Όλοι ποθούμε μια ζωή ανάλαφρη, χωρίς έγνοιες∙ μια διαδρομή ήρεμη, που να μη μας πληγώνει.
Κι όμως, κάθε μέρα στεκόμαστε απέναντι στα προβλήματά μας, στα άγχη, στις σκέψεις που βαραίνουν την καρδιά, στους φόβους και στις μικρές ή μεγάλες φοβίες που μας συνοδεύουν.
Προσπαθούμε να διαχειριστούμε συγκρούσεις, να συμβιβαστούμε με όσα δεν αλλάζουν, να ζήσουμε αρμονικά ανάμεσα σε ανθρώπους και καταστάσεις. Αγωνιζόμαστε να κρατήσουμε την ισορροπία μας μέσα στις προκλήσεις της ίδιας της ζωής.
Και αναρωτιόμαστε:
Υπάρχει άραγε άνθρωπος που ξυπνά κάθε πρωί ευτυχισμένος, που περνά ολόκληρη τη μέρα του γεμάτος, και το βράδυ κλείνει τα μάτια του χωρίς ούτε ένα μικρό κενό στην ψυχή; Χωρίς λύπη, χωρίς αδυναμία, χωρίς πτώση;
Δε νομίζω.
Κι έτσι, πιστεύουμε συχνά πως ζούμε μια ζωή λιγότερο ευτυχισμένη απ’ όσο θα θέλαμε.
Μα ξέρεις κανέναν άγιο που να μην πόνεσε;
Κανέναν που να μην δοκιμάστηκε μέσα στο καμίνι της ανθρώπινης εμπειρίας;
Κι όμως, εμείς θέλουμε να προοδεύσουμε χωρίς υπομονή, χωρίς καρτερία, χωρίς να σταθούμε δυνατοί στις φουρτούνες μας.
Ίσως ξεχνάμε το πιο απλό:
Η ζωή μάς έχει χαρίσει και στιγμές φωτεινές.
Δεν είναι όλα μαύρα κι αράχνια.
Υπάρχουν στιγμές που κινητοποιούν μέσα μας μια βαθιά, γλυκιά ευγνωμοσύνη.
Στιγμές που τις φυλάμε στην ψυχή μας σαν μικρούς θησαυρούς.
Ευτυχία είναι ένα πρόσωπο που χαμογελάει όταν μας βλέπει.
Είναι το δικό μας χαμόγελο που φωτίζει τους γύρω μας.
Μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη, ένα δάκρυ που στάζει στον ώμο μας την ώρα που κάποιος δικός μας λυγίζει.
Ένα οικογενειακό τραπέζι, μια βραδιά με φίλους, το παιχνίδι με τα παιδιά, η θαλπωρή του σπιτιού, η αίσθηση πως ανήκουμε κάπου.
Μικρές κι ασήμαντες στιγμές — ή τόσο μεγάλες, αν το καλοσκεφτείς.
Στιγμές που, αν τις κοιτάξεις προσεκτικά, σου ψιθυρίζουν πόσο τυχερός είσαι που τις έζησες.
Γιατί η ευτυχία δεν περιμένει να τη φωνάξεις.
Είναι μπροστά σου, κάθε μέρα.
Μα εσύ συχνά την προσπερνάς, κυνηγώντας πράγματα που νομίζεις ότι θα σε γεμίσουν, ενώ πολλές φορές απλώς σε απομακρύνουν από τον εαυτό σου.
Ας μαζεύουμε λοιπόν ανάσες από αυτές τις όμορφες στιγμές, όταν η απογοήτευση
μάς βαραίνει.
Αυτό το οξυγόνο θα μας πάει παρακάτω, θα μας δυναμώσει, θα γλυκάνει το ταξίδι της ζωής.
Με αγάπη, υπομονή, επιμονή και δύναμη,
μπορούμε να δημιουργούμε κι άλλες στιγμές ευτυχίας.
Να χτίζουμε μέρες που θα θυμόμαστε.
Να νιώθουμε πραγματικά ευλογημένοι.
Ας κρατήσουμε τα όμορφα, όσα μας χαρίζει απλόχερα η κάθε ανατολή. Ας τα φυλάξουμε σαν έναν ήλιο μέσα στην ψυχή και ας αφήσουμε τα άσχημα να φύγουν.
Ας ζήσουμε, όσο μπορούμε, μια ζωή που να μοιάζει με ευτυχία.
Όσο αυτή μάς χαρίζεται.
Ελένη
https://loukarieleni.blogspot.com/2022/11/blog-post_30.html?m=1
Καλησπέρα φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι!
Καλό απόγευμα με υγεία αγάπη, επθμονή , υπομονή , κουράγιο, χαμόγελα, ελπίδα και όμορφες στιγμές!
ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΡΙΑΝΑ !
