Η ζωή μου είναι τραγούδι
Η ζωή μου είναι τραγούδι.
Άλλοτε γλυκό, άλλοτε λυπημένο, μα πάντα αληθινό.
Κάθε μέρα προσθέτω μια νότα, μια λέξη, μια ανάσα.
Μερικές νότες γελούν, άλλες δακρύζουν.
Στους στίχους της γράφω όνειρα, φόβους, αγάπες.
Κι όταν η σιωπή βαραίνει,
ακούω την καρδιά μου να ψιθυρίζει τη μελωδία ξανά.
Μερικές φορές ξεχνώ το ρυθμό, μα πάντα τον ξαναβρίσκω.
Γιατί όσο η καρδιά χτυπά, η μελωδία συνεχίζεται.
Η ζωή είναι δρόμος
που χορεύει γλυκά
σαν κύμα που σκάει
στ' ανέμου τη σιγαλιά
Μια μελωδία που ψιθυρίζει
σε βράδια σκοτεινά
και ιστορία γράφει
με φωτεινά φτερά
Στους δρόμους της πόλης.
η καρδιά μου χτυπά
σαν τύμπανο που ψάχνει
τον δικό του ρυθμό
Με βλέμμα στον ουρανό
και στ' αστέρια ψηλά
η ζωή μου είναι τραγούδι
με ήχο δυνατό
Χορεύω στο σκοτάδι
Τραγουδώ στη βροχή
Η ζωή μου ένας στίχος
που γράφεται εκεί
Κάθε βήμα και νότα
Κάθε ανάσα ρυθμός
Η ζωή μου είναι τραγούδι
μ' ατελείωτο φως
Στον ήχο της ακούω
το δικό μου σκοπό
Ένα τραγούδι που αρχίζει
και δεν έχει σταθμό
Με νότες που στροβιλίζονται
στον αέρα κι ουρανό
Και ένα γέλιο που σπάει
το πιο βαθύ κενό
Αν πέσω θα σηκωθώ
Ο πόνος δεν με λυγα
Η ζωή μου μια ορχήστρα
που ποτέ δεν σταματά
Με χέρια ενωμένα
με μια προσευχή
Ξεχνάω το χθες
με καρδιά δυνατή
Χορεύω στο σκοτάδι
Τραγουδώ στη βροχή
Η ζωή μου ένας στίχος
που γράφεται εκεί
Κάθε βήμα και νότα
Κάθε ανάσα ρυθμός
Η ζωή μου είναι τραγούδι.
με ατελείωτο φως
© Ελένη Λούκαρη - Καλαϊτσίδου
