Η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα

 

Καλημέρα φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι με υγεία αγάπη! 

Καλή Αποκριά με υγεία και χαρά! 

Καλή Σαρακοστή! 

Η σημερινή Κυριακή είναι η Κυριακή της Συγνώμης και Συγχώρεσης! 

ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΕΑΝ  ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΣΑΣ ΠΛΗΓΩΣΑ ή ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΣΑ  ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΩ 

💢"Η Σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα" 💢

Η συγχώρεση και η συγνώμη είναι στην ουσία μεγαλείο ψυχής.

 Είναι η απόδειξη ότι είμαστε άνθρωποι.

 Όλοι κάνουμε λάθη, όλοι πληγωνόμστε από κάποιον... 

Η δύναμη της συγχώρεσης και της συγνώμης είναι αυτή που φέρνει τη

 λύτρωση στην καρδιά και την ψυχή μας.

 Μέσω της συγχώρεσης και της συγνώμης έρχεται η λύτρωση.

 Συγχώρεση σημαίνει ότι συζητώ αυτό που με πλήγωσε, το αναλύω και το αφήνω πίσω μου. 

Συγνώμη σημαίνει κατάλαβα το λάθος μου, μετάνοιωσα και δεν το επαναλαμβάνω. 

Φυσικά και τα δύο χρειάζονται χρόνο, θέληση και προσπάθεια. 

Ίσως, κατά τη διάρκεια της περισυλλογής νοιώσουμε ότι είμαστε αδύναμοι, αλλά στο τέλος θα γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, θα εξελιχθούμε και θα διαπιστώσουμε ότι όλα τα αρνητικά συναισθήματα που κρατάμε μέσα μας απλά μας φθείρουν.

Με άλλα λόγια, το να ζητούμε συγνώμη, αλλά και το να συγχωρούμε αυτούς που μας έβλαψαν σοβαρά, δεν θα πρέπει να αποτελεί απαίτηση. 

Ούτε, όμως, και η αδυναμία ή η δυσκολία να το κάνουμε να θεωρείται απαραίτητα και άκριτα ως ένδειξη έλλειψης συναισθηματικής γενναιοδωρίας, απουσία συναισθαντικότητας ή έκφραση εγωκεντρισμού.

Στην πραγματικότητα είναι μια υπόθεση πολύ πιο προσωπική.

 Δεν έχει να κάνει με τον άλλον, 

αλλά με εμάς, με τη δική μας ανάγκη

 να απαλλαχγούμε από ένα φορτίο που μας βαραίνει και να κερδίσουμε ξανά την εσωτερική μας γαλήνη. 

Επίσης, δεν είναι πράξη δικαιοσύνης, γι’ αυτό μικρή σημασία έχει αν αυτός που μας πλήγωσε τιμωρήθηκε ή όχι. 

Στην ουσία, η συγχώρεση είναι μια πράξη ανακούφισης πρώτα από όλα 

για εμάς τους ίδιους, ενώ δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η σχέση μας με αυτόν που μας πλήγωσε θα διορθωθεί. 

Το να σφάλεις είναι ανθρώπινο, το να συγχωρείς θεϊκό .

Ο Francis Bacon, Άγγλος φιλόσοφος, πολιτικός, συγγραφέας και επιστήμονας (1561-1626) είπε: 

" Αυτός που δεν προτίθεται να συγχωρέσει τους άλλους καταστρέφει τη γέφυρα που κάποια στιγμή ο ίδιος θα χρειασθεί να διαβεί"…

💢Κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την ευτυχία σου εκτός από εσένα! 💢

 

Μια γλυκιά Καλημέρα από καρδιάς  φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι! 

Χαρούμενη Πέμπτη με υγεία, αγάπη, αισιοδοξία και χαρούμενες στιγμές!

Ο καθένας από εμάς είναι υπευθυνος για την ευτυχία και τη δυστυχία του, για την αρρώστια και την υγεία του, για την ανάπτυξη και την οπισθοδρόμησή του. 

Εγώ μέχρι πριν λίγο καιρό  πίστευα, ή θεωρούσα, ότι αν οι κοντινοί μου άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι τότε ήμουν και ‘γω. 

Οπότε ό,τι μπορούσα έκανα για να τους κάνω χαρούμενους και ευτυχισμένους.

Λάθος!

Είναι δυνατόν να μην έχω δικούς μου στόχους και θέλω να ζω μόνο για τους άλλους; 

Κι όμως.

 Τελικά όταν πιάσεις πάτο ή να το πω

 πιο ωραία, βρεθείς πολύ χαμηλά, τότε αρχίζεις να σκέφτεσαι πως δε γίνεται να τους έχεις όλους ευχαριστημένους, αλλά ότι θα πρέπει πρώτα να ασχοληθείς με τις δικές σου επιθυμίες κι ανάγκες. 

Τότε θ’ αρχίσεις ν’ αγαπάς τον εαυτό σου λίγο περισσότερο. 

Κι όταν το καταφέρεις αυτό, θα μπορέσεις να αγαπήσεις λίγο καλύτερα και πιο ουσιαστικά και τους γύρω σου.

Η ζωή είναι πολύ μικρή και οι στιγμές που θα είμαστε ευτυχισμένοι ακόμα λιγότερες.

Δεν μπορούμε να στηριζόμαστε πάνω σε κανέναν άλλο και δεν μπορούμε να επιρρίπτουμε την ευθύνη σε κανέναν άλλο. 

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να βοηθούμε ο ένας τον άλλο, να μοιραζόμαστε και να δίνουμε αγάπη, συμπόνια και υποστήριξη ο ένας στον άλλο. 

Αλλά δεν μπορούμε να παίρνουμε πάνω μας την ευθύνη για την ευτυχία ή τη δυστυχία των άλλων και δεν μπορούμε να μεμφόμαστε ή να φορτώνουμε την ευθύνη για την ευτυχία ή δυστυχία μας πάνω στους άλλους.

 Μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να κάνουμε τον εαυτό μας ευτυχισμένο, υγιή, σίγουρο και ικανοποιημένο.

Για να μεταμορφώσουμε τη δυστυχία μας, την αρρώστια, την ανικανοποίηση και την ανασφάλεια, σε ευτυχία, υγεία, ικανοποίηση και ασφάλεια, πρέπει πρώτα να γίνουμε ικανοί να αναλύσουμε πώς δημιουργούμε  την παρούσα μας πραγματικότητα.

Ποιος είναι υπεύθυνος για την ευτυχία και τη δυστυχία ΣΟΥ;

Μια επιπόλαιη ματιά στο θέμα μπορεί να φέρει απαντήσεις όπως ο άνδρας ή η γυναίκα μου, ή τα παιδιά, ή οι γονείς, ή η κυβέρνηση, ή το οικονομικό σύστημα ή πολλοί και διάφοροι άλλοι εξωτερικοί παράγοντες.

Πολλοί άνθρωποι φαντάζονται πως μπορούν να εξαρτώνται από αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες για να τους φέρουν ευτυχία ή ικανοποίηση. 

Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και εκείνοι οι άνθρωποι που μέσα σε όλη αυτή τη μιζέρια και τη θλίψη που υπάρχει γύρω μας, είναι εκεί για να μας θυμίζουν πως η ζωή δεν είναι μόνο ασπρόμαυρες εικόνες.

Είναι εκείνοι που έχουν πονέσει πολύ στη ζωή τους και αυτός ο πόνος είναι καρφωμένος στο βλέμμα τους.

Είναι εκείνοι που το άγγιγμα τους είναι διαφορετικό, γιατί έμαθαν πως οι άνθρωποι είναι εύθραυστοι και πρέπει να προσέχουν.

Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που ξέρουν να μοιράζονται, να αγαπούν με όλο τους το είναι και δε διστάζουν να το δείξουν εκεί που πρέπει και τη στιγμή που πρέπει.

Γιατί έμαθαν πως ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των ζωντανών ανθρώπων και πως δεν πρέπει να τον χαραμίζουν.

Έμαθαν να φεύγουν ήσυχα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς θεαματικές εξόδους.

Έμαθαν να χρησιμοποιούν τις λέξεις για να κάνουν τον άλλον να νιώσει όμορφα και όχι για να τον ξεφτιλίσουν ή να τον πληγώσουν.

Κι εσύ που αναρωτιέσαι, αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, είμαι σίγουρη πως αν κοιτάξεις γύρω σου με προσοχή θα βρεις παραπάνω από έναν.

Για αυτό κάθε μέρα κάνε την  ουσιαστική.

Γέμισε τις βαλίτσες της ζωής σου 

με όμορφα δώρα.

Ταξίδεψε, χόρεψε, τραγούδησε, γνώρισε ανθρώπους, γέλα με όλη σου

 την ψυχή, διάβασε ωραία βιβλία, 

κάνε έρωτα χωρίς αύριο.

Ζήσε μία  μέρα γεμάτη όμορφες στιγμές και νόημα. 

Κάνε κάθε στιγμή σού να αξίζει. 

Μην αφήνεις απλά τις μέρες σου να κυλούν και να προσπερνούν.

Υπάρχουν άνθρωποι που ήρθαν και έφυγαν από τη ζωή χωρίς να τη νιώσουν καθόλου.

 Δεν ξέρω πόσο θα ζήσω, γιατί κανείς μας δε γνωρίζει. 

Ένα όμως θέλω! 

Όσο ζήσω να μπορώ να έχω όμορφες στιγμές. 

Που εγώ θα επιλέξω, μαζί με αυτούς που με θέλουν που με αγαπούν αληθινά, που όσο κι αν πόνεσαν , ξέρουν να χαρίζουν το χαμόγελό τους αβίαστα και η ψυχή τους ευωδιάζει. 

 Αυτούς τους ανθρώπους που με κάνουν και με  προτιμούν όταν η ψυχή μου, γελάει.

 Γιατί όπως λένε και οι ίδιοι μόνο 

τότε με βλέπουν να χαμογελάω. 

Μόνο τότε “ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ”.

 Και για πρώτη φορά στη ζωή μου χαμογελάω ΕΓΩ και γίνονται 

οι ΑΛΛΟΙ ευτυχισμένοι!

ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΤΣΙΚΝΟΠΈΜΠΤΗ!

 

Καλημέρα φίλες και φίλοι μου ! 

Χαρούμενη Τσικνοπέμπτη ! 

Η Τσικνοπέμπτη είναι η πιο ξεχωριστή αν όχι η πιο γευστική ημέρα της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου .

Σας εύχομαι  να περάσετε πολύ όμορφα και να το διασκεδάσετε 

με την ψυχή σας.

Παλαιότερα το θέμα δεν ήταν τα παϊδάκια, αλλά η τσίκνα.

 Να μυρίσει το σπίτι, κυρίως βούτυρο καμένο για αυτό και οι νοικοκυρές έψηναν μπακλαβάδες και γαλακτομπούρεκα ή τον ταπεινό σιμιγδαλένιο χαλβά. 

Η πολυφαγία και το ποτό που

 συνοδεύει το σημερινό τραπέζι, 

είναι χαρακτηριστικά της ημέρας. Σχετίζονται με την ευφορία της γης

 και συνδυάζονται με την χριστιανική

 παράδοση, οπότε και σηματοδοτούν

 την προετοιμασία για την Μεγάλη

 Σαρασκοστή.

Οι μυρωδιές από την κουζίνα ξορκίζουν το κακό και φέρνουν 

κόσμο στο σπίτι.

Στην πορεία των χρόνων, κάθε τόπος

 ανέπτυξε και τα δικά του ιδιαίτερα

 έθιμα για την ημέρα.

Η προέλευση αυτού του παράξενου εθίμου χάνεται στα βάθη του χρόνου,

 ωστόσο φαίνεται να συνδέεται με τις βακχικές γιορτές των αρχαίων

 Ελλήνων και Ρωμαίων, που θεωρούσαν το φαγοπότι και το γλέντι

 ιεροτελεστία για την καλή ευφορία

 της γης την άνοιξη.

Επίσης η Τσικνοπέμπτη αποτελεί, ουσιαστικά, την απαρχή των εκδηλώσεων για την Αποκριά, αφού

 την επόμενη εβδομάδα ακολουθούν 

το Καρναβάλι και η Καθαρά Δευτέρα.

Η ημέρα της Πέμπτης επιλέχθηκε,

 σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση,

 διότι η Τετάρτη και η Παρασκευή

 είναι σημαντικές ημέρες νηστείας.

💢Εθιμα ανά την Ελλάδα💢

Πέρα από το καθιερωμένο ψήσιμο

 κρεάτων, κάθε περιοχή της Ελλάδας

 έχει τα δικά της ήθη και έθιμα για την

 Τσικνοπέμπτη.

■Στην Κέρκυρα γίνονται τα λεγόμενα

 «Κορφιάτικα Πετεγολέτσια». 

Η λέξη Πετεγολέτσια σημαίνει

 κουτσομπολιό και πραγματοποιείται

 το βράδυ της Τσικνοπέμπτης, στην

 Πιάτσα κοντά στην τοποθεσία

 «Κουκουνάρα» τής Κέρκυρας.

■Στην Πάτρα, έχουμε το έθιμο της

 Γιαννούλας της Κουλουρούς, η οποία,

 σύμφωνα με την παράδοση, πιστεύει

 πως ο ναύαρχος Ουίλσον έρχεται 

να την παντρευτεί και τον περιμένει

 μάταια σαν την τρελή στο λιμάνι. 

Έτσι, την Τσικνοπέμπτη οι Πατρινοί

 ντύνουν κάποιον νύφη, ή βάζουν ένα

 ομοίωμα νύφης στο λιμάνι και

 διασκεδάζουν γύρω του.

■Στις Σέρρες ανάβουν μεγάλες φωτιές

 στις αλάνες και αφού ψήσουν το

 κρέας, πηδούν από πάνω τους.

■Στην Κομοτηνή, οι νοικοκυρές σχεδόν

 καίνε μια κότα, για να τη φάει η

 οικογένεια την Κυριακή της Αποκριάς.

 Η παράδοση αναφέρει, επίσης, ότι 

την Τσικνοπέμπτη τα αρραβωνιασμένα

 ζευγάρια πρέπει να ανταλλάξουν

 φαγώσιμα δώρα. Ο άντρας πρέπει να

 στείλει τον «κούρκο», δηλαδή μία

 κότα, και η γυναίκα μπακλαβά και 

μια κότα γεμιστή.

■Στη Θήβα, αρχίζει ο «βλάχικος γάμος»,

 που ξεκινά με το προξενιό δύο νέων,

 συνεχίζει με τον γάμο και τελειώνει

 την Καθαρά Δευτέρα με την πορεία

 των προικιών της νύφης και το γλέντι

 των συμπεθέρων.

■Στην Ιο, το βράδυ της Τσικνοπέμπτης

 μασκαράδες ζωσμένοι με κουδούνια

 προβάτων διασχίζουν τη Χώρα και

 επισκέπτονται σπίτια και

 καταστήματα.

■Στον Πόρο, η παράδοση επιβάλλει

 στους νέους να κλέψουν ένα...

 μακαρόνι, το οποίο θα βάλουν κάτω

 από το μαξιλάρι τους για να δουν ποια

 θα παντρευτούν.

■Σε όλη την Πελοπόννησο σφάζουν

 χοιρινά από τα οποία φτιάχνουν

 διάφορα άλλα τρόφιμα, μεταξύ των

 οποίων πηχτή, τσιγαρίδες, λουκάνικα,

 γουρναλοιφή και παστό.

■Στη Βέροια οι Απόκριες  είχαν ταυτιστεί για πολλές δεκαετίες, 

από τα μέσα του 1940 μέχρι το 1993

 περίπου, και με το δρώμενο των δύο

 μουστακαλήδων αδελφών Δροσινού,

 που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα και έδιναν

 χαρά με το γλέντι τους στους

 βεροιώτες, γράφοντας τη δική τους

 50ετή μοναδική τοπική ιστορία. 

Ήταν αυτοί, που όλη η πόλη τους

 περίμενε, να τους χαρεί και να τους

 καμαρώσει.

Ψηλοί, καμαρωτοί, με φορεσιές

 καινούργιες, με καλπάκια κατάμαυρα

 γυαλιστερά, με ζωνάρια κόκκινα, 

με αρειμάνια μουστάκια και τις

 καλοπελεκημένες γκλίτσες τους 

να κατηφορίζουν και να ανηφορίζουν

 ασταμάτητα την πόλη … 

Βήμα αργό και στέρεο και η ματιά

 γεμάτη δύναμη να παρακολουθεί 

την ευθεία των δρόμων. 

Και πίσω τα όργανα, τα πανάρχαια

 ελληνικά όργανα οι ζουρνάδες 

και το νταούλι με το κρόταλο 

και την κρανόβιτσα του μουσικού

 διαλόγου… 

Συρτός στα τρία γκάιντα μακεδονική

 μουσταμπέικος, σβαρνιάρα,

 νιζάμικος. 

Οι Δροσινοί, δεν έκαναν απλά το κέφι

 τους, τιμούσαν την λαϊκή παράδοση

 υπογραμμίζοντας έντονα τα υπέροχα

 στοιχεία του λαϊκού μας πολιτισμού.

■Στη Νάουσα από την Τσικνοπέμπτη, οι σερπαντίνες και τα κομφετί θα

 έχουν την τιμητική τους, ενώ μικροί

 και μεγάλοι μασκαράδες

 προετοιμάζονται για ξέφρενο

 ξεφάντωμα και συμμετοχή σε

 εντυπωσιακές καρναβαλικές

 παρελάσεις.

 Εκεί αναδύεται το έθιμο  Γενίτσαροι και Μπούλες.

 Το δρώμενο χρονολογείται από τον 18ο αιώνα. 

Ο Γενίτσαρος φοράει -μεταξύ άλλων- φουστανέλα και τσαρούχια, ενώ η φορεσιά του στολίζεται με πολλές σειρές από βαριά και λεπτοδουλεμένα ασημένια νομίσματα.

 Η μεταμφίεση ολοκληρώνεται με μία μάσκα από πανί, κερωμένο στην εσωτερική πλευρά και στοκαρισμένο στην εξωτερική, με ζωγραφιστό μουστάκι.

Τον ρόλο της Μπούλας υποδύεται

 πάντα άνδρας ντυμένος με φαρδιά γυναικεία ρούχα. 

Έως την Καθαρά Δευτέρα, το νταούλι και ο ζουρνάς ακούγονται διαρκώς σε κάθε γειτονιά της Νάουσας, συνοδεύοντας τα «μπουλούκια» των Γενίτσαρων.

