Δικαίωση

 

Στην μνήμη των αδικοχαμένων ψυχών που άδικα  χάθηκαν στις 28 Φλεβάρη 2023 στην κοιλάδα των Τεμπών..

Το κράτος ακόμη και σήμερα, ένα χρόνο μετά, δεν έχει λογοδοτήσει απέναντι στις άδειες αγκαλιές των μητέρων, των παιδιών, της ανθρώπινης ύπαρξης. 

Η ζωή δεν γυρίζει πίσω, οι πληγές δύσκολα κλείνουν και ο χρόνος από φίλος της ζωής γίνεται απλά καθημερινότητα...

Δεν θα ξεχαστεί ποτέ αυτό το θλιβερό γεγονός.. Πρέπει να παλέψουμε πολύ όμως για να καταφέρουμε να τιμήσουμε όλους αυτούς τους αδικοχαμένους αγγέλους. 

Η υπόσχεσή μας:θα λυτρωθείτε και θα γίνετε ο μεγαλύτερος φόβος όλων των ανεύθυνων "ανθρώπων"που σας αφαίρεσαν την ζωή. 

Δεν ήταν ανθρώπινο λάθος αλλά εγκληματική ενέργεια όλων των υψηλόβαθμων "ηθοποιών".

Όση τιμωρία και να δοθεί στους αρμόδιους
 τίποτα δεν πρόκειται να απαλύνει τον πόνο, 
γιατί χάθηκαν άδικα τόσες αθώες ψυχές γεμάτες όνειρα, ελπίδα και φως που έσβησαν στην στροφή των Τεμπών.

Ας ελπίσουμε να δικαιωθούν αυτές οι αθώες ψυχές που έβαψαν την κοιλάδα κόκκινη για λάθη άλλων.

Ας είναι  η τελευταία τραγωδία που η Ελλάδα έζησε, θρηνώντας το μεγαλείο της ζωής.

********

Δικαίωση

Σε μια νύχτα μελανή πιότερο απ’ τις άλλες
άγγελοι ανέβηκαν του ουρανού τις σκάλες 
Βούρκωσαν οι ουρανοί, στη γη δάκρυα αφήσαν
δάκρυσαν και τα αστέρια κι ένα- ένα σβήσαν.

Μανούλες μαυροντυμένες στη γη θρηνούσαν 
σε κάμαρη παγερή, το σπλάχνο τους φιλούσαν 
Τα στήθια τους από θλίψη κι οργή, χτυπούσαν
απάντηση να πάρουν στα " ΓΙΑΤΙ"  ζητούσαν.

Η άνοιξη φέτος δεν πρόκειται να τους βρει
 χάθηκε  και ευθύνονται για αυτό πολλοί  
Μια Συγγνώμη τώρα πλέον δεν είν' αρκετή 
 για  να ημερέψει σε τούτο το χαμό η ψυχή..

Μικροί, μεγάλοι μ' ένα κερί στο δρόμο ας βγούμε
στη γη οκλαδόν, ενός λεπτού σιγή ας τηρούμε
για αδικοχαμένες ψυχές μια προσευχή ας πούμε
με μια υπογραφή δικαίωση για αυτές  ζητούμε  ...
******
Και ίσως αν επιτέλους βγούμε από τα καβούκια μας, ίσως και μόνο τότε να δούμε και εκείνη την Πολιτεία του Ρίτσου από την Σονάτα του Σεληνόφωτος (…)
 Την πολιτεία με τα ροζιασμένα χέρια της,
 την πολιτεία του μεροκάματου, 
την πολιτεία που ορκίζεται στο ψωμί και στη γροθιά της, την πολιτεία που μας αντέχει στη ράχη της με τις μικρότητες μας, τις κακίες, 
τις έχτρες μας, με τις φιλοδοξίες, την άγνοιά μας και τα γερατειά μας, να ακούσω τα μεγάλα βήματά της πολιτείας, να μην ακούω πια τα βήματα σου, μήτε τα βήματα του Θεού, μήτε και τα δικά μου βήματα.
*****
Αιώνια η μνήμη τους σε κήπους Παραδείσου !

 Καλησπέρα και καλό μεσημέρι 

Helen Kalaitsidou