Την 1η Ιούνη είναι η Παγκόσμια Ημέρα γονέων με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ του 2012 (A/RES/66/292), ως φόρος τιμής στους γονείς όλου του κόσμου.
Η οικογένεια έχει την πρωταρχική ευθύνη για την ανατροφή και την προστασία των παιδιών και για την πλήρη και αρμονική ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους .
Είναι πολύ βασικό να μεγαλώνουν σ’ ένα οικογενειακό περιβάλλον, όπου κυριαρχεί η ευτυχία, η αγάπη και η κατανόηση και να χτίσουν τα παιδιά τα δικά τους θεμέλια, για να γίνουν τ' όνειρά τους αληθινά.
Οι γονείς είναι η αρχή της οικογένειας, η αρχή της ζωής.
Είναι ένα ζευγάρι που ονειρεύτηκε παιδιά, ονειρεύτηκε τη συνέχεια της ζωής και πήρε όλα τα ρίσκα για να τα φέρει στον κόσμο και να τα μεγαλώσει.
Ονειρεύτηκε την οικογένεια, το κύτταρο της ανθρώπινης κοινωνίας και ανέλαβε να την ολοκληρώσει.
Αυτή η ημέρα είναι για να θυμόμαστε και να τιμήσουμε τους γονείς σε όλο τον κόσμο.
Δίνει την ευκαιρία να εκτιμήσουμετους γονείς σε όλο τον κόσμο για την αγάπη και τη δέσμευσή τους προς τα παιδιά και την οικογένεια.
Αναγνωρίζει επίσης ότι η οικογένεια έχει τη σημαντικότερη ευθύνη για την προστασία και την ευημερία των παιδιών .
Το να είσαι γονιός δεν είναι εύκολο.
Το να είσαι καλός γονιός είναι δύσκολο.
Το να είσαι γονιός και να αναθρέφεις
έναν άνθρωπο, είναι το πιο περίπλοκο,
ελπιδοφόρο,
βασανιστικό και ικανοποιητικό
συναίσθημα που υπάρχει.
Ο ισχυρός δεσμός μεταξύ παιδιών και γονέων βασίζεται στο να μιλάνε και να ακούν ο ένας τον άλλον.
Τα παιδιά επηρεάζονται από τη σχέση των γονιών τους με διάφορους τρόπους.
Πρώτον, έρευνες έχουν δείξει ότι οι ενήλικες που έχουν παντρευτεί από δυνατό έρωτα και αγάπη είναι πιο αποτελεσματικοί γονείς.
Είναι πιο υπομονετικοί και πιο προσεκτικοί στις ανάγκες των παιδιών τους.
Οι δυστυχισμένοι γονείς, αντίθετα, είναι περισσότερο ανίκανοι όσον αφορά την αντιμετώπιση και τη διαχείριση των παιδιών τους.
Είναι ασυνεπείς και μερικές φορές σκληροί στον τρόπο που πειθαρχούν.
Αφού δεν μπορούν να ξεπεράσουν τα δικά τους προβλήματα, δεν μπορούν να φροντίσουν επαρκώς και τα παιδιά τους
Γι’ αυτό όσο ζουν οι γονείς σου τρέξε..
άσε για λίγο τη δουλειά σου, την καθημερινότητά σου και πήγαινε να τους δεις...
Αγκάλιασε τους.
Φίλησε τους.
Πες τους ότι τους αγαπάς
Πέρασε λίγο χρόνο μαζί τους.
Πες τους χίλια ευχαριστώ.
Μπορεί να σε μεγάλωσαν σωστά
και με αρχές χωρίς να σου λείψει τίποτα.
Μπορεί να έκαναν λάθη και να μη κατάφεραν να σου προσφέρουν όσα ήθελαν και είχες ανάγκη.
Όπως κι αν έγινε, σε μεγάλωσαν.
Πόνεσαν, έκλαψαν, στερήθηκαν
και σε αγάπησαν όσο τίποτα στον
κόσμο.
Πες τους χίλια σ’ αγαπώ, διότι σε φρόντισαν, σε στήριξαν, σε παρηγόρησαν.
Μπορεί να μη τα κατάφερναν πάντα.
Μπορεί να μην είχαν τον κατάλληλο
τρόπο να στο δείξουν.