Λίγα ιστορικά στοιχεία 

Το 1705 έγινε για πρώτη φορά παιδομάζωμα και οι Ναουσαίοι αντιστάθηκαν σκοτώνοντας τον απεσταλμένο του σουλτάνου. 

Έτσι, τις ημέρες της Αποκριάς αναγκάστηκαν να

 φύγουν κλέφτες στο βουνό και

 μοιραία έχασαν τη ζωή τους από

 τους Τούρκους. 

Το 1706 οι νέοι της Νάουσας αντί να

 κάνουν μνημόσυνο προς τιμήν τους,

 φόρεσαν την αρματολίτικη στολή

 τους, τον «Πρόσωπο» για να μην τους

 αναγνωρίσουν οι Τούρκοι και έραψαν

 στο στήθος τους ασημικά, για να

 δημιουργήσουν έναν θώρακα

 προστασίας. 

Με αυτή την αμφίεση γύρισαν στην

 πόλη αναπαριστώντας όσα έγιναν

 το 1705.

Το έθιμο αυτό ξεκινάει από την αρχαιότητα και έχει τις ρίζες του στη

 λατρεία του θεού Διονύσου.

 Χαρακτηριστικό αυτού του εθίμου είναι η παραδοσιακή φορεσιά του

 «Γενίτσαρου και της Μπούλας» αλλά

 τις εντυπώσεις κερδίζει

 ο «Πρόσωπος» που φορούν οι «Γενίτσαροι».

 Το λευκό χρώμα του Προσώπου

 συμβολίζει το νεκρικό στοιχείο 

και το κόκκινο την Ανάσταση ενώ

 το «Ταράμπουλο», δηλαδή το μαντήλι

 που φορούν μαζί με τον «Πρόσωπο»,

 το οποίο είναι τέσσερα μέτρα,

 συμβολίζει το σάβανο που τους

 τύλιγαν. 

Το μουστάκι που είναι σχεδιασμένο στην προσωπίδα τους είναι σηκωμένο

 και συμβολίζει τη μη υποταγή

 των Ναουσαίων στους Τούρκους

 και η καρφίτσα υποδηλώνει 

τον οβολό για τον βαρκάρη που θα

 τους μεταφέρει στον άλλο κόσμο.

Όταν κάποιοι αγωνιστές ήθελαν να

 κατεβούν από το βουνό και να

 εισέλθουν στην πόλη για να δουν 

τους δικούς τους ανθρώπους και να εφοδιαστούν με τις απαραίτητες

 προμήθειες για την επιβίωσή τους, μεταμφιέζονταν σε «Γενίτσαρους».

 Ήταν βασικό να μην αναγνωριστούν,

 γι’αυτό φορούσαν τον «Πρόσωπο» αλλά και να διαβεβαιώσουν ότι ήταν

 φιλήσυχοι, οπότε όλο το «μπουλούκι» εμφανιζόταν στο Δημαρχείο ντυμένοι

 «Γενίτσαροι» και φορώντας τους «Προσώπους» με πρωτοστάτη

 τον αρχηγό τους. 

Ρόλος του αρχηγού ήταν να κάνει τις

 διαπραγματεύσεις με τον Μουντίρη και ήταν ο μοναδικός ο

 οποίος αποκάλυπτε το πρόσωπό του

 και διαβεβαίωνε εκ μέρους του μπουλουκιού ότι ήταν Ναουσαίοι και

 είχαν έρθει με φιλικές διαθέσεις για λίγες ημέρες και θα ξαναγύριζαν στο βουνό. 

Μέσα στο μπουλούκι υπήρχε πάντα η «Μπούλα», δηλαδή η νύφη, η οποία συμβόλιζε τη χαρά και την φιλειρηνική διάθεση. Προσέφερε τσίπουρο στους άρχοντες που ήταν παρόντες και ήταν πάντα άντρας ντυμένος νύφη εφόσον το έθιμο ήταν αποκλειστικά  ανδροκρατούμενο.

■Στην Κοζάνη θα αναβιώσει το έθιμο του φανού, με τις φωτιές και τα υπαίθρια γλέντια να στήνονται στις γειτονιές της πόλης.

 Από την Τσικνοπέμπτη ανάβει κάθε βράδυ ένας φανός και την Κυριακή 

της Αποκριάς θα έχουν ανάψει και οι συνολικά 14 φανοί της πόλης. 

Για ένα δωδεκαήμερο, η πόλη ζει σε ρυθμούς παραδοσιακού κεφιού και πάλλεται από τους ήχους των χάλκινων.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΆΣ

 

Σήμερα ξεκινά μια  καινούργια εβδομάδα, καινούργια αρχή. 

Η προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησε και κύλησε με το καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία και Συρία. 

 Η  καρδιά μας πλημμύρισε από  συναισθήματα συμπόνοιας και ανθρωπιάς μπρος στη φρίκη του θανάτου  και της καταστροφής που υπέστησαν οι δύο χώρες  κι ας μας χωρίζουν τόσα πολλά. 

Γιατί είμαστε Χριστιανοί και μέσα μας κυλά η αγάπη του Χριστού

Ας ευχηθούμε να μην ζήσει κάνεις άνθρωπος ένα τέτοιο σεισμό και γρήγορα οι πληγέντες να βρουν τα βήματα τους για μια νέα αρχή. 

Ας ευχηθούμε να μην επηρεάσει  ο σεισμός την οικονομία του πλανήτη 

Αυτή η εβδομάδα ξεκινά με την γιορτή δύο Αγίων του Ακύλα και της Πρίσκιλλας

Σήμετα 13 Φεβρουαρίου, μια ημέρα πριν από την ξενόφερτη γιορτή του “αγίου Βαλεντίνου”, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τους δικούς της Αγίους, τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα, που θεωρούνται η Ορθόδοξη απάντηση στη δυτικής προέλευσης εορτή του Βαλεντίνου, γνωστή και ως «εορτή των ερωτευμένων».

Ο άγιος Ακύλας και η αγία Πρίσκιλλα ήταν δύο άνθρωποι που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους, όμως συγχρόνως είχαν και έναν κοινό έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο…όχι ανθρώπινο αλλά Θεανθρώπινο. 

Του Ιησού Χριστού.

Και αυτός ο έρωτας για τον Χριστό

 αναζωογονούσε και τον μεταξύ 

τους έρωτα.”

Αν και δεν υφίστανται στοιχεία για το πρόσωπο του «αγίου Βαλεντίνου» και ακόμα αν και οι Παπικοί δεν συμπεριλαμβάνουν την γιορτή τους στο επίσημο ημερολόγιό τους, η συμβολικότατα της 14ης Φεβρουαρίου για ερωτευμένους διεθνώς, είναι δυστυχώς αναμφισβήτητη. 

Με απλά λόγια εορτάζεται ένας ανύπαρκτος “άγιος” καθαρά για εμπορικούς λόγους! 

Οι Άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα , οι προστάτες του χριστιανικού ζευγαριού, είναι πραγματικά πρόσωπα και όχι ανύπαρκτα!

Οι Άγιοι αυτοί κατάγονταν από τον Πόντο. 

Όταν εκδιώχθηκαν από την Ρώμη όλοι οι Ιουδαίοι, λόγω των αναταραχών που γινόντουσαν μεταξύ τους στις συναγωγές για τον Ιησού, ο Ακύλας, που ήταν σκηνοποιός στο επάγγελμα, και η γυναίκα του Πρίσκιλλα αναγκάστηκαν και αυτοί να φύγουν για την Κόρινθο.

Όμως τα ζευγάρια ας μην μένουν μόνο σε μία ημέρα εκδήλωσεις του έρωτος και της αγάπης τους προς τον άλλο.

Διότι λέγει ο ιερός Χρυστόστομος:

 “Δεν υπάρχει τίποτε, τίποτε

 πολυτιμότερο από το ν’ αγαπιέται

 πολύ ο άντρας από τη γυναίκα του

 και η γυναίκα από τον άντρα της”. 

και πάλι “Δεν είναι η περιουσία που φέρνει τον πλούτο στους συζύγους, αλλά η μεταξύ τους αγάπη!!!" 

Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα έμειναν ενωμένοι και αγαπημένοι μέχρι και την τελευταία στιγμή, 

αφού σύμφωνα με την Ακολουθία του Όρθρου,

 όταν ο Ακύλας είδε την γυναίκα του να αποκεφαλίζεται και να μαρτυρεί είπε : 

«Μπορώ να μην φανώ άνδρας εγώ, 

ανάλογα προς την γυναίκα μου

 ανδρείος και πρόθυμος για

 αποκεφαλισμό για την Πίστη 

του Χριστού;» 

και την ακολούθησε στον

 θάνατο.ΑΜΗΝ❇

Άγιοι Τού Θεού  πρεσβεύσατε υπέρ ημών.

Τήν ευχή τους να έχουμε.

Η ΑΓΑΠΗ 

Η αγάπη είναι ένα μαγικός σπόρος που θέλει χώμα και νερό 

για να ευδοκιμήσει θέλει αγάπη, τροφή φροντίδα κι ιδανικό καιρό. 

Όταν δεις τον κήπο σου ανθισμένο με λουλούδια ευωδιαστά 

 σ' όποιον δεν έχει δει λουλούδι, κόψε ένα, δώστο με χαρά! 

Δώσε  εσύ αγάπη στον καθένα που για αυτήν διψά, 

δώστην απλόχερα, σαν ποτάμι που με δύναμη κυλά.

