Αργοπεθαίνει

🌏ΑΡΓΟΠΕΘΑΊΝΕΙ 🌏

Το παρακάτω ποίημα μου εμπνέεται (με τις δικές μου  προσθήκες και τρόπο γραφής ) από το ποίημα  που αποδίδεται στον διάσημο ποιητή  Παύλο Νερούδα 

Στην πραγματικότητα όμως δεν πρόκειται για ποίημα του Νερούδα αλλά για ποίημα της Martha Medeiros από την Βραζιλία.

Για ακόμα μια φορά η δύναμη του ίντερνετ αποδεικνύεται ισχυρότερη από κάθε άλλο μέσο.

 Ένα «χαλασμένο τηλέφωνο» μπορεί να παίζεται καθημερινά μέσα στον ψηφιακό κόσμο και το να χρεωθεί ο λάθος δημιουργός ένα ποίημα μπορεί να είναι το λιγότερο κακό. Ψέματα, πολύ χειρότερα από αυτό ανακυκλώνονται καθημερινά στο ίντερνετ.

Γκουγκλάροντας πριν λίγο το όνομα του διάσημου ποιητή δίπλα στο ποίημα τα αποτελέσματα ήταν 46.800 links. Γκουγκλάροντας το όνομα της Marthaa Medeiros δίπλα στο ποίημα της τα αποτελέσματα ήταν 5.870 links. 

Το ψέμα ασκεί πολύ μεγαλύτερη γοητεία από την αλήθεια.

ΠΗΓΗ:

Περισσότερα εδώ

ΑΡΓΟΠΕΘΑΊΝΕΙ 

Αργοπεθαίνει 

Όποιος δεν καλημερίζει με χαμόγελα την κάθε Αυγή

Όποιος επαναλαμβάνει κάθε μέρα την ίδια διαδρομή 

Όποιος τα ρούχα του δεν ρισκάρει  ν' αλλάξει

Όποιος στο καβούκι του σε αδικία, κοιτάζει να λουφάξει.

Αργοπεθαίνει 

Όποιος δεν κάνει μια βόλτα στην όμορφη Φύση 

Όποιος δεν προσπαθεί με φάλτσα φωνή να τραγουδήσει. 

Όποιος  στην καρδιά του λουλούδι δεν ανθίζει  

Οποιος την ψυχή του  σε σκοτάδια την βυθίζει. 

Αργοπεθαίνει

Όποιος η τηλεόραση σαν μέντορας τον καθοδηγεί

Όποιος δεν λαχταράει, δεν έχει μια αγάπη να ποθεί

Όποιος προτιμά το μαύρο χρώμα αντί το λευκό χρώμα

όποιος δεν ξεκουράζει τις βραδιές μυαλό  και σώμα.

Αργοπεθαίνει

Όποιος δεν ακούει την  καρδιά του να χτυπάει στα λάθη

όποιος  καταστρέφει τον έρωτά του,  από εγωισμό και πάθη 

Όποιος δεν αντιδρά, όταν η δουλειά δεν τον  ευχαριστεί 

Όποιος  κοιτάζει από ξένες πλάτες να κρεμαστεί .

Αργοπεθαίνει

Όποιος την σιγουριά του, για ένα  όνειρό του, δεν ρισκάρει

όποιος σε τυχαίες ευκαιρίες, σοφές συμβουλές προτιμάει

Όποιος ταξίδια σε ακρογιαλες τα δειλινά δεν κάνει

Όποιος βιβλία δεν έμαθε από παιδί να διαβάζει

Αργοπεθαίνει

Όποιος δε βρίσκει το μεγαλείο  της ψυχής του.

Όποιος δεν ζητάει βοήθεια στο ταξίδι της  ζωής του.

Όποιος συνεχώς παραπονιέται για την κακή του τύχη.

Όποιος τα προβλήματα του δεν θέλει  να συζητήσει.

Αργοπεθαίνει

Όποιος την ιδέα του πριν καν την αρχίσει, την αφήνει

Όποιος στα δύσκολα  ένα δάκρυ να κυλήσει δεν αφήνει

όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει

ή δεν απαντά όταν τον ρωτάνε για όσα γνωρίζει!

ΕΛΈΝΗ

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντα πως για να ‘σαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής. 

Μονάχα με μια φλογερή υπομονή θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.