Όπως κι αν έγινε, έκαναν ότι
μπορούσαν με αγάπη και στοργή
για σένα.
Γι’ αυτό…
Μη ξεχνάς να αγαπάς τους γονείς σου, δυστυχώς όμως δεν θα τους έχεις για πάντα και κάποτε θα μετανιώσεις, γιατί δεν πρόλαβες να τους πεις για την αγάπη που νιώθεις για αυτούς !!!
Κι αν δεν είναι κοντά σου, πάρε ένα τηλέφωνο ή γράψε ένα γράμμα, στείλε μήνυμα για να δείξεις τα συναισθήματά σου!!!!
💗ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ 💗
Αγαπημένοι μου γονείς
Μπαμπά μου
Πάντα ήσουν ο ώμος που μπορούσα να στηριχτώ.
Μου έμαθες να παίρνω αποφάσεις, προσφέροντάς μου καλές συμβουλές και ήξερα ότι ήσουν πάντα εκεί στα δύσκολα, χωρίς ποτέ να το σκεφτώ δύο φορές.
Μοιράστηκες μαζί μου τη σοφία σου, και ήσουν περήφανη για μένα..
Με άφησες να κάνω και τα δικά μου λάθη.. Χωρίς καν να μου πεις "σου το είπα" και να με κατηγορήσεις για αυτά.
Όταν έφυγα από τη δουλειά, γιατί το περιβάλλον ήταν πολύ τοξικό, μου είπες
" δεν πειράζει μια πόρτα κλείνει, υπάρχει κι άλλη που ανοίγει"
έτσι κατάλαβα να κλείνω τις πόρτες που φέρνουν ανεπιθύμητους ανέμους για το καλό της συναισθηματικής ισορροπίας και υγείας μου .
Μου έμαθες να στέκομαι στο ανάστημά μου, όμως χωρίς την δική σου καθοδήγησή σου, δεν θα μπορούσα να αποκτήσω, όσα απέκτησα.
Μαμά μου
Μου έδωσες τις ρίζες σου, μου έδωσες φτερά για να πετάξω και να φτιάξω τη δική μου αγαπημένη οικογένεια, όπως ήταν η δική μας.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κρεμάς την πρώτη μου ζωγραφιά στον τοίχο, είδα μια λάμψη στα μάτια σου που δεν θα ξεχάσω ποτέ και τότε ήθελα να ζωγραφίσω άλλη μία και να σου τη χαρίσω.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοίταζα, σε είδα να ταΐζεις μια αδέσποτη γάτα και σκέφτηκα ότι ήταν καλό να είμαι ευγενική και να αγαπώ τα ζώα.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοίταζα σε είδα να δίνεις λεφτά έξω από την εκκλησία σε κάποιο ζητιάνο και τότε κατάλαβα πώς πρέπει να βοηθάμε τους φτωχούς κι αυτούς που έχουν ανάγκη .
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα,
σε είδα να μου φτιάχνεις το αγαπημένο μου κέικ και ήξερα ότι τα μικρά πράγματα είναι ιδιαίτερα και χαρίζουν χαρά και ευτυχία.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα,
σε άκουσα να λες μια προσευχή και πίστεψα ότι υπάρχει ένας Θεός στον οποίο μπορούσα πάντα να μιλήσω και να ζητήσω τη βοήθειά του.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, ένιωσα να με φιλάς για καληνύχτα και ένιωσα ότι με αγαπούσες περισσότερο από το κάθε τι στον κόσμο.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα,
είδα δάκρυα να βγαίνουν από τα μάτια σου και έμαθα ότι μερικές φορές τα πράγματα πονάνε, αλλά δεν πειράζει να κλαις.
Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα,
είδα ότι νοιαζόσουν περισσότερο για μένα, παρά για σένα και ήθελα να είμαι ό,τι μπορούσα για να σε βλέπω να χαμογελάς.
Μπαμπά μου, μαμά μου
Σας ευχαριστώ πολύ για όσα κάνατε για μένα, σας χρωστώ μεγάλη ευγνωμοσύνη για ότι μου προσφέρατε και δεν πρόκειται ποτέ να σας ξεχάσω!
Σας αγαπώ και μου λείπετε πολύ !
ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ Helen Kalaitsidou
No comments:
Post a Comment