Καλωσόρισες Απριλη !

 

Ας καλωσορίσουμε τον Απρίλιο Αγαπημένοι μου φιλοι

Ο Απρίλιος  είναι ο μήνας με τα πολλά επίθετα.  Καθένα από αυτά μαρτυράει και ένα χαρακτηριστικό του. 

Είναι «ο δευτερότοκος υιός της Άνοιξης», είναι ο «Ανοιξιάτης», ο «Λαμπριάτης», ο «Αη- Γιωργίτης», ο «κερασάρης», ο «Τριανταφυλλάς», ο «τιναχτοκοφινίτης».

Ο Απρίλης είναι ο μήνας που έχει εμπνεύσει ποιητές όσο κανένας άλλος.

 Κατά τον Τ.Σ.Ελιοτ είναι ο «…ο μήνας ο σκληρός…» που γεννάει «…μες απ’ την πεθαμένη γη τις πασχαλιές…» και σμίγει «Θύμηση κι επιθυμία, ταράζοντας/ Με τη βροχή της άνοιξης ρίζες οκνές…».

Κατά τον δικό μας Διονύσιο Σολωμό είναι ο μήνας ο ξανθός που έστησε μαζί του «ο Έρωτας χορό… Κι η φύσις ηύρε την καλή και τη γλυκιά της ώρα…». Είναι ο μήνας ο πλανευτής, ο μήνας των ερώτων και των λουλουδιών, των χαιρετισμών και της Ανάστασης, ο μήνας της νιότης και της ευαισθησίας και της χαρμολύπης.

Είναι ο μήνας που ο Ρίτσος στις σημειώσεις του «στο περιθώριο του χρόνου» κραυγάζει «Απρίλη ψεύτη, χάνομαι στα ψεύτικα όνειρά σου…»

 Είναι, λοιπόν, αγαπημένοι μου, εκτός των άλλων και Ψεύτης ο Απρίλης, και μάλιστα ψεύτης με τη… βούλα, αφού η πρώτη του μέρα είναι μια μέρα γιορτής του ψεύδους.

Όμως τα αμαρτήματα είναι επτά σύμφωνα με την εκκλησία, η Οκνηρία, η Αλαζονεία, η Λαιμαργία, η Λαγνεία, η Απληστία, η Οργή και η Ζηλοφθονία! Αυτά είναι όλα κι όλα, και όπως διαπιστώνει κανείς, η ψευτιά δεν περιλαμβάνεται σε αυτά τα «7 θανάσιμα αμαρτήματα» που μπορούν να οδηγήσουν τη ψυχή μας στην αιώνια καταδίκη.

Οπότε τι; Μπορούμε να ψευδόμαστε ασύστολα και παράλληλα να διεκδικούμε μια θέση στον Παράδεισο; Υπάρχει βέβαια και η κλίμακα του Αγίου Ιωάννη του Σιναΐτου, σύμφωνα με την οποία το ψεύδος είναι η «εξαφάνισης της αγάπης• και η επιορκία άρνησις του Θεού»

Αλλά και στις Δέκα Εντολές, εκείνες που κατέβασε ο Μωυσής από το όρος Σινά, σκαλισμένες από το ίδιο το χέρι του Θεού πάνω σε πέτρινες πλάκες, βλέπουμε να φιγουράρει στο νούμερο 9 η εντολή

«ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή».

Οπότε, για τους πιστούς χριστιανούς πάει και τελείωσε, δεν υπάρχει άλλοθι! Το ψέμα είναι αμάρτημα φοβερό και επομένως ανεπίτρεπτο.

Θα μου πείτε, και τι γίνεται με τους υπόλοιπους; Εντάξει, μπορεί η αλήθεια να είναι πράγματι «η πιο υπερτιμημένη αρετή», όμως σε όλους αρέσει να λένε ένα ψεματάκι -ή και ενίοτε και ψεματάρα- όποτε βολεύει, για να γίνει η ζωή πιο εύκολη.

Τώρα, μεταξύ μας, αν εξετάσουμε το θέμα από την αυστηρά ηθική πλευρά του, μόνο να ντραπούμε μπορούμε για τα χιλιάδες ψεματάκια, ψεματούλια και ψεματάρες που έχουμε ξεστομίσει μέχρι σήμερα. Εκτός αν ανήκει κανείς στη μειοψηφία εκείνη των ανθρώπων που λένε

«η ειλικρίνεια είναι το μεγαλύτερο ελάττωμά μου…»

Ή σε εκείνους που επιτρέπουν στον εαυτό τους να παρεκτραπεί και να διαπράξει το φοβερό αμάρτημα του ψεύδους μόνο μια μέρα τον χρόνο, την Πρωταπριλιά, και εκείνο μόνο για να τιμήσουν το έθιμο γιατί είναι άνθρωποι της παράδοσης.

Αλήθεια, τώρα, αγαπημένοι μου, υπάρχει κάποιος ανάμεσά μας που δεν έχει λερώσει ποτέ το στόμα του με τα δηλητηριώδη και δύσοσμα λόγια του ψεύδους; Μάλλον κανείς.

Σκέφτομαι πως αν με κάθε ψέμα μεγάλωνε και λίγο η μύτη μας σαν του Πινόκιο θα έφτιαχνε μια χαρά σκάλα που θα οδηγούσε κατευθείαν στα καζάνια της κολάσεως…

Η Πρωταπριλιά, λένε τα κιτάπια μου, μας ήρθε από τους Κέλτες, που άρχιζαν τέτοια εποχή να ψαρεύουν. Για να εντυπωσιάσουν όταν τα δίχτυα τους έμεναν άδεια, σκάρωναν ιστορίες για φαντασμαγορικές ψαριές. Άλλωστε, υπάρχει και η γνωστή λαϊκή ρήση πως «Οι άνθρωποι ποτέ δεν λένε τόσα ψέματα, όσα μετά το ψάρεμα και το κυνήγι».

Κατά μια άλλη εκδοχή, το έθιμο ήρθε από τη Γαλλία, όπου γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά κάθε 1η Απριλίου. Γύρω στα 1560 η αρχή του έτους μετατέθηκε στην 1η Ιανουαρίου, ο λαός μπερδεύτηκε και εκείνοι που δέχτηκαν την αλλαγή κορόιδευαν όσους επέμεναν να αλλάζουν χρονιά στη μέση της Άνοιξης, σκαρώνοντας φάρσες.

Στην ελληνική παράδοση τα πρωταπριλιάτικα ψέματα θεωρούνταν τέχνασμα για να ξεγελάσουν τις δυνάμεις του σκότους. Μπορεί αυτές οι δεισιδαιμονίες να ξεπεράστηκαν, η Πρωταπριλιά γιορτάζεται όμως πάντα, ακόμα και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοπτικά κανάλια, με τα ανεπιτυχή συνήθως αστεία τους.

Στην εποχή μας που τα fake news, οι ψευδείς ειδήσεις κατά το ελληνικότερον, κάνουν θραύση, οι πολιτικοί είναι εκείνοι που θεωρούνται πρωταθλητές στο σπορ. Πλέον δεν περιμένουμε να ακούσουμε τι έχει να δηλώσει ένας πολιτικός αλλά τον χαρακτηρίζουμε ψεύτη πριν καν ανοίξει το στόμα του. Έχουμε δε τόσο κακοπάθει που είμαστε καχύποπτοι ακόμα και με τους ίδιους μας τους εαυτούς.