Όποιος δεν Καλημερίζει με χαμόγελα την  κάθε Αυγή  

Όποιος επαναλαμβάνει κάθε μέρα την ίδια διαδρομή 
Όποιος το χρώμα σε ρούχα του δεν ρισκάρει  ν' αλλάξει
Όποιος στο καβούκι του σε αδικία, κοιτάζει να λουφάξει.

Αργοπεθαίνει 

Όποιος δεν κάνει μια βόλτα στην όμορφη Φύση 

Όποιος δεν προσπαθεί με φάλτσα φωνή να τραγουδήσει. 

Όποιος  στην καρδιά του λουλούδι δεν ανθίζει  

Οποιος την ψυχή του  σε σκοτάδια την βυθίζει. 

Αργοπεθαίνει
Όποιος η τηλεόραση σαν μέντορας τον καθοδηγεί
Όποιος δεν λαχταράει, δεν έχει μια αγάπη να ποθεί
Όποιος προτιμά το μαύρο χρώμα αντί το λευκό χρώμα
όποιος δεν ξεκουράζει τις βραδιές μυαλό  και σώμα.

Αργοπεθαίνει
Όποιος δεν ακούει την  καρδιά του να χτυπάει στα λάθη
όποιος  καταστρέφει τον έρωτά του,  από εγωισμό και πάθη 
Όποιος δεν αντιδρά, όταν η δουλειά δεν τον  ευχαριστεί 
Όποιος  κοιτάζει από ξένες πλάτες να κρεμαστεί .

Αργοπεθαίνει
Όποιος την σιγουριά του, για ένα  όνειρό του, δεν ρισκάρει
όποιος σε τυχαίες ευκαιρίες, σοφές συμβουλές προτιμάει
Όποιος ταξίδια σε ακρογιαλες τα δειλινά δεν κάνει
Όποιος βιβλία δεν έμαθε από παιδί να διαβάζει

Αργοπεθαίνει
Όποιος δε βρίσκει το μεγαλείο  της ψυχής του.
Όποιος δεν ζητάει βοήθεια στο ταξίδι της  ζωής του.
Όποιος συνεχώς παραπονιέται για την κακή του τύχη.
Όποιος τα προβλήματα του δεν θέλει  να συζητήσει.

Αργοπεθαίνει
Όποιος την ιδέα του πριν καν την αρχίσει, την αφήνει
Όποιος στα δύσκολα  ένα δάκρυ να κυλήσει δεν αφήνει
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει
ή δεν απαντά όταν τον ρωτάνε για όσα γνωρίζει!

ΕΛΈΝΗ 

ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ Η ΓΙΟΡΤΗ

 Καλημέρα φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι! 

Καλοπόρευτη και ευλογημένη  Τρίτη ! 

Με υγεία αγάπη με θετικές σκέψεις και χαρούμενες στιγμές!

ΣΉΜΕΡΑ ΜΕΓΆΛΗ ΓΙΟΡΤΉ! 

ΤΩΝ ΤΡΙΏΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ! Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ! 

Ο λαός τους ονομάζει κι Άρχοντες  

Όπως στον ουρανό ξεχωρίζουν τα φωτεινά αστέρια, έτσι και στον ουρανό της Εκκλησίας ξεχωρίζουν τα φωτεινά αστέρια της που είναι οι τρεις μεγάλοι άγιοι της Εκκλησίας, οι Τρεις Ιεράρχες: ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. 

Και οι τρεις είναι οι προστάτες των γραμμάτων, οι άγιοι των μαθητών και των δασκάλων.

Πολύ μορφωμένοι και οι τρεις, αφιέρωσαν τη ζωή τους στον Χριστό και τα ελληνικά γράμματα. 

`Εγραψαν πολλά βιβλία και υπερασπίστηκαν τη χριστιανική πίστη σε δύσκολους καιρούς. 

 Οι τρεις `Άγιοι έζησαν σχεδόν την ίδια εποχή. ΄Ήταν άνθρωποι ταπεινοί, που αγαπούσαν πολύ τους συνανθρώπους τους. `Ο,τι είχαν το πρόσφεραν στους φτωχούς και σε όσους είχαν ανάγκη. 

 Ο Βασίλειος ίδρυσε νοσοκομεία, ορφανοτροφεία και σχολεία. Για το σπουδαίο του έργο η Εκκλησία τον ονόμασε Μέγα.

 Ο Ιωάννης είχε το χάρισμα να μιλά πολύ όμορφα και γι’ αυτό ονομάστηκε Χρυσόστομος.