Δώσε  εσύ αγάπη να μοσχοβολά  όλος ο τόπος 

όπου πας, όπου γυρνάς ακόμη κι αν  είσαι μόνος! 

Αν δεις μια μέρα στο δρόμο κάποιον να στέκεται στη βροχή,

 χάρισε του μια ηλιαχτίδα, να γεννηθεί η ελπίδα στην ψυχή . 

Όπου κατοικεί αγάπη ο τόπος μοιάζει σαν ναός,  

που φύλακας του είναι ο Πανάγαθος Θεός! 

Αν δεις κάποιον να στέκει με θλιμμένη την καρδιά, 

άπλωσε τα χέρια να του δώσεις μια τρυφερή αγκαλιά.

Η αγάπη μπορεί να ανθίσει, όσο εσύ ζεις

ακόμη και στην τελική πνοή, μπορείς να μοιραστείς!

Αν μια μέρα δεις κάποιον να βαδίζει σε δρόμο σκοτεινό, 

χάρισε του ένα αστέρι από το δικό σου ουρανό.

Γίνε εσύ αγάπη που ψάχνεις  παντού να βρεις , 

από τον εαυτό σου πρώτα, κοίτα να την αντλείς!

Μια και μόνο στιγμή αγάπης είναι ίση με την αιωνιότητα

είναι η αύρα που σ' αγγίζει, η αλήθεια, η μακαριότητα!

Δώσε εσύ αγάπη να μην σβήσει το καντήλι της ψυχής σου,

για να γνωρίσεις τη μεγαλύτερη χαρά της ζωής σου!

ΝΑ ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ Η ΕΛΠΙΔΑ

Αφού πέσαν σαν χάρτινοι πύργοι τόσες οικοδομές
σαν μήνυμα θεϊκό, σε παλιές  προφητείες πολλές
γίναν χιλιάδες συντρίμμια ανθρώπων οι καρδιές 
όταν στο φως της αυγής αντικρίσαν τις παγωμένες αγκαλιές! 

Αυτοί που μείνανε μόνοι, αδύναμοι κλώνοι, σπασμένα κλαδιά 
δίχως, τροφή, στέγη, νερό, αναζητούσαν γονείς, γυναίκα, παιδιά .
Τ' όνειρα που κάναν χαθήκανε μέσα σε μία στιγμή 
μαζί με ότι ποθήσαν κι αποκτήσαν  σ' αυτήν τη ζωή. 

Η γη που αγαπήσαν έχει πεθάνει και  αυτή  
στο βωμό της απάτης, σκλάβα σε μια πλάνη φρικτή. 
Με μάτια δακρυσμένα κοιτάνε με δέος τον ουρανό  
συγνώμη ζητάνε, για ό,τι κάναν, από το Θεό! 

Τα άπληστα πάθη για κέρδος πρέπει να νικηθούν 
θανάσιμα λάθη ανθρώπων πρέπει να πληρωθούν. 
Ν' ανοίξουν οι κρουνοί της αλληλεγγύης στη γη 
να ξαναγεννηθεί η ελπίδα σε κάθε πληγωμένη ψυχή!

Να κτίσουν γιοφύρι φιλίας κι αγάπης οι εχθροί 
να ζουν μανιασμένα δίχως πολέμους, κακία οι λαοί.
Να ριζώσει το δέντρο ειρήνης απ' άκρη -  σ' άκρη στη γη 
για ν' αναπαυθεί με γαλήνη κάθε  αδικοχαμένη ψυχή!

ΕΛΕΝΗ 

ΑΝ...

 

Αν κάποια μέρα ό,τι αγάπησες ρημάδι έχει γίνει  

το βλέμμα σήκωσε ψηλά Εκείνος δύναμη σου δίνει 

Θα'ναι γοργός ο  καιρός που πάλι θα αγαπήσεις 

και κάθε στιγμή μέσα σου θησαυρούς θα κλείσεις.

Αν όσα πλούτη κέρδισες κάποια μέρα τα σωριάσεις,

σ' ένα παιγνίδι τολμηρό, χωρίς να τα λογαριάσεις,

χωρίς να σκεφτείς ότι θα χαθούν πράγματα αγαπημένα

ποτέ μην παραπονεθείς για τα τόσα σου χαμένα!

Αν μες το πλήθος είσαι πολύ  αγνός χωρίς να φεύγεις πέρα,

ακόμα κι όταν βασιλιάδες συναντάς, για σένα είναι ίδια μέρα

τότε δεν μπορεί φίλος ή εχθρός πίκρες να σε ποτίζει,

γιατί έμαθες ν' εκτιμάς τον άνθρωπο, όταν το αξίζει! 

Αν μπορείς  εσύ να συνεχίσεις, όταν σ' έχουν αδικήσει

όταν αγάπη χάριζες σ' όσους σε έχουνε μισήσει 

μα στο Θεό και στο εγώ σου η πίστη σου  ποτέ δε σβήνει

τότε θα είσαι πάντα ο ίδιος στη χαρά μα και στη λύπη!

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Αν είναι δύσκολοι οι καιροί, πολύ λίγες είν' οι χαρές  

το καράβι σου μικρό, μέσα σε μπόρες και θαλασσοταραχές

νιώσε, πώς το ταξίδι της ζωής σου δεν είσαι μοναχός  

είναι Εκείνος που σε φυλάγει από ψηλά, ο μοναδικός Θεός 

Μετά από κάθε στενοχώρια, αρρώστια και καταστροφή 

μην εγκαταλείψεις τον αγώνα σου αμαχητί

ζήτα το Έλεος του Θεού να γαληνέψει, να γιατρευτεί η ψυχή 

γιατί έχεις πολλά να δώσεις μα και να  πάρεις απ' τη ζωή.

Για αυτό κάθε μέρα πρωινή άνοιξε τα φύλλα της καρδιάς σου 

με αγάπη, θάρρος, ελπίδα  και φως να λάμπει η φορεσιά σου 

στον απέραντο ουρανό μ' ανοιχτά φτερά αγέρωχα να πετάξεις

την φύση να θαυμάσεις, την Ευλογία  του Θεού ποτέ μην ξεχάσεις !

Το Καφεδάκι της Χαράς

 

ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ!

ΧΑΡΟΎΜΕΝΗ ΤΡΊΤΗ ΜΡ ΥΓΕΙΑ , ΑΓΆΠΗ ΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ! 

💢Αφιερωμένο με πολύ αγάπη στις γλυκιές μου συμμαθήτριες

 στην πρώτη μας συνάντηση για καφέ στο beluga 30  Οκτωβρίου 2017!💢

Ζούμε σε έναν κόσμο υψηλών ταχυτήτων που πάντα ζητάει περισσότερα. 

Είναι πιο εύκολο να εστιάζουμε την προσοχή μας  σε εκείνα που πρέπει

 να κάνουμε  την επόμενη ώρα ή την επόμενη μέρα παρά σε ό,τι κάνουμε αυτή τη στιγμή.

Όταν πίνουμε καφέ με τους φίλους, μάς βοηθάει να χαλαρώσουμε το νου μας, να μειώσουμε  το άγχος μας

 και να απολαύσουμε  θετικές εμπειρίες.

Ό,τι προβλήματα ίσως έχουμε, ξεθωριάζουν.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, αυτό το φλιτζάνι δεν είναι πλέον μια απλή τελετουργία που έχει τις ρίζες της στην κουλτούρα κάνει καλό στον εγκέφαλο και στα συναισθήματά μας..

Έτσι αποφασίσαμε παλιές συμμαθήτριες από το Γυμνάσιο να βγούμε ένα απόγευμα για καφέ ! 

💗💗ΤΟ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ 💗💗

Φίλες απ' το σχολείο θελήσαν 

λίγη  αγάπη να μοιραστούν 

και μια ημέρα αποφασίσαν, 

ένα καφεδάκι μαζί να πιουν! 

Δεν τους έσκιαζε ρυτίδα καμμιά 

ούτε τα χιονάτα τους μαλλιά 

η νοσταλγία φώτισε την καρδιά 

απ' την ψυχή έφυγε η παγωνιά!

Αγκαλιασμένες σαν παλιά μαζί

καθίσαν σε ένα φίνο μαγαζί  

σε κάθε τους λέξη για τη ζωή

δάκρυα στάζαν απ' την ψυχή! 

Ο Χρόνος κύλησε πολύ γοργά 

με δάκρυα, γέλια και χαρά 

πίκρα δεν έμεινε ούτε σταλιά 

έλαμπαν πάλι σαν παιδιά!

 Όταν ήταν ν' αποχωριστούν, 

ορκίστηκαν να ξαναβρεθούν,

το καφεδάκι τους να πιούν, 

μνήμες  να ξαναθυμηθούν!

ΕΛΕΝΗ 

*************

Είμασταν παρούσες 13  παλιές συμμαθήτριες : Ελένη, Σόφη, Όλγα, Ελένη, Αννούλα, Σοφία, Πόπη, Λουίζα, Σμαρούλα, Τασούλα, Τόμυ, Γεωργία, Έλλη

Μερικές από αυτές είχαμε να συναντηθούμε πολλά χρόνια, 

από τότε που  τελειώσαμε 

το σχολείο και όπως ήταν φυσικό η συγκίνηση και χαρά ήταν πολύ μεγάλη

Περάσαμε  πάρα πολύ ωραία !!!

