στα δικά μας μαθητικά χρόνια θα
είναι λιγάκι συγκινητικό, τουλάχιστον για
είναι λιγάκι συγκινητικό, τουλάχιστον για
μας, που θα θυμηθούμε όλες εκείνες
τις όμορφες στιγμές που περάσαμε σαν
τις όμορφες στιγμές που περάσαμε σαν
μαθήτριες από το σχολ. έτος 1967-1968
μέχρι το σχολ. έτος 1972-1973 στο κτίριο
μέχρι το σχολ. έτος 1972-1973 στο κτίριο
του Γυμνασίου
Θηλέων Βέροιας που σήμερα στεγάζεται το
Θηλέων Βέροιας που σήμερα στεγάζεται το
Δημαρχείο Βέροιας .
Συγυρίζοντας συρτάρια και
φακέλους με φωτογραφίες καθώς τακτοποιούσα τα ντουλάπια μου….. στάθηκα
στα σχολικά ενθύμια ..
Μου ξύπνησαν
νοσταλγίες….. άρχισαν να αναδύονται αναμνήσεις, εικόνες,
συναισθήματα, νοσταλγώντας τα μαθητικά μου χρόνια…. Είχα ξεχάσει
πόσο ωραία ήταν αυτά τα χρόνια.
Τις έφαγε τις ξέγνοιαστες αναμνήσεις μου, η ρουτίνα , η οικογένεια και η δουλειά. Λίγο να γυρνούσα το χρόνο πίσω, αυτά τα χρόνια θα επέλεγα να ξαναζήσω, τα όμορφα σχολικά μου χρόνια σαν μαθήτρια στο Εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Βέροιας, με τη τόση τρέλα και τη τόση αγάπη για ζωή, για φίλους, για έρωτα, για γνώση, για κοπάνα, για τσιγάρο στα κρυφά και για κρυφά ραντεβού.
Τις έφαγε τις ξέγνοιαστες αναμνήσεις μου, η ρουτίνα , η οικογένεια και η δουλειά. Λίγο να γυρνούσα το χρόνο πίσω, αυτά τα χρόνια θα επέλεγα να ξαναζήσω, τα όμορφα σχολικά μου χρόνια σαν μαθήτρια στο Εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Βέροιας, με τη τόση τρέλα και τη τόση αγάπη για ζωή, για φίλους, για έρωτα, για γνώση, για κοπάνα, για τσιγάρο στα κρυφά και για κρυφά ραντεβού.
ΠΕΡΑΣΑΝ 44 ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ,ΣΧΕΔΟΝ ΜΙΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ . ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ , ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Έτσι κοιτάζοντας
τις φωτογραφίες έμεινα με την απορία πού "βρίσκονται και πώς
είναι τώρα οι συμμαθήτριες και οι καθηγητές μου… αυτός όλος ο
κόσμος που κάποτε τους αισθανθήκαμε όλους τόσο κοντινούς μας’’.!!!!!
Τι έγινε άραγε η ''κολλητή'' μου;;
,
το ζευγαράκι μου στο θρανίο ;
αυτές οι κοπέλες που μοιραστήκαμε,
αγαπημένες την εφηβεία μας, μια εφηβεία ανεμελιάς και αθωότητας???
Όταν έχεις μοιραστεί με κάποιες την
εφηβική σου «τσαντίλα» για όλους και για όλα, το βάρος και το άγχος του διαβάσματος για τις
εξετάσεις, όταν έχεις ξανά και ξανά κοιμηθεί στο ίδιο δωμάτιο μετά από φλυαρία
στο σκοτάδι μέχρι τα χαράματα ή έχεις ζήσει κοντά τους απλά και μόνο μία
περίοδο της ζωής σου σημαντική ή μη, τότε οι σχέσεις αυτές είναι αρκετά
ιδιαίτερες,… αν και φυσιολογικά οριστικά τελειωμένες... όμως για καμιά
μας αυτές οι σχέσεις δεν μπορεί να μας είναι εντελώς αδιάφορες.
Αυτή η νοσταλγία λοιπόν που
ένιωσα, , με οδήγησε να δημιουργήσω 2 σελίδες μία
(1)ομάδα στο φβ με το όνομα ΑΠΟΦΟΙΤΟΙ
ΓΥΜΝΑΣΙΩΝ ΑΡΡΕΝΩΝ ΚΑΙ ΘΗΛΕΩΝ ΒΕΡΟΙΑΣ , ΙΔΙΩΤ. ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ "ΤΣΑΛΕΡΑ"
και αυτή τη σελίδα στο προσωπικό μου
μπλοκ ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ - ΚΑΛΑΪΤΣΙΔΟΥ με τη κρυφή ελπίδα και το όνειρο ότι ίσως μπορώ να ανταμώσω με
κάποια συμμαθήτρια.
Η
Εφηβεία που είχαμε την τύχη να βιώσουμε στην πιο ενδιαφέρουσα και ανατρεπτική
δεκαετία του 20ου αιώνα την δεκαετία του 1960. Νομίζω πως ήμασταν τυχερές που καταφέραμε να διατηρήσουμε ως σημείο
αναφοράς την όαση των μαθητικών μας χρόνων.».
Πόσες και πόσες φορές ευχήθηκα – και εύχομαι ακόμα – να μπορούσα να γυρίσω στον Σεπτέμβριο του 1967, όταν από εκεί στο Γυμνάσιο Θηλέων Βέροιας που σήμερα είναι το Δημαρχείο Βέροιας, γνωστό και ως κτήριο Ρακτιβάν, που από εδώ ξεκινήσαμε τη σχολική μας διαδρομή στο Γυμνάσιο.
Χιλιάδες οι αναμνήσεις από τις ξέγνοιαστες μέρες του σχολείου μας πλημμυρίζουν το μυαλό, τότε που όλα ήταν απλά και το μόνο που μας ένοιαζε ήταν το πότε θα έρθει το επόμενο διάλειμμα για να παίξουμε με τις φίλς μας. Ας ξαναθυμηθούμε μαζί όλα εκείνα τα πρόσωπα των συμμαθητριών μας και των καθηγητών μας, που ίσως και να έχουμε να τα δούμε από τότε που είμαστε ακόμη στο σχολείο.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου σε όλες εσάς τις γλυκιές μου συμμαθήτριες, για τις πολύτιμες πληροφορίες και φωτογραφίες που με τόση χαρά μου στείλατε !!!
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣXΟΛΕΙΟ
ΜΑΣ
Από το 1890 άρχισαν να μαζεύονται
χρήματα για να κτιστεί . Το 1906
με 1907 άρχισε να κτίζεται με
χρήματα των Βεροιέων και το 1908 έγιναν τα εγκαίνια. Μιλάμε για την εποχή της Τουρκοκρατίας
κτίστηκε
το κτίριο αυτό και λειτούργησε
αρχικά σαν δημοτικό και σαν γυμνάσιο. Ημιγυμνάσιο το
έλεγαν τότε. Ήταν κλασικής κατεύθυνσης, όπως και όλη η εκπαίδευση εκείνα τα
χρόνια. Πιο πολλά τα αρχαία και τα λατινικά. Το εντυπωσιακό είναι ότι
διδάσκονταν και τρεις ξένες γλώσσες, Γαλλικά, Τούρκικα και Λατινικά. Το όνομά
του αρχικά ήταν Αστική Σχολή και ήταν για άρρενες.