Συνεπώς, αγαπημένοι μου, έχει σχεδόν εκλείψει ο λόγος να εορτάζουμε το ψεύδος ένα 24ωρο κάθε έτος, αφού στο ψεύδος είναι αφιερωμένες και οι 365 ημέρες του χρόνου! Είναι καθημερινή η φιέστα. Όλη η ζωή μας ένα ψέμα;

Για να λέμε και το στραβού το δίκιο, όλα τα ψέματα δεν είναι ίδια. Υπάρχουν ψέματα και ψέματα. Εμείς δεν θα «υπερασπιστούμε» τα τερατώδη ψέματα που καταστρέφουν ανθρώπους και χώρες ολόκληρες, αλλά τα άλλα, τα καθημερινά ψέματα που ανταλλάσσουμε ελαφρά τη καρδία. Εκείνα που τα βαφτίσαμε «κατά συνθήκην ψεύδη» για να τα ξορκίσουμε.

Βολικό; Ίσως, αλλά και αναγκαίο επίσης. Έτσι, αγαπημένοι μου, πορευόμαστε με ελαφρά τη καρδία σε έναν δρόμο στρωμένο με εκατοντάδες κατά συνθήκην ψεύδη.

Όχι επειδή είμαστε κακοί άνθρωποι ή επειδή είμαστε παθολογικοί ψεύτες (υπάρχουν και αυτοί), αλλά επειδή μεγαλώνοντας καταλαβαίνουμε πόσο σκληρή είναι μερικές φορές η αλήθεια. Πόσο μπορεί να πληγώσει τους άλλους. Πόσο μπορεί να πληγώσει και να εκθέσει εμάς.

Προτιμάμε το ψέμα από μια αλήθεια που μπορεί να αποκαλύψει και να ξεγυμνώσει. Προτιμάμε ένα ψέμα που «προστατεύει» καλύπτοντας λάθη και αμαρτίες, ατέλειες, ακόμα-ακόμα και αλήθειες, που αν βγουν στο φως θα προκαλέσουν σεισμούς.

Κάτι τέτοια λέει και ο Μαξ Νορντάου στα «Κατά συνθήκην ψεύδη του πολιτισμού μας». Εκεί η διαστρέβλωση της αλήθειας παρουσιάζεται σαν βασική αρχή της κοινωνικής συνύπαρξης.

Ας το πάρουμε, λοιπόν, απόφαση, αγαπημένοι μου. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, το ψέμα έχει μπολιάσει το κύτταρό μας, είναι φυτεμένο στο DNA μας. Είπαμε, είναι το μέσον για να γίνει η ζωή μας πιο εύκολη, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα.

Ψέματα λένε όλοι. Τα ψέματα γεννιούνται ακόμα και στην πιο αθώα στιγμή. Όσο κι αν προσπαθήσουμε να τα αποφύγουμε, αυτά θα μας βρουν και, πριν καταλάβουμε πώς, θα έχουν γίνει λόγος στο στόμα μας, ενοχή στα μάτια μας, ελαφρώς έντονο χτυποκάρδι στο στήθος μας.

Ας το αποδεχτούμε πως είναι αδύνατον να ζήσουμε χωρίς αυτά. Έτσι κι αλλιώς δεν είμαστε οι μόνοι ψεύτες. Κατά τον Τζορτζ Μπέρναντ Σο ακόμα και «η Ιστορία θα πει ψέματα, ως συνήθως». Κατά τον Κολομβιανό συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, «ένα ψέμα είναι πιο βολικό από την αμφιβολία, πιο χρήσιμο από την αγάπη και πιο ανθεκτικό από την αλήθεια…»

Ο Άγιος των γραμμάτων Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης πίστευε πως «Άνευ ψεύδους ουδεμία υπόθεσις ευοδούται». Υπάρχει και το καβαφικό δίλημμα: «Υπάρχουν Ψεύδος και αλήθεια άραγε; Ή υπάρχει μόνον Νέον και Παλαιόν, και το Ψεύδος είναι απλώς το γήρας της αληθείας;».

Και η σοφή συμβουλή της Αμερικανίδας ηθοποιού Λουσίλ Μπολ:

«Το μυστικό για να μείνεις νέος είναι να ζεις τίμια, να τρως αργά, και να λες ψέματα για… την ηλικία σου».

Εγώ, όμως, στέκομαι στο απόφθεγμα του Ουίλιαμ Μπλέικ – Άγγλου ποιητή

«Μια αλήθεια που λες με κακή πρόθεση επηρεάζει πιο πολύ απ’ όλα τα ψέματα που μπορείς να επινοήσεις…»

 

Αγάπα τη ζωή Ζήσε! Ζήσε!

Αγαπάμε τη ζωή ότι 

κι αν μας φέρνει..🌹

Αγάπα  τη ζωή 

Αγάπα τη ζωή !"

Ζήσε! Ζήσε! Ζήσε! 

Μην απογοητεύεσαι και θάβεις τα όνειρά σου προτού αυτά πραγματοποιηθούν! 

Κλείσε τα μάτια , χαλάρωσε και σκέψου πόσα πράγματαπου θεωρούνταν αδύνατα έγιναν. 

Σκέψου πόσοι ανθρωποι ενώ γεράσανε και βρέθηκαν προ τετελεσμένων γεγονότων και καταστάσεων, κατόρθωσαν  μπροστά στα μάτια τους και στα μάτια όλωναυτών που τους αμφισβητούσαν, να μεταμορφωθούν και βρήκαν την δύναμη που ήταν κρυμμένη μέσα τους τόσα χρόνια, την ανέσυραν και την έκαναν οδηγό της ζωής τους. 

Που  έκαναν τα αδύνατα δυνατά; 

Που δεν το έβαλαν κάτω; 

Που παρόλο που έπεσαν 

τόσες πολλές φορές κάτω, 

με πείσμα και θέληση

σηκώθηκαν και ξεπέρασαν 

όλα τα εμπόδια!!

 Τι και αν η ζωή είναι δύσκολη και οι υποχρεώσεις μοιάζουν σαν τέρατα έτοιμα να σε κατασπαράξουν με το παραμικρό; 

Ξέρεις ποιος είσαι; 

Ξέρεις τις δυνάμεις σου; 

Ξέρεις τι θέλεις από τη ζωή σου; 

Ξέρεις τι θέλει η ζωή από σένα;

Όλα είναι κομμάτι σου. 

Έχεις ατέλειες και αδυναμίες.

 Έχεις όμως και χαρίσματα και δυνατότητες. 

Είσαι κομμάτι του σύμπαντος.

Είσαι ο ήλιος που προβάλλει 

κάθε αυγή 

Είσαι το φως από τα αστέρια 

κάθε βράδυ. 

Όλα είναι μέσα σου και 

είσαι μέρος των πάντων...

Άνοιξε λοιπόν τα μάτια σου και χαμογέλα στη νέα σου μέρα 

Να θυμάσαι .. Ακόμα μια μέρα είσαι ακόμη ζωντανός 

Κάθε καινούργια μέρα φέρνειένα καινούργιο μάθημα και μπορείς να πετύχεις τα πάντα. 