Μιλήσαμε για όλα:

για τις σπουδές μας , τις  οικογένειες μας , τα παιδιά μας , την καριέρα μας , σχεδόν όλες συνταξιούχες και μερικές γιαγιάδες. 

Όλες είχαμε πετύχει στη ζωή μας. 

Οι καρδιές μας πλημμύρισαν από όμορφα συναισθήματα, γεμάτα 

 αγάπη και αναμνήσεις.

Από τότε  οι συναντήσεις μας γίνανε πιο συχνές και κάθε βδομάδα 

 πίνουμε το καφεδάκι της χαράς .

Γιατί ο καφές με φίλους είναι ιεροτελεστία και αν δεν είναι

 για σένα θα επέμενα να γίνει.

Να ζεις μαζί τους και να μοιράζεσαι όσο πιο πολλές στιγμές μπορείς, ακόμα και οι πιο ανούσιες συζητήσεις μαζί τους θα σου γεμίσουν τις μπαταρίες. 

Ζούμε σε μία εποχή όπου ξέρουμε χίλιους τρόπους για να βγάλουμε 

τους τοξικούς ανθρώπους

 από τη ζωή μας αλλά μηδαμινούς σχεδόν στο πώς να τη μοιραζόμαστε με αυτούς που αγαπάμε και ναι οι φίλοι είναι η οικογένεια που διαλέγουμε 

Πείτε μας λοιπόν… 

δεν ήταν πολύ όμορφη ιδέα να βρεθούμε  με τις  φίλες και παλιές μου συμμαθήτριες  για καφέ;

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

Παγκόσμια μερα της ελληνικής Γλωσσας

 

Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονυσίου Σολωμού, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας.

«Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου»

Οδυσσέας Ελύτης.

Σκοπός του εορτασμού είναι η ευαισθητοποίηση όλων μας για την προώθηση της ελληνικής γλώσσας. 

Η προβολή και ενίσχυση της Ελληνικής Γλώσσας, τόσο στα ελληνικά σχολεία όσο και στην ευρύτερη κοινότητα, αποτελεί σήμερα περισσότερο από ποτέ στόχο ύψιστης προτεραιότητας.

Η αξία της ελληνικής γλώσσας  είναι ανεκτίμητη. 

Πρόκειται για μια γλώσσα που μιλιέται αδιάλειπτα εδώ και 40 αιώνες! 

Είναι η γλώσσα στην οποία μας άφησαν το έργο τους σπουδαίοι φιλόσοφοι, ποιητές και συγγραφείς.

Όμηρος, Πλάτων, Θουκυδίδης, Αισχύλος, Αριστοφάνης, Ιπποκράτης,

 Ευαγγελιστές, Πατέρες της Εκκλησίας και τόσοι άλλοι. 

Είναι η γλώσσα που  διαμόρφωσε την ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. 

Είναι η πλούσια γλώσσα της λογοτεχνίας και η ακριβής γλώσσα 

της επιστήμης, που εμπλουτίζει τις περισσότερες γλώσσες του πλανήτη και την καθημερινότητα της διεθνούς επικοινωνίας. 

Το να λέει ο Έλληνας ποιητής ακόμη

 σήμερα “ουρανός”, “ήλιος”, “θάλασσα”,

 “άνεμος”, “σελήνη, όπως το έλεγαν η

 Σαπφώ, ο Αρχίλοχος, ο Σωκράτης, 

ο Σοφοκλής, δεν είναι μικρό πράγμα.

 Είναι πολύ σπουδαίο. 

Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας

 με τις ρίζες μας. 

Τις ρίζες μας που βρίσκονται εκεί…

 στα Αρχαία» – Οδ. Ελύτης.

Κοινή ελληνική γλώσσα που μιλάμε 

και γράφουμε σήμερα οι Έλληνες 

όπου γης είναι η αδιάσπαστη

 μακραίωνη συνέχεια που ως

 «νοητή γραμμή» μάς συνδέει άμεσα

 και άρρηκτα με τις μεγαλύτερες στιγμές τής ελληνικής σκέψης και

 γλώσσας και με τα μεγαλύτερα πετάγματα της σκέψης τού ανθρώπου

 στην οικουμένη. 

Η  ελληνική γλώσσα και ο πολιτισμός 

ο εκφρασμένος σε γλώσσα Ελληνική, 

τα κείμενα τα γραμμένα στα Ελληνικά με το ελληνικό αλφάβητο είναι αυτά 

με τα οποία μας έμαθε, μας γνωρίζει 

και μας ξεχωρίζει όλος ο πολιτισμένος

 κόσμος.

Αυτή είναι η μεγάλη μας κληρονομιά. Αυτό είναι το μεγάλο μας πολιτισμικό κεφάλαιο. 

Αυτό είναι το προνόμιο για το οποίο θα ήταν  περήφανος κάθε λαός τής γης.

Σταδιακά, με το πέρασμα των χρόνων

 και με τις σχέσεις που αναπτύσσονταν

 ανάμεσα στα κράτη, βλέπουμε 

πως η ελληνική γλώσσα άρχισε να επηρεάζει γλώσσες, όπως την αγγλική,

 τη γαλλική, την ιταλική, την τουρκική,

 τη γερμανική, την ισπανική σε όλους

 τους τομείς, όπως το θέατρο, 

η τεχνολογία, η ιατρική κ.τ.λ., αλλά 

και να επηρεάζεται με ανάλογο ρυθμό.

Η επίδρασή της στις άλλες γλώσσες  φαίνεται σε κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα:

αγγλ. history < ιστορία < ἵστωρ < οἶδα (=γνωρίζω)

γερμ. geographie < γεωγραφία < γέω - < γῆ + γράφω

ισπ. psicologia < ψυχολογία < ψυχή + λόγος < λέγω

αγγλ. demography < δημογραφία < δῆμος + γράφω

αγγλ. epidemiology < επιδημιολογία < ἐπί + δῆμος + λόγος < λέγω

αγγλ. pandemic < πανδημία < πᾶν + δῆμος

αγγλ. lymphaden < λεμφαδένας < λέμφος (=σωματικό υγρό) + ἀδὴν

γαλλ. mélodrame < μελόδραμα < μέλος + δρᾶμα < δράω/-ῶ

αγγλ. telepathy < τηλεπάθεια < τῆλε + πάθος < πάσχω

αγγλ. hydrogen < υδρογόνο < ὕδωρ + γόνος < γίγνομαι

γαλλ. agoraphobie < αγοραφοβία < αγορά + φόβος

Η ελληνική γλώσσα  επηρέασε  όμως πολλά ιστορικά πρόσωπα που οι εκφράσεις  θαυμασμού για τον ελληνικό πολιτισμό έμειναν στην ιστορία. 

Τι είπαν, όμως, σημαντικές μορφές

 των γραμμάτων, των τεχνών και 

του πολιτικού γίγνεσθαι για την

 ελληνική γλώσσα, διαχρονικά! 

💢Εάν οι θεοί μιλούν, τότε σίγουρα χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων». 

– Μάρκος Τύλλιος Κικέρων (Ρωμαίος πολιτικός, ρήτορας, δικηγόρος και φιλόσοφος)

 💢«Είθε η Ελληνική Γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών» 

– Βολταίρος (Γάλλος διαφωτιστής)

 💢«Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα». 

– Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (Γερμανός λογοτέχνης)

 💢«Η Ελληνική έχει ομοιογένεια σαν την Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. 

Έχει την σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. 

Είναι πιο ευλύγιστη από την Ιταλική και

 πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική.

 Έχει δηλαδή ότι χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης». 

– Κλοντ Φοριέλ (Γάλλος ακαδημαϊκός, ιστορικός και κριτικός)

 💢«[...] Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική». 

– Νικηφόρος Βρεττάκος (Έλληνας λογοτέχνης)

 💢«Όλοι πρέπει να μάθουν να μιλάνε τα ελληνικά, γιατί μόνο μέσω των ελληνικών θα μπορέσει ο καθένας να κατανοήσει τη γλώσσα του».

 – Ζακλίν ντε Ρομιγί (Γαλλίδα κλασική φιλόλογος και ελληνίστρια)

Ας συλλογιστούμε αν εμείς σαν  Έλληνες έχουμε καταλάβει αυτό

το γλωσσικό θησαυρό.

Γνωρίζουμε την αξία της γλώσσας μας; Την αξιοποιούμε; 

Αγαπάμε τη γλώσσα μας; 

Την σεβόμαστε ως αξία; 

Την μαθαίνουμε στη διαχρονική της διάσταση; 

Την μιλάμε και την γράφουμε με κάποια ποιότητα;

 Αισθανόμαστε υπερήφανοι;

Η «Ημέρα τής Ελληνικής Γλώσσας» είναι, πιστεύω, μια ευκαιρία για συνειδητοποίηση, προβληματισμό και  περισυλλογή σε τέτοια ερωτήματα».

 

Μια επεξεργασμένη φωτογραφία με τις σημαίες της Ελλάδας και της Τουρκίας κάνει τον γύρο του διαδικτύου.

Οι σημαίες στα ρούχα και το κράνος είναι προφανώς επεξεργασμένες

αλλά ο διασώστης και το κοριτσάκι είναι πραγματικότητα και είναι κάτι που συγκλονίζει και προσφέρει ένα

 μοναδικό μήνυμα αλληλεγγύης 

για τις δυο χώρες.