Για πολλά χρόνια χρησιμοποιούνταν
χρήματα από τα παγκάρια της εκκλησίας για να χτιστεί αυτό το σχολείο. Οι
δάσκαλοι πληρώνονταν από τα δίδακτρα αλλά κυρίως από δωρεές πλούσιων Βεροιέων
εμπόρων όπως ήταν και ο Ρακτιβάν (πρώτος πρόεδρος του Συμβουλίου της
Επικρατείας) ο οποίος άφησε και περιουσία. Ήταν τόσος ο ζήλος για τα ελληνικά
γράμματα που πάρα πολλές χήρες κυρίως άφηναν τις περιουσίες τους στις σχολικές
εφορίες για τη συντήρηση των σχολείων.
Όλοι οι άντρες της Βέροιας
εκπαιδεύτηκαν σε αυτό το σχολείο. Τα αρχεία που σώζονται μας αποκαλύπτουν ότι
οι μαθητές προέρχονταν κυρίως από την τάξη των εμπόρων, υπήρχαν κάποια παιδιά
ιερέων και μικρότερος ο αριθμός των γεωργών αν και η περιοχή ήταν γεωργική.
Οπότε μαρτυρείται ότι σίγουρα υπήρχαν κάποια δίδακτρα. Τότε όλα ανήκαν στην
εκκλησία.
Ο Σουλτάνος και οι οθωμανικές διοικήσεις
έδιναν στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και στους κατά τόπους ιεράρχες και την
κοσμική εξουσία του τόπου. Αυτό το σχολείο για παράδειγμα χτίστηκε με χρήματα
των Βεροιέων αλλά
φάνηκε περιουσία της εκκλησίας. Δεν μπορούσε να χτιστεί
με άλλο
καθεστώς.
Το παλιό σχολείο λοιπόν και νυν
δημαρχείο της Βέροιας βρίσκεται στο κέντρο
της πόλης. Πρόκειται για ένα επιβλητικό νεοκλασικό κτίριο Επικεφαλής της όλης προσπάθειας ήταν ο
Μητροπολίτης Απόστολος. Αρχιτέκτονας του έργου ήταν ο εκ Θεσσαλονίκης
Ξενοφώντας
Παιονίδης. Χτίστηκε στη θέση του μισοκατεστραμμένου από πυρκαγιά μοναστηριακού ναού
του Αγίου Νικολάου του Σφραντζή. Το νέο αυτό σχολικό κτίριο εγκαινιάστηκε το 1908 παρουσία των Τούρκων
Οθωμανών.
Στο κεντρικότερο σημείο της πόλης βρίσκεται το Δημαρχείο. Άρχισε να χτίζεται το 1906, όταν η πόλη ήταν ακόμη
σκλαβωμένη στους Οθωμανούς, από τους Έλληνες Χριστιανούς με επικεφαλής τον
Μητροπολίτη Απόστολο. Τα εγκαίνια του έγιναν το 1908, παρουσία των Τουρκικών
αρχών. Στην είσοδο του υπήρχε επιγραφή με χρυσά γράμματα: «Ελληνικό Γυμνάσιο
Ελληνικής Κοινότητας Βέροιας».
Στους βαλκανικούς πολέμους(1912 –
1913)χρησιμοποιήθηκε σαν στρατιωτικό Νοσοκομείο και στρατώνας Ευζώνων. Στον Α’
Παγκόσμιο Πόλεμο (1914 – 1918) επιτάχθηκε από τον Γαλλικό στρατό. Λειτουργούσε
σαν σχολείο μέχρι πριν από λίγα χρόνια(1996). Πρόσφατα ανακαινίστηκε,
εγκαινιάστηκε στις 16 Οκτωβρίου 2001 και λειτουργεί πλέον ως Δημαρχείο. Με την
αποκατάσταση του κτιρίου και την διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου απόκτησε η
πόλη ένα σημαντικό χώρο όπου πραγματοποιούνται πολιτιστικές και κοινωνικές
εκδηλώσεις του Δήμου.