Αν αυτό  πραγματικά θες…

Και αγάπησε .. Αγάπα τη ζωή με ότι κι αν σου φέρνει .

Χαμογέλα ..

Ζήσε τη ζωή σου.. 

Τόλμησε..

Ρίσκαρε..

 Κάνε λάθη.. 

Αποδέξου.. 

Πάλεψε..

Παραιτήσου..

Χάσε..

 Κέρδισε!

Πες ένα μεγάλο όχι από τα τετριμμένα για λίγες στιγμές μόνο και αναρωτήσου: 

Τι θες τελικά από τη ζωή σου;

Θες να είσαι πρωταγωνιστής; 

Θες να είσαι κομπάρσος; 

Θες να βουλιάζεις στον βούρκο 

ή θέλεις να τον ορίζεις 

όπως θα ήθελες να ορίζεις 

την ίδια σου τη ζωή; 

Τι είπες; 

Ότι δυσκολεύεσαι; 

Γιατί δυσκολεύεσαι άραγε; 

Μήπως εσύ ο ίδιος 

βάζεις εμπόδια

στον εαυτό σου; 

Μήπως εσύ ο ίδιος έχεις διημιουργήσει τον εχθρό που σε σαμποτάρει; 

Αν όμως εσύ έχεις δημιουργήσει κάτι που σε εμποδίζει, τότε έχεις και τη δύναμη να φτιάξεις κάτι που θα σε απογειώσει.

 Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο...

Αν δεν βρούμε την Άνοιξη τη φτιάχνουμε

 

Σήμερα 20 Μαρτίου 2021   μπαίνουμε επίσημα στην Άνοιξη !!

Η σημερινή εαρινή ισημερία σημαίνει ότι πλησιάζουν  μεγαλύτερες και φωτεινότερες μέρες!!

Καλώς μας ήρθες Άνοιξη..!!🌺

Η Άνοιξη που μαζί της φέρνει πάντα Την Ανάσταση, είθε φέτος να φέρει σε όλο τον Πλανήτη την Ανάσταση με την κυριολεκτική και μεταφορική της έννοια!!🌹

Δε χρειάζονται πολλά, παρά μόνο υπομονή ,  επιμονή, αισιοδοξία και δύναμη  για να αντισταθούμε, να παλέψουμε.

Και να θυμάστε πάντα, αν δεν βρούμε την Άνοιξη τη φτιάχνουμε, πρώτα για εμάς και μετέπειτα για όλους τους άλλους.

Θυμήθηκα τον υπέροχο Ανοιξιάτικο περίπατο που κάναμε 

στις 20 Μαρτίου 2019,   μαζί με 

τις γλυκιές συμμαθήτριες του Γυμνασίου Θηλέων Βέροιας.

 Μα που αλλού ;

Στις ανθισμένες ροδακινιές του Κάμπου Ημαθίας

 "στους κήπους του Μίδα" , 

όπως τότε όταν ήμασταν μαθήτριες.

Είδαμε και θαυμάσαμε  χιλιάδες στρέμματα με καλλιέργειες

διαφόρων ποικιλιών της 

ροδακινιάς ή της...

 περσικής μηλέας”. 

Τα ροδάκινα ήταν γνωστά στην αρχαιότητα και ως

“μηδικά μήλα”, διότι οι 

αρχαίοι ήξεραν πως οι καρποί αυτοί ήλθαν από την Περσία, μέσω της εκστρατείας του Αλέξανδρου.

Φαίνεται από τον Ιουστίνο, 

ότι ένα κομμάτι της Ημαθίας 

ήταν υπό την κατοχή των Βρυγών 

( οι ίδιοι άνθρωποι με τους

 Φρύγες της Ασίας.

 Η αντικατάσταση του γράμματος 

Β από το Φ είναι Μακεδονικός τύπος), οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τους Τημενίδες. 

Ο Ηρόδοτος, κάνει αναφορά  ότι οι κήποι του Μίδα, ο οποίος ήταν βασιλιάς τους, βρίσκονταν στις υπώρειες του βουνού Βέρμιο 

(Herodot. l. 8. c. 138) και αποκαλύπτει ότι η περιοχή τους ήταν γύρω από τη Βέροια. (Leake, τόμ.ΙΙΙ, σ. 447)

Κάθε Μάρτιο λοιπόν στην Ημαθία συμβαίνει ένα φαινόμενο μοναδικό στην ελληνική ύπαιθρο. 

Ο εύφορος κάμπος της Ημαθίας μεταμορφώνεται σε μια 

απέραντη ροζ θάλασσα, από τις χιλιάδες ανθισμένες ροδακινιές.

Στις παραδόσεις της Ανατολής, η ροδακινιά θεωρείται το Δέντρο της Ζωής του Επίγειου Παραδείσου που παρέχει στους ανθρώπους ζωή και χαρά.

Τα άνθη της ροδακινιάς, συμβολίζουν την άνοιξη, την αναγέννηση

 και ως συνέπεια τη γονιμότητα, 

ενώ έχουν αποτελέσει 

πηγή έμπνευσης μεγάλων 

ζωγράφων, όπως ο Van Gogh.

Ένας περίπατος στη φύση είναι τρία φάρμακα σε ένα: 

αγχολυτικό, ψυχοθεραπευτικό και ψυχαγωγικό!

Η φύση μάς δίνει μια αίσθηση πληρότητας. Μας επιτρέπει να σκεφτούμε το μέλλον και να επιδιώξουμε υψηλότερους στόχους.

Ο χρόνος κάνοντας βόλτα στο φυσικό τοπίο μας βοηθά να ενισχύσουμε τον αυτοέλεγχο και την αισιοδοξία μας, υποστηρίζουν οι ερευνητές.

Οι εικόνες της πόλης μας κάνουν να παίρνουμε βιαστικές αποφάσεις, 

ενώ ο καθαρός αέρας μας βοηθά να «κόβουμε ταχύτητα» ώστε να σκεφτούμε πιο προσεκτικά το μέλλον μας . 

Η φασαρία,  οι ήχοι της πόλης, το άγχος, τα νεύρα, όλα δια μαγείας περνούν μόνο αν βρεθείς για λίγο στη φύση. Σαν να νιώθεις προστατευμένος πώς τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να σε βλάψει εκεί. 

Αφού απολαύσαμε τα νηστίσιμα

 εδέσματα  που φέρανε μερικές γλυκιές συμμαθήτριές μας,  

στο  κτήμα της συμμαθήτριάς μας Ελένης  αποφασίσαμε να περπατήσουμε στη φύση. 

Ήταν μια μοναδική εμπειρία ,   γεμάτη ενέργεια και δυναμισμό! 

Γίναμε πάλι παιδιά !!

Οι καρδιές όλων μας πλημμύρισαν

από αγάπη και ευτυχία που συνοδεύονταν από  τις μοσχοβολιές της Άνοιξης !!!

 Απολαύσαμε το υπέροχο ανοιξιάτικο φυσικό τοπίο, το μεγαλείο του Θεού, ανακαλύψαμε  χρώματα, ήχους και μυρωδιές που φέρνει η Άνοιξη στο Κάμπο μας!