Ο δημιουργός της φωτογραφίας, ο υποστράτηγος, εν αποστρατεία, του Πυροσβεστικού Σώματος, Παναγιώτης Κοτρίδης, το έκανε ξεκάθαρο από την αρχή.

Την εικόνα την έφτιαξε προκειμένου να τιμήσει τους συναδέλφους του που τις τελευταίες ώρες δίνουν τεράστια μάχη προκειμένου να σώσουν τους εγκλωβισμένους από τα συντρίμμια του καταστροφικού σεισμού τα ξημερώματα της Δευτέρας στην Τουρκία.

«Για να τιμήσω τους συναδέλφους που δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για την διάσωση των πληγέντων από τους σεισμούς της Τουρκίας, έφτιαξα αυτή τη φωτογραφία.

“ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ”

“I AM HERE FOR YOU”

“SENİN İÇİN BURADAYIM”», αναφέρει ο δημιουργός.

ΠΗΓΗ:https://www.google.com/amp/s/www.tilestwra.com/i-fotografia-me-antra-tis-emak-agkalia-me-paidi-stin-toyrkia-poy-sygklonizei/amp/

Μπορεί η φωτογραφία αυτή να είναι φτιαχτή, όμως υπάρχουν τόσα βίντεο και φωτογραφίες που δείχνουν τι θα πει ομοψυχία,  συμπόνοια, αλληλεγγύη κι ανθρωπιά και πρέπει να νιώθουμε περηφάνια  για τα ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ της Ε.Μ.Α.Κ. 

Μερικά από τα σχόλια των Τούρκων και την ευγνωμοσύνη τους στην ΕΜΑΚ και στην Ελλάδα!   

«Ένας γενναίος εχθρός είναι καλύτερος από έναν άθλιο φίλο. Ευχαριστούμε Ελλάδα».

«Όσοι έλεγαν πως θα μπουν στην Αθήνα σε μια νύχτα, δεν πήγαν κάτω από τα ερείπια για να σώσουν έναν πολίτη. Οι Έλληνες ωστόσο που θεωρούσαν εχθρό, το έκαναν».

" Ο πόνος δεν έχει θρησκεία, ό,τι κι αν πιστεύεις. Τα δάκρυα έχουν πάντα το ίδιο χρώμα. Ευχαριστώ Ελλάδα.»

«Όποια γλώσσα και αν είναι μιλάμε, όποιο και εάν είναι το χρώμα της σημαίας μας, τα χρώματα των δακρύων μας είναι πάντα τα ίδια. Ευχαριστώ Ελλάδα»

Αυτό είναι το μήνυμα της φωτογραφίας κι ας μην είναι αληθινή 

Η Χώρα μας αν και τόσο μικρή, είναι τελικά τόσο μεγάλη! 

Ο σεισμός "γκρέμισε" το αφήγημα

 Ερντογάν μπροστά στα μάτια 

του ίδιου του λαού του. 

Η συμπόνια και η ανθρωπιά είναι γλώσσα πανανθρώπινη, δεν έχει σύνορα και τα δάκρυα έχουν το ίδιο χρώμα ! 

Ο άνθρωπος όταν νιώθει πόνο είναι ζωντανός... 

Όταν όμως νιώθει τον πόνο του άλλου, τότε ναι, είναι Άνθρωπος.» 

Νίκος Καζαντζάκης.

Κανένας πόλεμος και καμμιά καταστροφή δεν κατάφερε να γεννήσει και να δώσει σάρκα και οστά σε όσα " μας χωρίζουν" και σε όσα" μας ενώνουν"

Ο Θεός δεν είναι τιμωρός. 

Είναι φιλεύσπλαχνος. 

Οπότε κι αυτός που επικαλείται τον Θεό ως τιμωρό αγγίζει τα όρια της χαιρεκακίας και της ψυχοπάθειας τι κι αν  είναι ορθόδοξος Χρισταιανός . 

 Εδώ και δυο μέρες  κάποιοι χλευάζουν όσους Έλληνες στεναχωρήθηκαν για την τραγωδία στην Τουρκία και Συρία.

 Μερικοί από αυτούς, τη θεώρησαν σαν είδηση από το σύμπαν, σαν οργή του Θεού για  την εξωτερική  πολιτική του Ερντογάν απέναντι στην Ελλάδα και για αυτό που είπε   " νύχτα θα έρθουμε" .

Απέναντι σε ένα δράμα δεν μπορείς να βάζεις πολιτικές εθνικής κόντρας 

 Δεν είναι πια αστείο, αν κάποιοι το θεωρούν  αυτή η καταστροφή ήταν  η οργή του Χριστού. 

 Είναι τρομερά ανησυχητικό να βλέπεις να χάνονται  τόσες  ζωές  και εσύ να χαίρεσαι.

Να βλέπεις την εικόνα ενός μικρού να χαϊδεύει το κεφαλάκι από το αδελφάκι του κάτω από τα χαλάσματα.  

Να βλέπεις να απεγκλωβίζονται άνθρωποι νεκροί ή να βλέπεις ανθρώπους πάνω  από τα συντρίμμια να κλαίνε τους δικούς τους και την περιουσία τους.

Να ακούς κραυγές των ανθρώπων να θέλουν να ζήσουν. 

Να μαθαίνεις για  τόσους  νεκρούς και τραυματίες. 

Σε αυτό το ιδανικό σύμπαν μόνο θλίψη και ένα ένστικτο πως κάποιοι εκεί έξω χρειάζονται τη βοήθειά μας, ξυπνούν οι εικόνες και τα βίντεο από τον σεισμό σε Τουρκία και Συρία.

 

Λυπάμαι  που κάποιοι  δηλώνουν εξοργισμένοι με την  ανθρωπιστική βοήθεια στους σεισμόπληκτους, γιατί είναι Τούρκοι, είναι μουσουλμάνοι. 

Γιατί θα ξενερώσει ο μαρμαρωμένος βασιλιάς.

 Γιατί θα πέσει φωτιά να μας κάψει.

 Γιατί τους τιμώρησε ο Θεός. 

Γιατί το μίσος είναι το μεγαλύτερο παραισθησιογόνο εκεί έξω, αρκετά ικανοποιητικό για υπερφουσκωμένα εγώ στο όνομα της ημιμάθειας και των ψευδαισθήσεων. 

Φτάνει στα όρια της ψυχοπάθειας το να μπορείς να αναμετρηθείς με όρους εξωτερικής πολιτικής και εθνικής κόντρας πάνω από το δράμα.

"Ο άνθρωπος όταν νιώθει πόνο είναι ζωντανός. Όταν όμως νιώθει τον πόνο του άλλου, τότε ναι, είναι Άνθρωπος."

ΣΤΟ ΤΑΒΕΡΝΆΚΙ

 

Φίλοι απ' το σχολειό δεμένοι 

μνήμες είπαν να μοιραστούν, 

με ποτό πάλι αγκαλιασμένοι 

 τα σεκλέτια τους να πουν! 

Σ’ ένα  φίνο ταβερνάκι,

 που 'χε ζωντανή μουσική 

 με χορό και τραγουδάκι

 ήπιανε μπρούσικο κρασί.

Τα ποτήρια ετσουγκρίσαν 

σαν παιδιά όλοι γινήκαν  

Τα παλιά δεν λησμονήσαν

ζαβολιές τους θυμηθήκαν! 

Αναστήσαν όνειρα παλιά 

 που πλάθανε τότε παιδιά

στην φτωχική τους γειτονιά 

κι ήταν όλοι καλή καρδιά 

 Όταν  θέλησαν να χωριστούν

ορκιστήκαν πάλι να βρεθούν,

το κρασάκι τους να πιουν 

στιγμές πάλι να θυμηθούν!

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ 

Η ελπίδα είναι το αντίδοτο στην ανθρώπινη δυστυχία

Ίσως σε κάποιους φάνηκα υπερβολική με ανάρτηση - προσευχή για τους πληγέντες του καταστροφικού σεισμού στην Τουρκία και Συρία..

Ήταν φυσικά πολύ απλοί οι στίχοι μου, της στιγμής, που μου βγήκαν μέσα από την καρδιά μου.  

Κι αυτό, γιατί τον σεισμό της Θεσσαλονίκης το 1978 τον έζησα από κοντά.  

Στο σπίτι της θείας μου που διέμενα έπεσε το φωτιστικό λίγο μετά την έξοδο μου στο δρόμο, είχε πάθει πολλές ζημιές, αλλά εγώ δεν έπαθα τίποτε 

Τέτοιες στιγμές το μόνο που σκέφτεσαι είναι ο Θεός 

Πράγματι  ο Θεός ακούει τις προσευχές μας και την κατάλληλη στιγμή επεμβαίνει. 

Σήμερα  μάθαμε κάποιες  ευχάριστες είδήσεις στο Χαλέπι της Συρίας γεννήθηκε μια ζωή  μέσα στα χαλάσματα.

"Θάνατος και ζωή, 

ελπίδα και απελπισία"

Δυο αντιθέσεις που λένε πολλά! 

Σύμφωνα με αναφορές, η μητέρα του μωρού που φέρεται να το γέννησε λίγο πριν, πέθανε μετά τη γέννησή του, ενώ το παιδάκι σώθηκε από θαύμα.

Αυτό όταν απεγκλωβισρηκε ήταν ακόμη ενωμένο με τον ομφάλιο λώρο με τη νεκρή μητέρα του.

