Σε περιγιάλι αλαργινό, μια χρυσαυγή σε είδα,
η φωτεινή σου η ματιά, έλαμπε σαν χρυσή αχτίδα
ήρθε και φώλιασε, της αγάπης η χαμένη ελπίδα
έθαψα τα παλιά και γύρισα στη ζωή μου σελίδα.
Τα κόκκινα χειλάκια σου, στα σωθικά φωτιά ανάψαν,
τ' αστραφτερά ματάκια σου, καημούς και πόνους κάψαν.
Η καρδιά μου κήπος έγινε, με λουλούδια μυρωδάτα
πουλιά εξωτικά, κελαηδούσαν μια γλυκιά σονάτα.
Λουλούδι μου, αγάπη μου, μωρό μου κι ανασαιμιά μου,
έλα ν' ακούσεις πως χτυπά, για σένα η καρδιά μου.
έλα για λίγο να χαρείς, το βράδυ στ' όνειρά μου,
να δεις πως φλέγομαι για σένα, αγιάτρευτε έρωτά μου.
Να μ' αγαπάς, να σ' αγαπώ, μονάχα τούτο σου ζητώ
στη μοναξιά να μην πονώ, τη ζωή μαζί σου να χαρώ.
Να μ ' αγαπάς, να σ' αγαπώ, είσαι για με το γιατρικό,
απ' τη ζωή μου μην χαθείς , άστρο μου λαμπερό!
No comments:
Post a Comment