To κτίριο ανήκει
στην Μητρόπολη Βέροιας. Όσο χρησιμοποιείται ως Δημαρχείο μπορεί να εδράζεται
εκεί. Δεν μπορούν όμως, να το χρησιμοποιήσουν για οποιοδήποτε άλλο λόγο καθώς ο
χώρος ανήκει στην εκκλησία,
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΤΑΞΗ ΜΑΣ
Εκείνα τα χρόνια τα Γυμνάσια ήταν εξατάξια.Ας
πάρουν μια γεύση οι νεώτεροι κάτω από ποιες συνθήκες τελειώσαμε το σχολείο
έχοντας «διαγωγήν κοσμιωτάτη».
Το τότε εξατάξιο Γυμνάσιο λειτουργούσε σύμφωνα
με το Α.Ν. 129/1967 κατά τη διάρκεια της δικτατορίας όπου διώκονται οι
προοδευτικοί εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων (εξορίες, φυλακίσεις), αλλά το
σημαντικότερο είναι ότι έχουμε ένα «πάγωμα» στις ψυχές όλων.
Με τον Α.Ν. 129/1967 καθιερώνεται η απλή καθαρεύουσα ως
όργανο έκφρασης διδασκόντων και μαθητών στις Δ΄, Ε΄, ΣΤ΄ τάξεις του δημοτικού,
στο γυμνάσιο, στις Παιδαγωγικές Ακαδημίες και τις Ανώτερες γενικά σχολές.
Μέχρι το σχολ. έτος 1972-1973 υπήρχαν δυο μόνο δημόσια γυμνάσια στη Βέροια, από τα οποία το ένα ήταν Αρρένων και το άλλο Θηλέων (τότε το γυμνάσιο ήταν εξατάξιο δηλαδή ήταν μαζί και λύκειο).
Η συγκεκριμένη τάξη που ξεκίνησαν τη σχολική διαδρομή στο
Γυμνάσιο Θηλέων Βέροιας το έτος 1967-1968 στο μοναδικό Εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων
Βέροιας και αποφοίτησε από το 1ο και 2ο Εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Βέροιας το
έτος 1973 .
Σε καθένα από αυτά και ένα τμήμα Πρακτικό για
τις Θετικές περισσότερο σπουδές και ένα τμήμα κλασικό για τις θεωρητικές
σπουδές. Οι καλοί μαθητές και μαθήτριες πήγαιναν στο Πρακτικό πολλές φορές από
μόδα και όχι ύστερα από ώριμη σκέψη.
Στη τελευταία τάξη μας χώρισαν
δηλ. το σχολ.έτος
1972-1973 σε 2 γυμνάσια ανάλογα με τη γλώσσα επιλογής μας. Το Α΄ γυμνάσιο έκανε
Αγγλικά ενώ το Β΄ Γυμνάσιο Γαλλικά.
Το σημερινό
3ο Γενικό Λύκειο Βέροιας έχει το αρχείο του 1ου Γυμνασίου Θηλέων.
Ενώ το 4ο Λύκειο Βέροιας έχει το αρχείο του 2ου Γυμνασίου Θηλέων .Θυμάμαι όταν ξεκινήσαμε την πρώτη γυμνάσιου, ήμασταν 8 τμήματα, Α1, Α2, κ.λ.π.,στο κτίριο στην συμβολή των οδών Βενιζέλου , Μητροπόλεως. Αργότερα μεταφερθήκαμε στο γνωστό κτίριο του ΡΑΚΤΙΒΑΝ.
Η καθεμιά από μας όμως, επειδή η μνήμη είναι επιλεκτική, θάχει να θυμάται διαφορετικά κομμάτια και ενώνοντας τα θα συμπληρώσουμε και πάλι σήμερα το παζλ της κοινής σχολικής μας ζωής.
ΕΊΜΑΣΤΕ ΕΔΩ για να σε βοηθήσουμε να κάνεις reunion με τους παλιούς σου συμμαθητές
Εδώ θα κάνουμε μια Ιστορική αναδρομή των μαθητικών χρόνων της γενιάς μου