Πιστεύω ότι δεν είναι τυχαίο, ότι αυτή η ζωή γεννήθηκε στο Χαλέπι για τον εξής λόγο:   

Το Χαλέπι (σε αρκετές ευρωπαϊκές γλώσσες Aleppo) (Αραβικά: حلب, Χάλαμπ, Τουρκικά: Χάλεπ, Αρχαία Ελληνικά: Βέροια) .

 Ο λόγος που ονομάζεται Βέροια της γενέτειράς μου  πόλις είναι ο εξής:

Η περιοχή αυτή όταν κατακτήθηκε από τους Έλληνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι αρχαίοι Έλληνες ονόμασαν την πόλη Βέροια, λόγω των εποίκων με τους οποίους έχτισε τη νεότερη πόλη ο βασιλιάς των Σελευκιδών της Συρίας Σέλευκος Α΄ Νικάτωρ, από τη Βέροια του αρχαίου βασιλείου της Μακεδονίας μας 

Άλλη μια είδηση Ευχάριστη.

Οι άνδρες της ελληνικής ΕΜΑΚ κατάφεραν να απεγκλωβίσουν την 6χρονη αδερφή της μικρής Φατμέ, η οποία λίγα λεπτά νωρίτερα ανασύρθηκε νεκρή από τα χαλάσματα, στην περιοχή Χατάι της Τουρκίας.

Άλλα τρία παιδιά έχουν διασωθεί .

Για αυτό ας μην σταματάμε να προσευχόμαστε και να κρατάμε τη φλόγα της ελπίδας αναμμένη κι ας  σβήσει μόνο με την τελευταία μας  πνοή 

Σύμφωνα με τον  μύθο της Πανδώρας  οι θεοί είχαν δώσει στην Πανδώρα, που ήταν γυναίκα του Επιμηθέα, ένα σφραγισμένο πιθάρι όπου μέσα βρίσκονταν όλες οι συμφορές και κάποια άλλα, και της είχαν πει να μην το ανοίξει.

Εκείνη όμως περίεργη ως ήταν  άνοιξε το πιθάρι και τότε ξεχύθηκαν  στον κόσμο  πολλές συμφορές  

 Μ’ αυτόν τον τρόπο ο Δίας τιμώρησε τους ανθρώπους που είχαν ευεργετηθεί κρυφά παίρνοντας τη φωτιά από τον Προμηθέα. 

Όταν η Πανδώρα έκλεισε το πιθάρι είχε απομείνει μέσα μόνο η Ελπίδα. 

Εκ πρώτης όψης ο μύθος μας διδάσκει ότι όσες συμφορές και μας βρουν στη ζωή, πάντα υπάρχει η ελπίδα ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα. 

Η ελπίδα θεωρείται το αντίδοτο στην ανθρώπινη δυστυχία.

Όμως εδώ πρέπει να σκεφτούμε πιο βαθιά και να μην νομίζουμε  ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, ενώ 

εμείς μένουμε αδρανείς  και  κοιτάζουμε μόνο το προσωπικό μας όφελος, υψώνουμε τοίχος σε άδικες  συμπεριφορές.

Απέχουμε από συλλογικές δράσεις, ανεχόμαστε παραβατικές καθημερινές συμπεριφορές και τόσα άλλα, τότε δεν έχει κανένα νόημα να μιλάμε για ένα καλύτερο μέλλον.

Η ελπίδα σαν έννοια, έχει ένα πιο βαθύ νόημα .

 Σύμφωνα με τον μύθο της Πανδώρας, σκόπιμα ο μύθος την τοποθετεί  στον πάτο και δεν την αφήνει να ξεφύγει από το πιθάρι. 

Η ελπίδα δεν είναι κάτι που συναντάμε στη ζωή μας καθημερινά, όπως η αλαζονεία, η κακία, ή έστω η τιμιότητα, η καλοσύνη.

 Ο πάτος του πιθαριού συμβολίζει τον εσωτερικό κόσμο του καθενός μας.

 Η ελπίδα υπάρχει μέσα μας και

 ο κάθε ένας από εμάς ελπίζει διαφορετικά πράγματα και σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.

 Η ελπίδα ουσιαστικά αποτελεί πλεονέκτημα, μόνο όταν πιστέψουμε σε αυτήν .

Η ελπίδα, αυτό το όνειρο στον ξύπνιο μας, θα μας δείχνει το καλύτερο αύριο μόνο  όταν βάλουμε  σε εγρήγορση τις δυνατότητές μας, εμπλουτίζουμε τις γνώσεις μας, αποκτούμε πίστη στον εαυτό μας και στο Θεό . 

Και μόνο τότε σταματάμε απλά να ελπίζουμε. 

Αυτό εννοούσε και ο Καζαντζάκης με τη φράση του «δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λεύτερος». 

 Η ελπίδα είναι εξαιρετικά χρήσιμο εργαλείο .

Όπως σωστά είχε πει ο Γερμανός ποιητής και συγγραφέας Σίλερ (1759-1805): 

"Αυτός που δεν τολμάει τίποτε, δεν χρειάζεται ελπίδα για τίποτε."

ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ - Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ , Β. ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ

Σήμερα 7 Φεβρουαρίου  η Εκκλησία μας τιμά την μνημη του Αγίου Παρθένου Λαμψάκου 

Ο Άγιος Παρθένιος είναι γνωστός στους πιστούς ως προστάτης τους στην επάρατη νόσο του καρκίνου.

Ας έχουμε την ευλογία του  Αγίου και την προστασία Του ! 

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

Χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν !

Ας ευχηθούμε να γίνει ελαφρύς ο Σταυρός που κουβαλάνε οι συνάνθρωποί μας που πάσχουν από καρκίνο και με την βοήθεια του Αγίου να έχουν πλήρη ίαση! 

 Βοήθειά μας !

🙏η σταύρωση 🙏

[ για την παγκόσμια μέρα κατά του καρκίνου, με τη σκέψη στους συνανθρώπους μου, που υποφέρουν ]

Συνοδοιπόροι  μαζί Χριστέ μου  κυνηγημένοι,
μαρτύριο σκληρό η  σταύρωση, οδύνη η σιωπή,
στην  βούληση τη θεϊκή κι οι δυο υποταγμένοι
μ΄ένα φορτίο δυσβάσταχτο πικρό σαν τη χολή.

Εσύ Μόνος με της αγάπης τη φλέβα όμως
κι εγώ στα βάσανα με πόνους για σταυρό,
πάντα μακρύς , οδυνηρός θα είναι αυτός  ο δρόμος
 κι ο Γολγοθάς με πέτρα αγκάθι αιχμηρό.

Στο Τίμιο Ξύλο, που κρεμάσαν το άγιο κορμί Σου,
υπομονής κι υπέρτατης θυσίας είν΄οδηγός
μέσα σε  αίματα και αγκάθια  η φωνή Σου

και κάθε Σου δάκρυ  ανθός αγάπης και  Άγιο Φως.

Κι εγώ από πηλό φτιαγμένος με νερό και  χώμα,
προσεύχομαι στο Τίμιο Ξύλο του  δικού Σου του Σταυρού
έχω κι εγώ Χριστέ μου  πληγές σ΄όλο το σώμα
και πόνους αφόρητους, που με πληγώνουνε παντού.

Θυμήσου Χριστέ μου και τη δική μου γήινη φύση
και κάνε το δάκρυ μου να σταματήσει κάποια νυχτιά
και ο Σταυρός Σου  την οδύνη μου να σβήσει
καθώς θ΄ανεβαίνω  τη δική μου ανηφοριά.
Βασίλης Ανδρονίδης

Από την ομάδα 
 https://www.facebook.com/groups/811607302787027/?ref=share

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΠΛΗΚΤΟΥΣ

 

Φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι Καλό βράδυ και γαλήνιο ξημέρωμα γεμάτη υγεία και χαρά 

Δύσκολη  και θλιβερή  η σημερινή μέρα .

 Μια μικρή προσεχή για τους πληγέντες και νεκρούς από το φονικό σεισμό της Τουρκίας και Συρίας 

Βάλε θεέ μου το  Άγιο Χέρι Σου σε τούτη την ρωγμή της γης 

μην τρίζει και βρυχάται με βογγητά αδικοχαμένης ψυχής..

Θεέ μου Σε παρακαλώ μην χάσει μάνα το παιδί και το παιδί την μάνα..

Γυναίκα μην στερηθεί αγάπη γονιού,  συντρόφου ή άνδρα..

Κάνε Θεέ μου να βγουν ζωντανοί από χαλάσματα γκρεμισμένα 

χαμόγελα  πάλι ν' ανθίσουν σε μάτια δακρυσμένα..

Απ' τους άταφους νεκρούς το φόβο  από τα μάτια Πάρε 

και μες την ζεστή σου  αγκαλιά όλους αυτούς Βάλε. 😢

Η Αμυγδαλιά και ο Βοριάς

💢Φλεβάρης κι αν φλεβίσει 

καλοκαίρι θα μυρίσει 

μα αν τύχει και θυμώσει 

μες στα χιόνια θα μας χώσει! 💢

Οι παρακάτω στίχοι μου βασίζονται στο μύθο της Αμυγδαλιάς , της όμορφης κόρης που την είχε κλεισμένη η μάνα της σε πύργο για να μην τη βρει ο βοριάς του χειμώνα .

 Όμως αυτή τον αγάπησε και κάθε χειμώνα ντύνεται νυφούλα και βιάζεται να συναντήσει τον αγαπημένο της Βοριά !

