Μοναξιά είναι να βυθίζεσαι
μέσα στις σκέψεις σου
Και όταν κοιτάς γύρω σου
δεν υπάρχει ούτε ένα χέρι
να σε ανασύρει από το βυθό
και να σου δείξει τη στεριά.
Μοναξιά είναι να μην έχεις
κάποιον να μπορεί να καταλάβει
τις σκέψεις
και τα συναισθήματά σου
και να αναγκάζεσαι
να τα κρατάς βαθιά μέσα σου .
Η μοναξιά δεν είναι μονάχα
μαύρη και μελαγχολική,
ούτε συχνάζει σε πρόσωπα σκυθρωπά
και σε σοκακια σκοτεινά ..
Μοναξιά είναι η απουσία
της συμπόνοιας
από τις καρδιές των ανθρώπων ..
της συμπαράστασης
και της εμβάθυνσης
των συναισθημάτων τους.
Εύκολα θα την διακρίνεις
σε κάθε γωνιά
στις λαμπερές ακτίνες
του ήλιου και στους
δυνατούς προβολείς .
Είναι παρούσα σε εκείνα
τα πρόσωπα
που κρύβουν τη θλίψη τους
με προσποιητά χαμόγελα ...
και σε εκείνες
τις πολύβουες ζωές,
με περίσσια καλοσύνη,
χωρίς γέλια,
χωρίς συναισθήματα...
Μοναξιά είναι οι τοίχοι
που χτίζουμε γύρω μας
για να κρατήσουν τη λύπη μακριά,
αλλά κρατούν απ’ έξω και τη χαρά!
Η μοναξιά δεν οφείλεται
πάντα στην απουσία ανθρώπων
γύρω μας, αλλά στην αδυναμία
να εκφράσουμε αυτά
που εμείς θεωρούμε σημαντικά
ή στην εμμονή μας
να εκφράζουμε
απόψεις που οι άλλοι
θεωρούν απαράδεκτες.
Μοναξιά είναι ο χρόνος που
αφιερώνουμε στον εαυτό μας,
ως μια καλή ευκαιρία για να
οργανώσουμε τις σκέψεις μας ...
Να αξιοποιήσουμε την εμπειρία
από παρελθούσες καταστάσεις,
ώστε να προετοιμαστούμε
καλύτερα για τις μελλοντικές
κοινωνικές προκλήσεις