Με την ευωδία της εξοχής, 

τον καθαρό αέρα, την ησυχία την 

διακοπτόμενη μόνο από ζωύφια 

ή το θρόισμα των φύλλων, ξαναβρήκαμε  τη δική μας φύση, την εγκαταλειμμένη πολύ μακριά. 

Δεν θα ξεχάσω τα λόγια από μερικές 

συμμαθήτριες μου 

-"Γλυκιές μου συμμαθήτριες πόση χαρά παίρνω μαζί σας"!!! 

Πάλι θα το πω ''χαίρομαι πολύ που ξαναβρεθήκαμε!!!!"σχολίασε η Ελένη .

-"Να είμαστε γερές να ζήσουμε πολλές τέτοιες στιγμές ευτυχίας . σας αγαπώ όλες κορίτσια!!!" σχολίασε η Μαρία 

- "Αγαπημένες μου απόψε νομίζω ότι τα όνειρά μου θα είναι Ρόζ. 

Ένα ήταν το χρώμα σήμερα .Το απέραντο ροζ. 

-"Η εκδρομή  στις ανθισμένες ροδακινιές ,   μας γέμισε ωραίες εικόνες και αναμνήσεις....." 

σχολίασε η Σμαρούλα "

-" Χαίρομαι πολύ πολύ πολύ κατ' αρχάς που βρεθήκαμε, δεύτερον ότι δεν ήταν μια συνάντηση μετά από κάποια χρόνια και αυτό ήταν και τελείωσε. 

Χαίρομαι που αυτή η συνάντησή μας έχει διάρκεια και μας συντροφεύει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό."

-"Να είστε καλά γλυκιές μου και ευχαριστώ για τις υπέροχες φωτογραφίες που έστω και από μακριά με κάνατε να βρεθώ νοερώς κοντά σας. Ωραία σχολική εκδρομή.!!!! Μπράβο σας.!!!!!!!!!!" 

σχολίασε η Όλγα  από το Βόλο.

- "Καλή Σαρακοστή και κάλο Πάσχα να έχουμε. Τις ευχές μου σε όλες τις συμμαθήτριες. Πάρα πολύ καλή ιδέα η εκδρομή που κάνατε. Διαβάζω την ηλεκτρονική εφημερίδα φαρέτρα και βλέπω τις φωτογραφίες από τις ανθισμένες ροδακινιές που η ομορφιά τους είναι ανεπανάληπτη. 

Επίσης το διάβασα και σε δυο ακόμη ελληνικές εφημερίδες στο διαδίκτυο παραλληλίζουν την ομορφιά με τις κερασιές στην Ιαπωνία. Εύχομαι να βοηθήσει στην πόλη μας. 

Φιλάκια πολλά και πάλι ευχαριστώ !!" σχολίασε με μήνυμα η ΑΓΑΘΗ ΚΑΡΑΝΑΣΙΟΥ .από την Αμερική !!

ΕΥΧΟΜΑΙ ΓΛΥΚΟΥΛΕΣ ΜΟΥ  ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΛΛΕΙ

 Ο ΘΕΟΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ  ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ  ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ! 

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΕΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΟΡΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ.

ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ 

ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ ΠΟΛΥ  ΑΓΑΠΗΜΗΝΕΣ ΜΟΥ ! .

Σας Αφιερώνω το  ποίημα του Οδ. Ελύτη! 

"Την άνοιξη αν δεν τη βρεις  τη φτιάχνεις."

Ναι την φτιάχνεις.

Κάθε φορά από την αρχή.

Όλο και πιο ζωντανή.

Όλο και πιο ποτισμένη.

Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνα τα χρώματα που σημαίνουν αρμονία.

Και με εκείνες τις λέξεις που δηλώνουν αρχή.

Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνο το φως, που μπορεί να σου δώσει Παράδεισο.

Και με εκείνα τα λουλούδια που μυρίζουν ζωή.

Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνο το άρωμα της αθάνατης, Ελπίδας.

Και με εκείνη την Πίστη που θα σε κάνει να μην φοβηθείς.

Ναι την φτιάχνεις λοιπόν.

Με υλικά αγνά για την ψυχή σου.

Και με στιγμές απλές που χαρίζουν αιώνιες χαρές.

Και με ανθρώπους λιτούς και ευθείς.

Που σε ακούν στην σιωπή.

Και δεν έχουν ανάγκη τα λόγια για εξηγήσεις.

Ναι την φτιάχνεις.

Με εκείνα τα όνειρα που θα σε γεμίσουν υποσχέσεις.

Και με εκείνα τα χαμόγελα που θα σου δείξουν πως πρέπει να ζεις.

Διότι, αν δεν κουβαλάς την Άνοιξη μέσα σου, πρέπει να μάθεις να την χτίζεις.

Από το χειρότερο σκοτάδι στο πιο λαμπερό φως.

Μην την αφήσεις ποτέ να φύγει.

Διότι, όσο πιο δυνατά μπαίνει αυτή, τόσο πιο εύκολα διώχνει τους χειμώνες από την καρδιά σου.

Να την αγαπάς την Άνοιξη.

Όχι μόνο για τα όμορφα και τα ανάλαφρα ρούχα που φοράς.

Μήτε για τους καταγάλανους ουρανούς που σου δωρίζει.

Αλλά για την Αναγέννηση που σε κάνει να ζεις.

Εκείνον τον γλυκό αέρα που δροσίζει την ψυχή σου.

Και εκείνον τον ήλιο που σου χαρίζει ζεστασιά.

Να της δίνεις γεύση λοιπόν.

Σαν εκείνη την βαριά και γλυκιά, που μόνο ο Έρωτας μπορεί να δώσει.

Και μην στεναχωριέσαι αν ξαφνικά χαθεί ή απλά δεν σου έρθει.

Διότι, την Άνοιξη αν δεν την βρεις, την φτιάχνεις.

και ευθείς.

Η γενιά μου

 

Εμείς, οι πάνω από 

Εμείς οι πάνω 50, 60, 70  ετών 

είμαστε 

μια γενιά που δεν θα 

επιστρέψει . 

Μια γενιά που περπάτησε 

και γύρισε από το σχολείο 

με τα πόδια.

Που πήγαινε σχολείο και

 τα Σάββατα. 

Τρείς μέρες πρωι, τρείς μέρες απόγευμα. Τετάρτη απόγευμα 

Πέμπτη πρωί και την πρώτη ώρα Μαθηματικά.

Πόσες φορές δεν 

αισθανθήκαμε το χέρι κάποιου 

καθηγητή να μας σηκώνει 

απ τη φαβορίτα ή να μας τραβάει

 τα αυτιά, η να μας ρίχνει μια σβουριχτή σφαλιάρα. 

Κι η βίτσα, συνήθως από 

μουριά να μας πληγώνει 

την παλάμη. 

Οι δε αποβολές έπεφταν 

σαν  σύννεφο.

Οι πράξεις μας ήταν 

δικές μας

 και οι συνέπειες θα 

βάρυναν εμάς.

 Μια γενιά,  που δεν είχε 

λεφτά για ιδιαίτερα 

μαθήματα αλλά δεν 

τα παράτησε. 

Μια  γενιά, που ζεσταινόταν 

με σóμπες με ξύλα η με… 

κάρβουνο, η με θερμάστρες πετρελαίου. 