🌹Η Αμυγδαλιά και ο Βοριάς 🌹

Αμυγδαλιά στην βαρυχειμωνιά
ολάνθιστη πάντα στέκεις 
και μες στην παγερή νυχτιά
σαν λαμπρό αστέρι φέγγεις .

Η μάνα σου από την αγάπη της 
σε πύργο σε κλειδώνει 
μην τύχει και σε βρει 
κρύος βοριάς να σε παγώνει.

Βοριάς επέρασε, εθάμπωσε, 
απ' την πολύ ομορφιά σου 
όμορφο παλικάρι γίνηκε 
θέλησε την καρδιά σου . 

Την μάνα σου δεν άκουσες
μην τύχει και κρυώσεις
και στα λευκά ντύθηκες
 για να τον ανταμώσεις .

Σε γάμο σε εζήτησε 
γυναίκα του να γίνεις, 
την αγκαλιά σου άνοιξες
αγάπη να του δίνεις.

Η μοίρα όμως σε αδίκησε 
ήταν για σε, πολύ σκληρή
με το άγγιγμα του άφησες 
την τελευταία σου πνοή!

Μα ο Θεός σε λυπήθηκε 
για την ανεμελιά σου
όμορφο δέντρο φύτεψε
κι έδωσε τ' όνομά σου !

Αμυγδαλιά σαν σε κοιτώ 
θυμάμαι τ' όνειρά σου, 
την αγάπη του  Βοριά 
παντοτεινό έρωτά σου ! 

Τα όμορφα τ' άνθη σου
Βοριά πια δεν φοβούνται 
είναι της αγάπης του παιδιά  
που κρύο δεν λογιούνται! 

Κι όταν κάποιες καρδιές 
για έρωτες δεν ελπίζουν,
 για αγάπες που χαθήκανε 
με δάκρυα πλημμυρίζουν 

ας ρίξουν μια ματιά σε σένα 
αμυγδαλιά μου παινεμένη  
που 'χεις τη φλόγα του Βοριά 
στα στήθη πάντα αναμμένη ! 
ΕΛΈΝΗ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΊΝΟΥ- ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΑΤΡΕΥΤΩ !

 

Καλημέρα φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι! 

Χαρούμενο Σαββατοκύριακο με υγεία αγάπη και χαρούμενες στιγμές ευτυχίας 

Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Καρκίνου καθιερώθηκε στις 4 Φεβρουαρίου  με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά του Καρκίνου (UICC), που εκπροσωπεί 800 οργανώσεις σε 155 χώρες του κόσμου.

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου είναι μια διεθνής ημέρα με σκοπό να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τον καρκίνο και να ενθαρρύνει την πρόληψη, την ανίχνευση και τη θεραπεία του.

Αυτή η Ημέρα αποτελεί μια υπενθύμιση της μάχης απέναντι στον καρκίνο.

 Είναι μια ευκαιρία να τιμήσουμε όλους εκείνους που παλεύουν με την ασθένεια, καθώς και τους αγαπημένους τους.

Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να απολαμβάνουμε κάθε μικρό πράγμα στον κόσμο, ώστε τα μεγάλα πράγματα όπως ο καρκίνος να μην μας νικήσουν.

Εύχομαι από καρδιάς  σε όλους αυτούς τους συνανθρώπους μας που δίνουν τον προσωπικό τους αγώνα για τη ζωή, να γίνουν  γρήγορα καλά και να συνεχίσουν  γεμάτοι  όνειρα και ελπίδα  το ταξίδι της ζωής. 

ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΑΤΡΕΥΤΩ!

Σπάσαν τα φτερά μου, δεν πετώ
την πρωινή ηλιαχτίδα να χαρώ 
θέλω όπως πρώτα να χαμογελώ 
τον κόσμο όλο πάλι να αγαπώ! 

Καρδιά μου μην κλαίς και πονείς 
βρες δύναμη για να προχωρείς
στα δικά σου πόδια να σηκωθείς
στην πίστη σου να στηριχθείς! 

Βοήθα με Θεέ μου να γιατρευτώ
Βάλε το Άγιο χέρι Σου το δυνατό 
πάνω στο κορμί, τον πόνο να νικώ 
στην μάχη που δίνω, να χαμογελώ! 

Δώσε Θεέ μου γαλήνη στη ψυχή 
Δείξε λίγο από τη δική σου στοργή 
η ελπίδα μέσα μου να ξαναγεννηθεί 
όνειρα να κάνω πάλι για τη ζωή!

ΕΛΕΝΗ

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑ

 Βαθιά χαράματα βγήκα να σεργιανίσω 

το πρώτο φως της αυγής, ν' αντικρίσω 

σαν πουλί μια φωλιά, κάπου να χτίσω

σταγόνες αγάπης μέσα εκεί να κρύψω. 

Μια αγκαλιά να πέσω, να ζεσταθώ

 μια ψυχή να πιαστώ, να ακουμπώ

να μην κλαίω όταν λυγώ και πονώ!

 Σαν αητός  πάντα να πετώ

 κι ωραία τη ζωή μου να χαρώ!

Λίγες σταγόνες αγάπης, μόνο ζητώ

είναι ότι καλύτερο  ποθώ  

Μια αγκαλιά να πέσω, να ζεσταθώ 

μια ψυχή να πιαστώ, να ακουμπώ

να μην κλαίω όταν λυγώ και πονώ! 

Το μυαλό μου σε άβυσσο με ρίχνει

η κακία την ψυχή μου έχει φθείρει 

Τα χέρια υψώνω, ζητώ να λυτρωθώ

απ' τα τόσα λάθη που έκανα , ν' απαλλαγώ! 

Μια αγκαλιά να πέσω, να ζεσταθώ 

μια ψυχή να πιαστώ, να ακουμπώ

να μην κλαίω όταν λυγώ και πονώ!

ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ!

 

Καλημέρα φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι ! 

Χαρούμενη Πέμπτη  με υγεία αγάπη ,  χαμόγελα και θετικές σκέψεις ! 

Μεγάλη γιορτή σήμερα Της Υπαπαντής του Κυρίου!

Γιορτάζουν  οι μανούλες όλου του κόσμου  όπου κι αν βρίσκονται ! 

Χρόνια Πολλά στην Καλαμάτα που γιορτάζει σήμερα! 

🌹Χρόνια Πολλά  Μανούλες! 

ΝΑ ΣΑΣ ΧΑΙΡΌΜΑΣΤΕ 🌹 

🙏ΧΡΟΝΙΑ  ΑΙΏΝΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΣΕΝΙΑ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΈΝΗ 🙏

❤ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ ΜΟΥ❤

Μάνα μου, εσύ πρώτη με κράτησες στα χέρια, 
 στα δικά σου μάτια την ανατολή να δω! 
 Γλυκά με νανούριζες όταν βγαίναν τα αστέρια 
με βοήθησες να περπατώ και πώς να μιλώ! 

Δεν σ΄έχω πια κοντά μου να σ' αγκαλιάσω,
μα από τον ουρανό μου λες ότι είσαι  εδώ.

Γι΄αυτό την πίκρα μου μες στην καρδιά θα θάψω, 
σ' αυτά που άγγιζες, θα ψάξω να σε βρω.

Σήμερα ευχή θα στείλω μάνα μου αγαπημένη,
στην Παναγιά μας θα κάνω  προσευχή, 
εκεί στον παράδεισο που είσαι  καθισμένη,
στείλε μου να δω τη μορφή σου ζωντανή

Όταν περάσουν τα χρόνια και κάποτε φύγω, 
εσύ πρώτη στον ουρανό θέλω να με υποδεχτείς, 
στη ζεστή αγκάλη μου να μπεις  για λίγο,
 τρυφερές στιγμές μαζί μου πάλι να θυμηθείς!

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ -  ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ

ΦΛΕΒΑΡΗ ΚΟΥΤΣΟΦΛΕΒΑΡΕ! 💢

 Καλό και ευλογημένο  μήνα! 

Άπειρες ευχές για ένα χαρούμενο μήνα γεμάτο υγεία , αγάπη, ελπίδα, πίστη,  αισιοδοξία, όμορφες στιγμές και θετικές σκέψεις ! 

💢ΦΛΕΒΑΡΗ ΚΟΥΤΣΟΦΛΕΒΑΡΕ! 💢

Φλεβάρη Κουτσοφλέβαρε 
έλα με τις γιορτές σου 
ομόρφαινε την άνοιξη 
με τις αμυγδαλιές σου!  

Φλεβάρη Κουτσοφλέβαρε
πολλές να'ναι οι χαρές σου
Να'σαι χουχουλιάρικος 
τις παγερές αυγές σου.

Φλεβάρη Κουτσοφλέβαρε 
μην δώσει και πεισμώσεις 
μες τα χιόνια τα πολλά 
για μέρες να μας χώσεις! 

Φλεβάρη Κουτσοφλέβαρε 
τα δέντρα να ανθίσεις 
κι όλα τα ξεροπήγαδα
 νερό να τα γεμίσεις! 

Ευλόγησε το Τριώδιο 
χόρεψε στο Καρναβάλι.
Βοήθα τους γεωργούς 
στα οργώματά τους πάλι.

 Φλεβάρη Καλωσόρισες 
υγεία, αγάπη να χαρίσεις 
Να γυρίσεις να φλεβίσεις
 καλοκαίρι να μυρίσεις!