 Ο Γρηγόριος δίδαξε τους ανθρώπους ότι ο Χριστός είναι Θεός, γι’ αυτό και ονομάστηκε Θεολόγος.

ΒΟΉΘΕΙΑ ΜΑΣ! 

ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΎΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΈΣ ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΒΑΘΜΊΔΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ! 

ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΆΖΟΝΤΕΣ! 

Αρχοντής, Αρχοντίων, Αρχοντίωνας, Αρχοντία, Αρχοντή, Αρχοντούλα, Αρχόντισσα, Αρχόντω *Μαύρος, Μαυρουδής, Μαυροειδής, ΜαυρέταΧρυσή, Χρύσα, Χρυσαλία, Χρυσαυγή, Χρυσούλα, Σήλια, Χρυστάλλα, Χρυσταλλία *Αύρα

* Υπάρχουν και άλλες μέρες που γιορτάζουν

**********************************

🙏ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ!🙏

Αστέρια τρία λαμπερά και ποταμοί σοφίας

στης γνώσης το στερέωμα τα μύρα τους σκορπούν.

Και κάτω από τη λάμψη τους με ύμνους αγνής λατρείας

να φωτιστούν, ολόθερμα τα νιάτα λαχταρούν.

Και είναι ο σπόρος διαλεχτός πλούσια για να βλαστήσει

η Γνώση κι η Αλήθεια στ’ ανθόκηπο του νου.

Κι όταν καρπίσουν κι απλωθούν στο θρόνο που θα στήσει

η Αγάπη –πιστός σύντροφος– στα ύψη τ’ ουρανού.

Τότε της πλάνης θα σβηστούν τα ολόπηχτα σκοτάδια

κι η οικουμένη θα λουστεί μ’ ουράνιο χρυσοφώς,

που αστείρευτα οι Τρεις σοφοί με τη ζωή την άγια 

θα στέλνουν και ο λόγος τους θ’ ανθίζει κρινανθός.

Κι εμείς κρατούμε ευλαβικά μες στης ψυχής τα βάθη

το θείο τους που άφησαν παράδειγμα στη γη.

Να ‘χει η ζωή μας στόλισμα της Αρετής τα άνθη

και τ’ άστρο τους το δρόμο μας ψηλά να οδηγεί.

ΠΗΓΗ:ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

***********************************

🙏ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ 🙏

■Μέγας Βασίλειος

«Τα μαθήματα πρέπει νὰ γίνονται με ευχάριστο τρόπο καὶ νὰ προσφέρονται βραβεία στοὺς μαθητές, ὥστε νὰ ἐκπληρώνουν τὸν σκοπό τους ἄνετα καὶ χωρὶς πίεση καὶ λύπη. 

Μάθημα πού ἔγινε με βία δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ παραμείνει· ὅσα ὅμως εἰσέρχονται μέσα μας μὲ εὐχαρίστηση καὶ χάρη, κάπως μονιμότερα εγκαθίστανται στην ψυχή μας».

■Γρηγόριος Θεολόγος

«Για μένα δὲν εἶναι σοφὸς ἐκεῖνος ποὺ ἔχει σοφία λόγου, οὔτε ἐκεῖνος ποὺ παρουσιάζει μὲν ευφράδεια ἀλλὰ ἔχει ἄστατη καὶ ἀδιαμόρφωτη ψυχή, σαν τους τάφους οἱ ὁποῖοι ἐξωτερικὰ μὲν εἶναι ἐμφανίσιμοι καὶ ὡραῖοι ἐνῶ ἐσωτερικά κρύβουν πτώματα καὶ δυσωδία. 

Σοφὸ θεωρῶ ἐκεῖνον ποὺ λέει μὲν λίγα περὶ ἀρετῆς, ἀλλὰ παρουσιάζει πολλὰ μὲ τὴ ζωή του καὶ ἐπιβεβαιώνει μὲ τὴν πράξη τὴν ἀξιοπιστία του λόγου του.Σοφία είναι τὸ νὰ γνωρίζει κανεὶς τὸν ἑαυτό του καὶ νὰ μὴν ὑπερηφανεύεται».

■Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος

«Ὁ καλὸς δάσκαλος εἶναι ἀπαλλαγμένος ἀπὸ φθόνο και ἔπαρση. Θέλει οἱ ἀρετὲς νὰ γίνουν κοινὸ κτῆμα τῶν μαθητῶν του, θέλει μόνο νὰ τοὺς ἐξισώσει σὲ ὅλα μὲ τὸν ἑαυτό του.