Μια γενιά , που το γάλα μας 

το έφερνε ο γαλατάς 

στην εξώπορτα,   μας το 

άδειαζε από μεγάλες 

καρδάρες στην κατσαρόλα .

Μια γενιά που συντηρούσε 

τα τρόφιμα σε συσκευή

 ψυγείο με πάγο 

που το έφερνε ο παγοπώλης 

με την τρίκυκλη μοτοσυκλέτα 

του και τις κουβάλαγε 

με εκείνο το περίεργο 

εργαλείο γάντζο, που σιγά 

αργοέλιωνε  στο 

κεφαλόσκαλο. 

Και η βρύση του ψυγείου 

είχε στο στόμιο της τυλιγμένο 

ένα λευκό τουλπάνι σα φίλτρο. 

Μια γενιά που ντρεπόταν 

να κάθεται στο κάθισμα , 

στο λεωφορείο, δίπλα 

σε έναν όρθιο ενήλικα .

Μια γενιά που έπαιζε

στις αλάνες  και έπινε νερό 

από το λάστιχο της αυλής 

του γείτονα. 

Μια γενιά που έπινε Ελληνικό 

καφέ στα  καφενεία , τούρκικος 

τότε. 

Δεν υπήρχε νες ούτε φραπέ ούτε καπουτσίνο ούτε εσπρέσσο 

ούτε κάν φίλτρου γαλλικός. 

Μόνο σε κανένα ζαχαροπλαστείο εύρισκες γαλλικό και βέβαια τον πλήρωνες πανάκριβα. 

Μια γενιά που έφαγε τόνους 

κεφτέδες με πατάτες 

τηγανιτές 

αλλά ποτέ δεν ήταν 

 υπέρβαροι γιατί γύρναγε  

όλη μέρα στους δρόμους 

και τις αλάνες παίζοντας.

Μια γενιά που πιστεύει 

στον Θεό και στην Πατρίδα.

Μια γενιά που γελούσε πολύ !

Φτώχεια και γέλιο μαζί.

δύο έννοιες που σήμερα

είναι αδύνατο να συνυπάρξουν

Μια γενιά που ακόμα 

σέβεται τις Αξίες .

Μια γενιά που έβγαλε 

μερικούς από τους 

καλύτερους επιστήμονες, 

γιατρούς, μηχανικούς,

 ανθρώπους 

εργατικούς και 

τίμιους οικογενειάρχες 

και πολλούς άλλους. 

Είχαμε επιτυχίες, 

αποτυχίες 

και υπευθυνότητα

 και μάθαμε να τα 

αντιμετωπίζουμε

 όλα. 

Μεγαλώσαμε σαν παιδιά

 με τις χαρές και 

τις λύπες μας. 

Ζήσαμε!!

 Και θα εξακολουθήσουμε

 να ζούμε όσο μας χρωστάει 

ο Θεός, σε πείσμα 

όλων αυτών 

που μας πλαστικοποίησαν 

τη ζωή με δικές τους ιδέες

 και για δικό τους όφελος.

ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ..ΠΕΣ ΤΟ!! !!!

Μέτρησα τις  φορές 

που θέλήσα να πω 

κάτι που δεν είπα! 

Μέτρησα τις φορές 

που δεν είπα

 στον εαυτό μου"πες το" !

Μέτρησα τις φορές 

που φαντάστηκα ότι το λέω

και  δεν το είπα !

Μέτρησα τις φορές 

που έκανα πέρα 

τη δική μου φωνή.

Μα κάθε φορά η δική μου

 φωνή  έχανε έδαφος 

γιατί  έδινα χώρο στις άλλες

φωνές να τον διεκδικούν..

Κάθε φορά παραγκώνιζα τη

δική  μου επιθυμία , 

τα δικά μου συναισθήματα 

και έδινα χώρο σε εξωτερικά

ερεθίσματα να θεριέψουν.

Κάθε φορά που παραμελούσα

 τον εαυτό μου,  υπήρχε πάντα 

ένα σημάδι του που  έλεγε 

"άκουσε με".

*****************

Στο δρόμο της ζωής

δεν είμαι  ποτέ μόνη, 

έχω έναν αόρατο συνοδοιπόρο, 

που μόνο εγώ μπορώ

να τον δω .

Όταν του αφήνω το χέρι, 

τον κρατάω  σε απόσταση, 

όμως αυτός  εκεί, 

στέκει αόρατος και θέλει

 πάντα  να με ζυγώσει. 

Τα δικά του μάτια είναι στραμμένα 

πάντα πάνω μου και 

καθρεφτίζει όλες μου τις πλευρές.

Γι'αυτό,  πρέπει να ακούω πάντα τη δική μου  φωνή όπως θα άκουγα 

όλες τις άλλες.

Γι '  αυτό πρέπει να  προσέχω περισσότερο

τον εαυτό μου .

Γι' αυτό πρέπει να τον  αγαπάω 

και να τον  σέβομαι

 περισσότερο ! 

Να μιλάμω στους 

άλλους με καθαρά συναισθήματα,

 χωρίς να περιμένω οι άλλοι 

να έχουν μια μαγική σφαίρα και να μαντεύουν πως νιώθω

και τι θέλω από εκείνους . 

 

Να μάθω να ακούω πραγματικά

  τους άλλους όπως εγώ 

θέλω να ακούν αυτοί εμένα .

Δεν χρειάζεται να θυσιαστώ  

για κανέναν ! 

Να παλέψω για ό,τι λατρεύω! 

Να παλέψω για αυτούς που λατρεύω!

Ο ανδρας και η γυναίκα!Ποιημα του Βίκτωρ Ουγκώ

 

“Ο άνδρας είναι το πιο εξυμωμένο των πλασμάτων.

Η γυναίκα είναι το ύψιστο των ιδανικών.

Ο Θεός έκανε για τον άνδρα ένα θρόνο. Για τη γυναίκα ένα βωμό.

Ο θρόνος εκθειάζει, ο βωμός αγιάζει.

Ο άνδρας είναι ο εγκέφαλος, η γυναίκα η καρδιά.

Ο εγκέφαλος κατασκευάζει το φως, η καρδιά παράγει την αγάπη.

Το φως γονιμοποιεί. Η αγάπη ανασταίνει.

Ο άνδρας είναι δυνατός με τη λογική.

Η γυναίκα είναι ανίκητη με τα δάκρυα.

Η λογική πείθει. Τα δάκρυα συγκινούν.

Ο άνδρας είναι ικανός για όλους τους ηρωισμούς.

Η γυναίκα για όλα τα μαρτυρία.

Ο ηρωισμός εξευγενίζει, το μαρτύριο ανυψώνει.

Ο άνδρας έχει την ανωτερότητα.

Η γυναίκα την προτεραιότητα.

Η ανωτερότητα σημαίνει τη δύναμη,

Η προτεραιότητα αντιπροσωπεύει το διακαίωμα.

Ο άνδρας είναι ένας μεγαλοφυής, η γυναίκα ένας άγγελος.

Ο μεγαλοφυής είναι άπειρος. Ο άγγελος είναι ακαθόριστος.

Ο πόθος του άντρα είναι η ανωτάτη δόξα.

Ο πόθος της γυναίκας είναι η άκρα αρετή.

Η δόξα κάνει όλο το μεγάλο. Η αρετή κάνει όλο το θεϊκό.

