Ο ήλιος ανατέλλει κάθε πρωί και αυτή η αέναη πηγή ζωής μας τροφοδοτεί καθημερινά.
Ο ήλιος μπορεί να βγαίνει σε πολλά μέρη…Μπορεί να υπάρχει και πίσω από τα σύννεφα...
Μπορεί να βρίσκεται μέσα μας ή στα πράγματα που αγαπάμε περισσότερο...
Μπορεί να βρισκεται στα όνειρά μας και στις επιθυμίες μας...
Για αυτό κάθε αυγή, σήκωσε το βλέμμα σου στον ουρανό και κοίτα τον ήλιο κατάματα.
Απόλαυσε τη λάμψη του, τη ζεστασιά του και τα χρώματα που διαχέονται παντού.
Άνοιξε τα παράθυρα της ψυχής σου κι άφησε να μπει εκείνο το φως που ξέχασες πώς υπάρχει, αφού το γέμισες με σκοτεινές κι ασπρόμαυρες σκηνές από το παρελθόν.
Τότε θα δεις ένας ήλιος να αρχίσει να ανατέλλει μέσα σου…
Θα δεις ανατολές πολλές που θα σε γεμίζουν όμορφα συναισθήματα...
θα δεις τα Ιδανικά σου να μεγαλώνουν και θα νιώσεις άπειρη αγάπη που θα θέλεις να χαρίσεις γύρω σου...
Κι εκείνα τα χρώματα της δύσης του, που μόνο να γαληνεύουν την ψυχή μπορούν...
Χρώματα ζεστά, σαν εκείνη την αγάπη που γύρευες πάντα να γεμίσει τη ζωή σου...
Και την ώρα που θα βασιλεύει, να μην φοβηθείς ξανά...
Κλείσε μόνο τα μάτια κι ονειρέψου...
Το σκοτάδι δεν κρατά για πάντα άλλωστε, το φως και τα χρώματά της μέρας επιστρέφουν καθε ξημέρωμα!
Μέσα σου βρίσκεται το φως και η αγάπη..
Μέσα στην καρδιά σου κατοικούν, οι πολύ δικοί σου άνθρωποι, τα όνειρα και οι επιθυμίες σου...
Κι αν μάταια ζητούσες κάποιοι να θυμηθούν εκείνο το φως σου και σου τ’ αρνήθηκαν γιατί επέλεξαν το γνώριμο σκοτάδι τους...
Κι αν τα χρώματα του ήλιου σου δεν τους ήταν αρκετά...
Μην βυθίζεσαι μαζί τους, γιατί η ζωή βιαστικά περνά...
Μην αφήσεις να περάσουν και τα δικά σου τα χρόνια μέσα σε σκοτάδι...
Να γεννιέσαι κάθε αυγή ξανά...
Να ζεις την κάθε μέρα από την αρχή...
Να γεννάς το φως μέσα σου...
Να φτιάχνεις την δική σου παλέτα με τα χρώματα της ψυχής σου...
Διέκρινε καλύτερα αυτό το ον που ζει μέσα σου, που σε συντροφεύσει τόσο καιρό, με τόσο κόπο.
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να βρίσκεις τον εαυτό σου
με χαμόγελα μετά από μια ανατολή,
με μεγαλύτερο ενθουσιασμό,
με περισσότερη ενέργεια, και να συνεχίζεις τον δρόμο επειδή έχεις μάθει να ξυπνάς μέσα σου τον ήλιο!
Κι όταν θα απλώνεται η νύχτα, να μπορείς να κλείνεις τα μάτια σου με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σου, μέχρι να ξημερώσει ξανά!