 Γιατί αὐτὸ κυρίως εἶναι τὸ γνώρισμα τοῦ πραγματικού δασκάλου, τὸ νὰ συμπάσχει στις συμφορὲς τῶν μαθητῶν του, τὸ νὰ θρηνεῖ καὶ νὰ πενθεῖ γιὰ τὰ τραύματα αὐτῶν ποὺ ἔχει στὴν εὐθύνη του».

🌏ΔΏΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΛΆΒΕΙΣ! 🌏

Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γίνει σήμερα πιο περίπλοκες από ποτέ.

Η οικονομική Κρίση, οι πόλεμοι, η βία, η υπερβολική απληστία σε αυτήν την διεφθαρμένη κοινωνία, επιβάλλει σε όλους μη ρεαλιστικές προσδοκίες.

Είναι εύκολο  σήμερα να δεις,  πώς οι άνθρωποι  πάντα παίρνουν  χωρίς να δίνουν, γιατί  κοιτάνε μόνο να ικανοποιήσουν τον εαυτό τους .

 Μήπως  όμως έτσι  μπλοκάρουν την ακεραιότητά τους με εγωιστικούς τρόπους..

Κάποιος που απλώς εστιάζει τυφλά στον εαυτό του, είναι σίγουρο οτι δεν θα αποκτήσει ποτέ αληθινή ελευθερία ή αληθινό πλούτο.

 Αν όμως αφήσει να τον καθοδηγήσσει η ψυχή του,  θα συνειδητοποιήσει  τον αληθινό του εαυτό, που  επιθυμεί και να τον μοιραστεί. 

Στη ζωή μας θα συναντήσουμε πολλούς ανθρώπους.  

Υπάρχουν εκείνοι που δίνουν λίγα από τα πολλά που έχουν και τα δίνουν για αναγνώριση και η κρυφή τους αυτή επιθυμία κάνει τα δώρα τους άχρηστα. 

Υπάρχουν  αυτοί που έχουν λίγα και τα δίνουν όλα. Αυτοί είναι οι πιστοί στη ζωή και τη γενναιοδωρία της ζωής και το ταμείο τους δεν είναι ποτέ άδειο.

 Υπάρχουν εκείνοι που δίνουν με χαρά και αυτή η χαρά είναι η ανταμοιβή τους. Υπάρχουν εκείνοι που δίνουν με πόνο και αυτός ο πόνος είναι το βάπτισμά τους.

 Υπάρχουν εκείνοι που δίνουν και δεν γνωρίζουν πόνο στο να δίνουν, ούτε αναζητούν χαρά, ούτε δίνουν με επίγνωση της αρετής. 

Δίνουν,  όπως  η μυρτιά χαρίζει σε μας το άρωμά της .

Μέσα από τα χέρια τέτοιων μιλάει ο Θεός, και πίσω από τα μάτια τους, χαμογελάει στη γη. 

Κάποιοι τους ονομάζουν ρομαντικούς δεν εννοώ τους ονειροπόλους,  αλλά τους ανθρώπους με ήθος κι αξίες όπως η αθωότητα, η εκτίμηση, η ανιδιοτελής προσφορά, η ανόθευτη αγάπη και το ατόφιο ενδιαφέρον. 

Αυτοί  ό,τι δίνουν το κάνουν αθόρυβα και δεν έχουν ανάγκη να τους επιστρέψεις τίποτα.

 Έχουν όμως καταφέρει να βγουν απ’ τη φυλακή τους..

Αυτούς πάντα σεβόμαστε και θαυμάζουμε Προκαλούν την αφύπνιση μας στο μονοπάτι της ζωής μας. 

Σε αυτούς τους ανθρώπους  θα ήθελα  να ανήκω κι εγώ.

Να δίνω, να δίνω και να δίνω ό,τι έχω χωρίς καμία πρόθεση να πάρω.

 Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει, ότι  πρέπει να σπάσω τον εαυτό μου σε ένα εκατομμύριο κομμάτια.

Να δίνω  μέχρι την τελευταία μου πνοή γιατί δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να χαρίζω.

Γιατί καλό είναι να δίνεις όταν σου ζητηθεί, όμως είναι καλύτερο να δίνεις χωρίς να  σου το ζητήσει κανείς.

Και για τους ανοιχτόχειρες η αναζήτηση αυτού που θα λάβει είναι μεγαλύτερη χαρά από το να δίνεις. 