Ο άνδρας είναι ένας κώδικας, η γυναίκα ένα ευαγγέλιο.

Ο κώδικας διορθώνει. Το ευαγγέλιο τελειοποιεί.

Ο άνδρας σκέπτεται. Η γυναίκα ονειρεύεται.

Το να σκέπτεται κανείς σημαίνει να έχει μια νύμφη στο κρανίο.

Το να ονειρεύεσαι σημαίνει να έχεις ένα φωτοστέφανο στο μέτωπο.

Ο άνδρας είναι ένας ωκεανός. Η γυναίκα είναι μια λίμνη.

Ο ωκεανός έχει το μαργαριτάρι που στολίζει, η λίμνη το ποίημα που θαμπώνει.

Ο άνδρας είναι ο αετός που πετάει. Η γυναίκα είναι το αηδόνι που τραγουδάει.

Το να πετάς σημαίνει να κυριαρχείς στο διάστημα.

Το να τραγουδάς σημαίνει να κατακτήσεις την ψυχή.

Ο άνδρας είναι ενός ναός, η γυναίκα είναι το ιερό.

Μπροστά στο ναό αποκαλυπτόμαστε.

Μπροστά στο ιερό γονατίζουμε.

Τελικά: ο άνδρας είναι τοποθετημένος εκεί που τελειώνει η γη.

Η γυναίκα εκεί που αρχίζει ο ουρανός.”

8 ΜΑΡΤΙΟΥ Παγκόσμια Ημέρα της γυναίκας

 

❤❤ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ !!❤❤

Το facebook – κι εν γένει τα social media – εκτός από εργαλείο επικοινωνίας, προβολής, ενημέρωσης ή και… οφθαλμόλουτρου, 

ενίοτε είναι κι ένας χώρος όπου κάποιες θεωρίες  μπορούν να σου αλλάξουν όλοι σου την κοσμοθεωρία. 

Κάπως έτσι έγινε και με μένα όταν είδα αυτή τη φωτογραφία…

«Όταν ο Θεός έφτιαξε τη γυναίκα εργαζόταν μέχρι αργά την 6η ημέρα, ένας άγγελος πλησίασε και είπε:

– Γιατί σπαταλάς τόσο πολύ χρόνο γι’ αυτή;

Και ο Κύριος απάντησε:

– Ξέρεις πόσες προδιαγραφές πρέπει να πληροί για να την τελειοποιήσω; Πρέπει να μπορεί να πλυθεί, αλλά να μην είναι πλαστική,

 να παίζει περισσότερους από 200 ρόλους, 

και να μπορεί να φτιάξει όλων των ειδών τα φαγητά, 

θα πρέπει να μπορεί να αγκαλιάζει πολλά παιδιά ταυτόχρονα, 

να δίνει μια αγκαλιά που θα θεραπεύει οτιδήποτε, 

από ένα πληγωμένο γόνατο μέχρι μια πληγωμένη καρδιά 

και να τα κάνει όλα αυτά μόνο με δυο χέρια.

Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε.

-“Μόνο δυο χέρια….αδύνατον! 

Και είναι το βασικό μοντέλο; 

Πολλή δουλειά για μια μέρα… 

περίμενε μέχρι αύριο και την ολοκληρώνεις.

-‘ Όχι , είπε ο Κύριος. 

Είμαι τόσο κοντά στην ολοκλήρωση αυτής της δημιουργίας, 

που θα είναι η αγαπημένη της καρδιάς μου. 

Θεραπεύεται μόνη της όταν αρρωσταίνει και δουλεύει 18 ώρες την ημέρα.

Ο άγγελος πλησίασε και άγγιξε την γυναίκα.

– Μα την έφτιαξες τόσο μαλακή, Κύριε.

– Είναι μαλακή, είπε ο Κύριος.

 Αλλά την έφτιαξα και δυνατή, επίσης. Δεν διανοείσαι τι μπορεί να αντέξει για να αντεπεξέλθει.

– Μπορεί να σκεφτεί; ρώτησε ο άγγελος.

Ο Κύριος απάντησε:

– Όχι μόνο να σκεφτεί, 

αλλά να αιτιολογήσει και να διαπραγματευθεί.

– Ο άγγελος άγγιξε της Γυναίκας το μάγουλο…

– Κύριε, φαίνεται πως η δημιουργία σου στάζει! 

Της έχεις βάλει πολλά βάρη.

– Δεν στάζει… είναι δάκρυ, ο Κύριος διόρθωσε τον άγγελο.

– Τι εξυπηρετεί; ρώτησε ο άγγελος.

Και είπε ο Κύριος:

-Τα δάκρυα είναι ο τρόπος να εκφράσει τη λύπη της, τις αμφιβολίες της, την αγάπη της, τη μοναξιά της, τον πόνο και την υπερηφάνειά της.

Αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στον άγγελο.

– Κύριε, είσαι ιδιοφυΐα. 

Σκέφτηκες τα πάντα. 

Η Γυναίκα είναι πραγματικά υπέροχη!

– Πράγματι είναι!

💢Η Γυναίκα έχει αντοχές που εντυπωσιάζουν τον άντρα. 

💢Μπορεί να διαχειριστεί προβλήματα και να έχει πολλές ευθύνες. 💢Δημιουργεί ευτυχία, αγάπη και έχει άποψη. 

💢Χαμογελάει όταν θέλει να τσιρίξει. 💢Τραγουδάει όταν θέλει να κλάψει, κλαίει όταν είναι ευτυχισμένη και γελάει όταν φοβάται. 

💢Δίνει μάχη για τα πιστεύω της. 

💢Αντιμάχεται την αδικία. 

💢Δεν δέχεται το “όχι” για απάντηση , όταν διαβλέπει καλύτερη λύση. 

💢Δίνει τον εαυτό της για την προκοπή της οικογένειάς της. 

💢Συνοδεύει τη φίλη της στο γιατρό αν φοβάται. 

💢Η αγάπη της είναι άνευ όρων. 

💢Κλαίει όταν τα παιδιά της κερδίζουν. 

💢Είναι ευτυχισμένη όταν οι φίλοι της τα καταφέρνουν. 

💢Χαίρεται όταν ακούει για μια 

γέννηση ή ένα γάμο. 

💢Είναι συντετριμμένη όταν χάνεται κάποιος συγγενής ή φίλος.

💢Αλλά βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει στη ζωή. 

💢Γνωρίζει πως ένα φιλί και μια αγκαλιά θεραπεύουν μια πληγωμένη καρδιά.

💢Έχει μόνο ένα ελάττωμα…

Ξεχνάει τι αξίζει...»

Στα social media μπορεί να κυκλοφορούν πολλά αστεία σχετικά με τις γυναίκες.

 Άλλα όντως αστεία, άλλα καυστικά. Πείτε, όμως, την αλήθεια, αγόρια. 

Μας αγαπάτε γιατί είμαστε και κάνουμε όλα όσα σας μετέφερα. 

Γι’ αυτό κι εμείς σας λέμε να μας αγαπάτε, ακόμη και με τα ελαττώματά μας. 

Άλλωστε… κι εσείς ΤΕΛΕΙΟΙ δεν είστε. Από το πλευρό σας προήλθαμε!

Μόνο μαζί σου νιώθω την ευτυχία!!

