❤️Η ζωή θέλει μαχητές ! ❤️
Μες στ’ αγέρι της αυγής,
η ελπίδα ψιθυρίζει,
πως η ζωή δεν χαρίζεται,
μα κερδίζεται, κατακτιέται.
Δεν είναι στρώμα από ροδοπέταλα,
μα μονοπάτι με πέτρες και δάκρυ.
Δεν σε χαϊδεύει η μοίρα ,
σε δοκιμάζει, σε λυγίζει.
Όμως εσύ, ψυχή φωτιά,
μη σκύβεις το κεφάλι.
Κάθε πληγή σου είναι τιμή,
κάθε πτώση — μια αρχή.
Σήκω και πολέμα,
με πίστη, με όραμα, με φως.
Ο κόσμος ανήκει σ’ αυτούς
που δεν φοβήθηκαν το σκοτάδι.
Κράτα το βλέμμα σου ψηλά,
και την καρδιά σου αληθινή.
γιατί μονάχα όποιος παλεύει
γίνεται φλόγα στην ψυχή.
Άνοιξε τα φτερά σου
και πέτα σαν τον αετό ψηλά
τόσο ψηλά που να μην μπορεί
κανείςνα σε φτάσει ή να σε ρίξει
και πληγωθείς ξανά
Η ζωή θέλει μαχητές,
όχι για να νικούν τους άλλους,
μα για να νικούν τον εαυτό τους,
εκεί που η σιωπή κραυγάζει.
Σκέψου τι πολύτιμο προνόμιο
είναι να είσαι ζωντανός,
να αναπνέεις,
να σκέφτεσαι,
να απολαμβάνεις
και να είσαι με ανθρώπους
που αγαπάς και σ αγαπούν !
© Ελένη Λούκαρη - Καλαϊτσίδου
5 Ιουνίου 2024😀
❤️Η ζωή θέλει μαχητές❤️
Μέσα απ’ τις στάχτες της νύχτας,
σαν τον ήλιο η ψυχή ξυπνά,
απ' την αρχή ξαναγεννιέται
όταν δεν τα παρατά.
όταν δεν τα παρατά.
Μη φοβάσαι τις σκιές —
είναι σημάδι πως υπάρχει φως.
Και κάθε πόνος που περνάς,
δίνει φτερά να πετάς σαν αετός
Ρεφρέν:
Η ζωή θέλει μαχητές,
με καρδιά που δε λυγίζει,
μ’ ένα όνειρο κρυφό,
που ακόμα κι όταν βρέχει — ανθίζει.
Μην κοιτάς πίσω ξανά,
σ’ ό,τι σε κράταγε χαμηλά.
Η ζωή σε περιμένει —
εσύ γεννήθηκες με φτερά.
σ’ ό,τι σε κράταγε χαμηλά.
Η ζωή σε περιμένει —
εσύ γεννήθηκες με φτερά.
Στης σιωπής τα μονοπάτια,
όταν όλα μοιάζουν σβηστά,
κράτα μια σπίθα στην καρδιά σου —
κι αυτή θα γίνει πυρκαγιά.
όταν όλα μοιάζουν σβηστά,
κράτα μια σπίθα στην καρδιά σου —
κι αυτή θα γίνει πυρκαγιά.
Δεν μετριέται η αξία σου
μ’ αυτά που έχεις ή χάνεις
Μετριέται με το "δεν τα παρατάω
ας πέφτω, είμαι φως αγάπης "
Ρεφρέν
Η ζωή θέλει μαχητές,
με καρδιά που δε λυγίζει,
μ’ ένα όνειρο κρυφό,
που ακόμα κι όταν βρέχει — ανθίζει.
Μην κοιτάς πίσω ξανά,
σ’ ό,τι σε κράταγε χαμηλά.
Η ζωή σε περιμένει —
κι εσύ γεννήθηκες για φτερά.