ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ💜

💢Αφιερωμένο  στην μανούλα μου που "ταξίδεψε στη γειτονιά των αγγέλων" 23 Νοέμβρη 2019💢

Ο  δυνατός πόνος της απώλειας

 ενός αγαπημένου προσώπου 

δεν είναι φανερός, γιατί ζει μέσα 

στα φύλλα της ψυχής και στα κομμάτια της καρδιάς που σπάζουν την ημέρα του χαμού και δεν ενώνουν ξανά.

Πέρασαν 4  χρόνια που έκλεισε τα ματάκια της η μάνα μου στις 23-11-2019, στις 9.10 το βράδυ.. 

Δεν θα ξεχάσω τα χάδια της, το τρυφερό της άγγιγμα, το χαμόγελό της. Μου λείπει το πρωινό της τηλέφωνο, που ρώταγε πώς είμαι. 

Δεν την αποχωρίστηκα, δεν την έχασα. Γιατί δεν έφυγε από κοντά μου.. 

Την μυρωδιά της ακόμα θυμάμαι, 

τους χορούς που μου μάθαινε,  

την αγάπη για τη ζωή και τους ανθρώπους, τους μικροκαυγάδες μας.

 Τα όμορφα  ταξίδια στη μνήμη 

και την ιστορία του νου πάντα 

θα μου τη θυμίζουν.

Δεν θα ξεχάσω την προσφορά της 

στο μεγάλωμα του γιου μου . 

 Δεν πρόκειται να ξεχάσω τίποτε από αυτά που μας πρόσφερε απλόχερα και αυτά που μπορούσε να προσφέρει 

αλλά δεν πρόσφερε..

Αχ μανούλα μου γλυκιά μου λείπεις… 

Θέλω να μάθω, πού βρίσκεσαι..

 αν είσαι καλά..

 αν με σκέφτεσαι.. 

αν με αγαπάς ακόμα, αν με θυμάσαι … 

Σ’ αγαπάω πολύ μανούλα μου και σου ζητώ συγνώμη για όλες τις φορές που σε πίκρανα και σε στεναχώρησα, άνθρωπος είμαι κι εγώ, δεν είμαι τέλεια. 

Αχ μανούλα μου γλυκιά..

Θα σμίξουν κάποτε τα βήματά μας, 

θα ξοδέψουμε γέλια μαζί συνωμοτικά, θα έχω το χέρι μου στον ώμο σου και δεν θα σ' αφήσω από κοντά μου ποτέ ξανά. 

Θα είμαστε μαζί σε πολλά πανηγύρια και κάθε πρωί θα είσαι μια αγαπημένη καλημέρα. 

Γιατί είσαι κοντά μου, γιατί έχεις πάντα μια στέγη στην καρδιά μου.. 

Δίκαιη στη γαλήνη σου, με φράχτες από λουλούδια αγάπης, σίγουρη θέση σαν άστρο, στον ουρανό της αγάπης μου..

Σε αγαπάμε πολύ μαμά.. 

Μας λείπεις μαμά μου ..

Να μου φιλάς κάθε μέρα το μπαμπά και πες του, ότι τον αγαπάμε πολύ και μας λείπει..

💜ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΔΩ💜 

Σαν τέτοια ώρα "έφυγες"  

μανούλα μου γλυκιά,  

στα ουράνια πέταξες  

στου Θεού την αγκαλιά. 

Τώρα μαζί μ' Αγγέλους 

και Άγιους πολλούς.  

ψάλλεις υπέροχους 

ύμνους,  δοξαστικούς!

Πες μου πώς να ξεχάσω 

 τούτη την  νυχτιά 

η απώλειά σου φέρνει 

πόνο στην  καρδιά.

Απόψε θελω να σε δω 

τα φώτα σαν θα σβήσω 

στον ύπνο θέλω να σε δω

τα μάτια μου σαν κλείσω. 

Σαν φτάνεις καμαρωτή   

το χέρι σου μ' απλώνεις, 

μ ' ένα απαλό σου άγγιγμα 

το δάκρυ μου στεγνώνεις. 

Πώς να σ' αγγίξω που άυλη 

χαμογελάς μπροστά μου

σαν άγγελος κατάλευκος 

έλα στην αγκαλιά  μου.

Μόνη και απόψε σου μιλώ 

μόνη μες τα σκοτάδια 

να λέω πόσο σ' αγαπώ

να σε γεμίζω χάδια. 

Να' ρχεσαι  μάνα πιο συχνά

 την αύρα σου να νιώθω 

την στοργική σου την ματιά

 έχω ανάγκη τόσο ..

Τι κι αν έχουνε περάσει 

 τέσσερα  χρόνια 

στο μυαλό και στην καρδιά 

 Θα ζεις  ΑΙΩΝΙΑ!