Όμως  μην ξεχνάμε υπάρχει κι αυτό.

 Ό,τι έχεις δώσει  κάποια μέρα θα σου δοθεί.

 Γι' αυτό δώσε τώρα, για να αφήσει  η  δική σου προσφορά παράδειγμα για μίμηση των κληρονόμων σου και των ανθρωπων γύρω σου. 

Συχνά λές: " Θα έδινα, αλλά μόνο στους άξιους" . 

Τα δέντρα στο περιβόλι σου δεν το λένε, ούτε τα κοπάδια στο βοσκότοπό σου, γιατί δίνουν ; Δίνουν για να μπορέσουν να ζήσουν, γιατί το  " να κρατάς"  σημαίνει  "να χαθείς". 

Σίγουρα αυτός που είναι άξιος να παίρνει  μέρες και νύχτες που του χαρίζει ο Θεός,  είναι άξιος για όλα τα άλλα από εσένα.

Και αυτός που αξίζει να πιει από τον ωκεανό της ζωής,  αξίζει να γεμίσει το φλυτζάνι του από το μικρό σου ρυάκι.

Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι καθημερινά που δίνουν από τον εαυτό τους για να βοηθήσουν τους άλλους, με τον δικό τους τρόπο. 

Και μέσα σε αυτούς που θα πάρουν θα είσαι εσύ και εγώ. 

Όμως μην  είσαι εσύ  αυτός ο δότης που οι άνθρωποι πρέπει να σχίσουν την καρδιά τους και να αποκαλύψουν την περηφάνια τους, για να δεις την αξία τους γυμνή και την υπερηφάνειά τους ασύστολη! 

Δες πρώτα ότι εσύ ο ίδιος αξίζεις να είσαι δότης για  να δίνεις.

 Γιατί στην πραγματικότητα είναι η ζωή που δίνει στη ζωή, ενώ εσύ, που θεωρείς τον εαυτό σου δότη, δεν είσαι παρά μάρτυρας.

 Και εμείς οι δέκτες, γιατί όλοι είμαστε δέκτες, δεν παίρνουμε κανένα βάρος ευγνωμοσύνης,  βάζουμε  ζυγό επάνω μας και σε αυτόν που δίνει. 

 Διότι το να έχεις επίγνωση του χρέους σου, σημαίνει ότι αμφιβάλλεις για τη γενναιοδωρία αυτού, που έχει στην  καρδιά, την Παναγιά για μητέρα και τον Θεό για πατέρα. 

Δώσε, για να λάβεις.

Μην σκεφτεσαι, τι υπάρχει για μέτρησηΓια τους άλλους τα σκουπίδια σου  θα μπορούσαν να είναι θησαυρός..

Δώσε για να λάβεις 

Όλα έχουν να κάνουν με την ισορροπία.Και τα δύο είναι ζωτικής σημασίας, σίγουρα δεν είναι τυχαίο που αν ευνοήσουμε το ένα, έναντι του άλλου, θα διαπιστώσουμε ότι την ανάπτυξή μας στη ζωή,  θα  την πνίξουμε.

Δώσε για να λάβεις  

Και τα δύο είναι απαραίτητα στη ζωή, χρειαζόμαστε την αντίθεση.Εμπλουτίζοντας ο ένας τον άλλον, υφαίνουμε έναν ιστό τόσο τεράστιο

Η Διαφορά έγκειται στο πως αισθάνεται  τη σημασία αυτών  ο κάθε άνθρωπος, στη στάση  ή στον τρόπο που εστιαζει τον εαυτό του.

Αλλά με μια καρδιά που είναι ελεύθερη με ανοιχτά μάτια και αγκαλιά, αναζητώντας αγάπη και χαρά, ζώντας με συνέπεια με την αλήθεια..

Είμαστε Όλοι Ένα.

Ας προσπαθήσουμε να μην πουλάμε τις αξίες μας .

 Άς προσπαθήσουμε να πλησιάσουμε, στο λίγο που μπορεί ο καθένας, την προσφορά. 

Να μην εξευτελιζόμαστε μέσα απ’ τον εγωισμό. 

Να γίνουμε αυτάρκεις και να βγούμε απ’ τη φυλακή  μας, να έρθουμε σε επαφή με τον άνθρωπο μέσα μας κι απέναντι.