 

Μερικές φορές η καρδιά μας όταν πληγωθεί, δεν  πιστεύει ότι θα νιώσει τόσα πολλά συναισθήματα ξανά για κάποιον. Δεν μπορεί να βρει την ευτυχία μετά από αποτυχία 

Κι όμως  μπορεί να αγαπήσει, όταν βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος.

Μια μικρή ιστορία θα σας πω για ένα  απρόσμενο έρωτα δύο ανθρώπων. 

Ενός απρόσμενου έρωτα που μπορεί να γιατρέψει   πληγές του παρελθόντος και να μας κάνει να πιστέψουμε ότι το κλειδί της ευτυχίας το κρατάμε εμείς και μόνο εμείς μπορούμε,  να ξεκλειδώσουμε την καρδιά μας , να γευτεί ξανά τη γλυκιά γεύση του έρωτα και μια παντοτινή αγάπη.

❤❤❤❤

Εκείνη είχε πάψει να πιστεύει στην αγάπη, στον έρωτα.
Κάθε φορά που ερχόταν στη ζωή της αυτή η σκέψη την πλήγωνε. 
Μια πληγή, μια απογοήτευση σε κάθε της βήμα.
Είχε ορκιστεί στον εαυτό της πως έπρεπε να κλειδώσει μια για πάντα την καρδιά της.
Να υψώσει έναν τοίχο και να μην αφήσει κανέναν να τον γκρεμίσει.
Όλα έμοιαζαν άδεια, μέχρι την στιγμή που εμφανίστηκε εκείνος. 
Την μάγεψε ο τρόπος που άγγιξε την ψυχή της. 
Ήταν αυτό το φως που αναζητούσε απεγνωσμένα για να την κάνει να βγει από το βαθύ σκοτάδι που είχε μπει εδώ και καιρό, ύστερα από τόσες απογοητεύσεις που είχε νιώσει η  ψυχή και η καρδιά της.
Είναι εκείνη η ελπίδα που είχε σβήσει για καιρό απ’ τη ζωή της.
Είναι εκείνος ο λόγος που μπορεί και χαμογελά ξανά κάθε πρωί αντικρύζοντας τον ήλιο.
Ο λόγος που η καρδιά της άρχισε να χτυπά ξανά δυνατά και να τον αναζητά μέσα στα μονοπάτια του μυαλού της.
Ο λόγος που γεννήθηκαν ξανά τόσα όμορφα και μοναδικά συναισθήματα. 
Εκείνος που ήθελε να ζήσει μαζί του τα πάντα, κάθε εμπειρία, κάθε όνειρο, κάθε επιθυμία, κάθε τρέλα.
Μόνο μαζί του ένιωθε την ευτυχία!
Στην αρχή φοβήθηκε, δεν το έκρυψε, φοβήθηκε τα συναισθήματα που της γεννούσε καθώς μιλούσαν, καθώς ερχόντουσαν κοντά, καθώς πλησίαζε και ξεκλείδωνε δειλά  δειλά, την ψυχή της.
Αλλά αποφάσισε να το ρισκάρει!
Ήθελε να ταξιδέψει στο άγνωστο μαζί του. 
Να την κρατάει από το χέρι και να περπατάνε μαζί στο δρόμο του έρωτα.
Μαζί . 
Να την κοιτάει στα μάτια και εκείνη να χάνεται στο βαθύ γαλάζιο των ματιών του, εκείνο που αντικρίζοντάς το ήταν σαν να έβλεπε κανείς την πιο όμορφη θάλασσα του κόσμου. 
Να της χαμογελά και η ψυχή της, η καρδιά της, το κορμί της ολόκληρο να μουδιάζει από ευτυχία, από έρωτα για εκείνον.
«Για σένα μόνο αστέρι μου», σκεφτόταν κάθε φορά που ήταν κοντά του. 
Μόνο για εκείνον.

Ακόμα και όταν είναι μακριά, χαμογελάει όταν φέρνει την μορφή του στο μυαλό της. 
Η καρδιά της σφυροκοπά στο άκουσμα της φωνής του. 
Τα μάγουλά της κοκκινίζουν και νιώθουν μια μικρή ντροπή αλλά δίχως να ξέρει το γιατί. 

Το κορμί της μουδιάζει στο άγγιγμά του, όταν τα δάχτυλά του ταξιδεύουν επάνω του. 
Νιώθει τον έρωτα να πλημμυρίζει την ψυχή της. 
Θέλει να βρίσκεται διαρκώς κοντά του, να κοιμάται στην αγκαλιά του, να μυρίζει το μεθυστικό άρωμα του κορμιού και να ακούει τους χτύπους της καρδιάς του να ηχούν στα αυτιά της καθώς έχει γύρει το κεφάλι της στο στήθος του.
Θέλει εκείνον και μόνο εκείνον. 
Θέλει να είναι μαζί του, γιατί μόνο μαζί του ο κόσμος της αλλάζει και αυτό είναι το μόνο που την νοιάζει.
Μπήκε τόσο απρόσμενα στη ζωή της και τα σάρωσε όλα.
Τον ερωτεύτηκε απ’ το πρώτο λεπτό, τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή, το ίδιο και εκείνος!!❤❤❤

Μια πληγωμένη καρδιά μπορεί να γιατρευτεί 

όταν βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος κοντά μας.

 Όταν μας δώσει μια ζεστή αγκαλιά, 

ένα γλυκό και τρυφερό φιλί στα χείλη. 

Όταν  τρυφερά αγγίξει τη ψυχή μας και την ταξιδέψει .

Μια καρδιά προδομένη και πληγωμένη 

μπορεί να βρει το δρόμο για την ευτυχία!!

Όλοι αξίζουμε κάτι καλύτερο!

 

Είναι πολυ άσχημο 
να παίζουν κάποιοι  με τα 
συναισθήματα των άλλων,
να προσβάλλουν, 
να συκοφαντούν, 
να στεονοχωρούν, 
να επικρίνουν συμπεριφορές 
και να θίγουν αξιοπρέπειες,
επειδή αυτοί
απέτυχαν να είναι 
ή να έχουν  αυτά που θέλουν !
Έτσι λοιπόν κι εσύ θα πρέπει 
να το καταλάβεις αυτό
και να κλείσεις τα αυτιά σου 
σε αυτούς τους  ανθρώπους.
Μην αφήνεις τα λόγια 
τους να σε αγγίζουν 
και να σε μολύνουν. 
Μη χαλάς την καρδιά σου, 
για κανέναν.
Πρεπει να αρχίσεις 
σιγά σιγά να απομακρύνεσαι
 από αυτούς τους 
ανθρώπους που σε πληγώνουν,  
που φέρονται εγωιστικά
και δεν σε εκτιμούν 
σαν άνθρωπο. 
Αυτοί οι ανθρωποι 
δεν θέλουν λύπηση
μην τους δίνεις σημασία... 
Αυτοί οι  άνθρωποι μπορεί 
ακόμη να  ζηλέψουν 
και το χαμόγελό σου,
κι ας έχουν τα πάντα
κι ας μην έχεις 
τίποτα άλλο πέρα από αυτό.
Επειδή δεν το έχουν αυτοί, 
δεν θέλουν να το έχεις κι εσύ.
Μην τους αφήσεις. 
Μην τους κάνεις το χατίρι. 
Και μην γίνεις σαν εκείνους. 
Χαμογέλα όσο μπορείς 
αλλιώς σήκω και φύγε 
όσο πιο μακριά μπορείς
απο αυτούς.
Και προ πάντων 
εμπιστεύσου τον εαυτό σου, 
τις δυνάμεις σου, 
τους δικούς σου ανθρώπους
που αναγνωρίζουν
την αξία σου 
και σε αγαπούν 
για αυτό που μπορείς να
προσφέρεις στα πλαίσια 
των δυνατοτήτων σου 
ή γι' αυτό ακριβώς
που είσαι και όχι για αυτό 
που θέλουν αυτοί να είσαι .

