Θα σε συναντώ στα βαθυστόχαστα χρώματα της Ανατολής,
που βάφουν με πολύχρωμες ελπίδες τη ζωή κάθε πρωί,
που βάφουν με πολύχρωμες ελπίδες τη ζωή κάθε πρωί,
στην μυρωδιά της γης, όταν πέφτουν οι στάλες της βροχής,
στο άρωμα που σκορπάει το ανθισμένο γιασεμί!
στο άρωμα που σκορπάει το ανθισμένο γιασεμί!
Εκεί θα σε συναντώ στην φτωχική μας γειτονιά,
όπου συμπεριφερόμαστε με τρυφερότητα και σεβασμό,
που ρέει σαν ρυάκι η αγάπη μας απ' την καρδιά
και ευωδιάζει όλη η πλάση από δυόσμο και βασιλικό.
Θα σε συναντώ σε εκείνο το σοκάκι το μοναχικό,
σκιά σου θα γίνω, σαν το σκυλί θα σε ακολουθώ,
κι όταν μέσα μου με τρώει σαράκι μοναδικό,
να 'χω τουλάχιστον εσένα τον πόνο μου, να πω.
δεν είναι ο μοναδικός σου προορισμός,
μπορεί να διώχνει την κάθε δυστυχία,
αλλά είναι δρόμος μακρύς και ερημικός.
μπορεί να διώχνει την κάθε δυστυχία,
αλλά είναι δρόμος μακρύς και ερημικός.
Θα σε συναντώ το βράδυ σε πλανήτη μακρινό
όπου οι ονειροπόλοι ζουν σ' ένα κόσμο μαγικό,
όταν το φεγγάρι προβάλλει στον έναστρο ουρανό,
όπου οι ονειροπόλοι ζουν σ' ένα κόσμο μαγικό,
όταν το φεγγάρι προβάλλει στον έναστρο ουρανό,
η ψυχή να τυλίγεται με φως αγάπης πλουμιστό!
Θα σε συναντώ στα απλά, τα καθημερινά που η σιωπή βγάζει πολύ τρανή βοή
"τα πρέπει" γεμίζουν των " θέλω τα κενά
και θάβεται μόνη μια ζωντανή ψυχή!
Θα σε συναντώ στην απέραντη θάλασσα την πλατιά,
σε κάθε αχτίδα που την έντυσε στα χρυσαφιά,
στο τραγουδι αγάπης που κελαηδούν τα πουλιά,
πετώντας χαρούμενα από φιλλωσιά σε φυλλωσιά!
Θα σε συναντώ σε αυτά, που πιο πολύ εσύ εκτιμάς,
σε αυτά που έχεις και κάθε μέρα τον Θεό ευγνωμονάς,
Θελω χαμόγελα να σκορπάς, ακόμη κι όταν πονάς
και σαν λούλουδο της άνοιξης πάντα να μοσχοβολάς!