Πεταξέ τα όλα και κράτα εκείνα που σε κάνουν ευτυχισμένο!

Πέταξε τα όλα...
Ότι σου έφταιξε...
ότι σε χάλασε... 
ότι σε πίκρανε...
όσα δεν ήρθανε...
όσα περήλθαν...

ότι δεν έτυχε...
ότι δεν πέτυχε...!!!
Κράτα κοντά σου ανθρώπους
που σε κάνουν να χαμογελάς 
που άκουσαν το δικό σου
"δεν είμαι καλά "
όταν δεν το είπες!

Κράτα  εκείνους τους

 ονειροπόλους,
 που θα έρχονται να σου 

υπενθυμίζουν,
 ότι τα όνειρα δεν έχουν όρια.
Να κρατάς εκείνους 

τους τυχαίους,
 τους περαστικούς 

που χαμογελούν
 και φωτίζουν την ζωή 
και δίνουν χρώμα 

στα χρόνια της.
Και εκείνους 

που σε πιστεύουν.
Αυτούς που έχουν μάθει 
ότι η πίστη 

είναι η  δύναμη της ζωής 

και κάνει θαύματα .
Ναι αυτούς κράτα.
Εκείνους που μπορούν
να διαβάσουν την σιωπή.
Να δουν πίσω από το χαμόγελό 

σου τον πόνο.
Και πίσω από την αντοχή 

το δάκρυ.

Δύσκολοι άνθρωποι.
Όχι για την μορφή τους.
Αλλά για την σπανιότητα 
του χαρακτήρα τους.
Εκείνη την ευγένεια 
που ομορφαίνει την ψυχή τους.
Ναι λοιπόν, αυτούς κράτα.
Εκείνους που μπορούν 
και σε ταξιδεύουν, 

με  το λόγο τους.
Που δεν πληγώνουν 

τις λέξεις και δεν διεκδικούν 

στιγμές.
Διότι, πολύ απλά σέβονται την ελευθερία.
Την έννοια και την θυσία της.
Ναι εκείνους κράτα.
Τους αντισυμβατικούς, 

τους γενναίους που τολμούν 

να κάνουν το διαφορετικό.
Εκείνους που ξέρουν 

ότι η ευτυχία 

δεν βρίσκεται 

στην τελειότητα 

αλλά σε εκείνες, 

τις απλές καθημερινές 
στιγμές που μπορείς 

να θυμάσαι για πάντα.

Αυτούς κράτα λοιπόν.
Εκείνους που μπορούν  

να πιστεύουν 

ότι είσαι μοναδικός. 
Να δουν το ταλέντο 

και την αξία σου.
Να διαβάσουν 

την ψυχή σου 

και να γνωρίσουν 

τον κόσμο σου.
Να πιστέψουν αυτό που 

μπορείς να γίνεις.
Για αυτό σου λέω.
Κράτα κοντά σου αυτούς 

που πιστεύουν σε εσένα.

Ανθρώπους 

που δεν λιποψυχούν

 και δεν σε παγώνουν.
Αντιθέτως, 

σε γεμίζουν με ζωή 

και δίνουν λάμψη 

στην ύπαρξή σου.
Φως στα σκοτάδια σου.
Αυτούς κράτα λοιπόν.
Μα πάνω από όλα κράτα εσένα.
Την πίστη και την υπομονή σου.
Αυτό που θες να γίνεις.

ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ!

 

Έρχονται κι αυτές οι μέρες, 

που  πρέπει να περάσουν..

Έρχονται αυτές

οι παράξενες μέρες, 

οι σκοτεινές, 

οι δύσκολες, 

που άλλα θες 

κι άλλα κάνεις, 

που άλλα λες εσύ 

κι άλλα καταλαβαίνουν 

οι γύρω σου, 

που  όλα  τα βλέπεις 

λάθος, 

που αναρωτιέσαι 

γιατί σε σένα, 

που πιστεύεις 

πως δεν αξίζεις τίποτα, 

που ό, τι κι αν κάνεις 

νιώθεις πως είναι μάταιο, 

που η αγάπη δεν άργησε 

μόνο μια μέρα αλλά μια ζωή, 

που θες να φωνάξεις δυνατά 

να σ’ αφήσουν 

όλοι στην ησυχία σου 

αλλά καταπίνεις την κραυγή 

γιατί δεν είναι σωστό,

που σου φταίνε όλα 

και κυρίως 

ο ίδιος σου ο εαυτός.

 Και  τι κάνεις τότε;

Βάζεις απέναντι τον εαυτό σου 

Του σκουπίζεις τα δάκρυα, 

του μιλάς  μ’ αγάπη,

τον αγκαλιάζεις,

του δίνεις ένα μεγάλο φιλί 

και τον συγχαίρεις

για όσα έκανε 

αλλά κυρίως για όσα 

δεν μπόρεσε 

ή φοβήθηκε να κάνει. 

Τότε θα δεις 

να σου χαμογελά 

ο άλλος σου εαυτός, 

αυτός που μέχρι τώρα

 σε κατέκρινε. 

Αυτός που μέχρι 

τώρα σου μιλούσε 

μόνο για τις αποτυχίες 

και για τους φόβους σου. 

Αυτός που όλα λάθος τα μετρούσε. 

Αυτός που πίστευες 

πως δεν θ’ αλλάξει ποτέ 

κι όμως τώρα στέκεται 

απέναντί σου γεμάτος

κατανόηση και σου χαμογελά.

Χαμογέλασέ του κι εσύ.

Χαμογέλασέ του 

για να ξέρει πως κατάλαβες, 

χαμογέλασέ του

γιατί το αξίζει, 

χαμογέλασέ του 

γιατί έτσι θα μείνει 

για πάντα δίπλα σου, 

χαμογέλασέ του 

για όλες τις φορές 

που τον πρόδωσες.

Τέλος χαμογέλασε 

γιατί είναι το μόνο 

όπλο που διαθέτεις απέναντι 

σε όλα τα δύκολα, 

τα παράξενα, 

τα στραβά, 

τα επικριτικά, 

τα σκληρά 

και τα ταπεινωτικά σου 

συναισθήματα 

που προσπαθούν 

να σε καταπιούν.

 Εξάλλου όπως είπε 

κι ο Βίκτωρ Ουγκώ 

« το γέλιο είναι ο ήλιος

 που απομακρύνει 

το χειμώνα 

από το ανθρώπινο 

πρόσωπο» 

και ναι, καμιά φορά 

αυτό το πρόσωπο 

τυχαίνει να είσαι εσύ…