🌏Η ηλικία δεν μετριέται με τα χρόνια 🌏

Συχνά ακούμε στα ΜΜΕ ΜΚΔ  να γίνονται ζευγάρια άτομα μεγάλης ηλικίας με άτομα πολύ μικρότερης ηλικίας,  ή να ακούω για άτομα ενήλικα να αισθάνονται και να δρουν σαν ηλικιωμένα . 

Άραγε την ηλικία μπορούμε να την  μετρήσουμε με χρόνια ; 

🌏Η ηλικία δεν μετριέται με τα χρόνια 🌏

Κάποτε πίστευα ότι το να γερνάς υπολογίζεται σε χρόνια.

Αλλά ποιος μπορεί να μου πει με σιγουριά  πότε  εμφανίζεται η κούραση από το βάρος των χρόνων που κουβαλάς    ; 

Οχι, Δεν υπάρχει ο στάνταρ  χρόνος σαν νόμος,  που  ο άνθρωπος, πρέπει να είναι  υπάκουος σε αυτόν, να νιώθει κουρασμένος,  να καθίσει σε μια αναπαυτική καρέκλα και να αποσυρθεί από τον κόσμο. 

Τα γηρατειά δεν καθορίζονται με το χρόνο, δεν υπακούουν σε νόμο.

 Ξέρω γέρους στα σαράντα και νέους στα εβδομήντα .

 Έχω τελειώσει το μέτρημα της ζωής με τα χρόνια ή τους γκρίζους κροτάφους και τα χιονισμένα μαλλιά .

 Κανένας άνθρωπος δεν είναι γέρος, όταν  ξυπνά με χαρά για να χαιρετήσει μια καινούργια  μέρα. 

Τι  κι αν  το σώμα δεν μπορεί να χορέψει  όπως χόρευε παλιά, υπάρχουν πολλά

 ενδιαφέροντα στα οποία μπορεί να προσκολληθεί το μυαλό.

  Ξέρω γέρους στα σαράντα και νέους στα εβδομήντα.

 Μερικοί άνθρωποι  κρατούν όλες τις φιλίες τους ζεστές από τα παλιά, ανταμώνουν με κέφι, συζητάνε σαν είδος ψυχοθεραπείας το θεωρώ εγώ  και καλωσορίζουν   και νέες φιλίες, 

Δεν έχουν χρόνο να καθίσουν και να θρηνήσουν τα πράγματα που έκαναν παλιά. Αυτόν τον κόσμο που αλλάζει, χαιρετούν με χαρά και ποτέ δεν υποκλίνονται  σε αυτά που έχουν φυγει 

. Σε κάθε νέα περιπέτεια ξεκινούν με την καρδιά τους ενθουσιασμένη όπως τότε που ήταν παιδιά.  

Από τον ανατριχιαστικό φόβο και τον πικρό τρόμο κρατούν το μυαλό  τους ελεύθερο.

 Ενώ κάποιοι φαίνονται γέροι στα σαράντα, μένουν νέοι στα εβδομήντα. 

Υπαρχουν τόσα πολλά ακόμη  να κάνουν, 

τόσα πολλά να μάθουν, τόσα πολλά να μοιραστούν ! 

 Με τα μάτια και τα μυαλά που τρεμοσβήνουν, ειδοποιήστε κάποιους γενναίους που κοιτάνε το χρόνο λυπημένα χωρίς  να κάνουν κάτι για να μην  κυλά αδικα,  χωρίς  ενδιαφεροντα 

 Γιατί  αυτοί είναι μόνο  μεγάλοι που  σκέφτονται ότι η ζωή τους κύλησε σαν παραμύθι, δεν έχει καμιά χαρά να τους δώσει πια .

Η πραγατικη ηλικια είναι αυτή που έχουμε στην καρδιά μας.

Είναι ο τρόπος που ζούμε, 

Ο τρόπος που σκεφτόμαστε, 

Η ελευθερία στο μυαλό μας

Τα όνειρα πού επιτρέπουμε στο

 μυαλό μας να γεννηθούν.

Είναι η ένταση με την οποία  απολαμβάνουμε τις στιγμές μας.

 Είναι η δίψα μας για ζωή.

Είναι αυτό αποπνέουμε σαν αύρα,

είναι η σπίθα που βγάζει η ματιά μας.

 Υπάρχουν αυτοί οι  σαραντάρηδες  που ο τρόπος ζωής τους θυμίζει ανθρώπους που έχουν βαλτώσει και υπάρχουν και   εβδομηντάρηδες  που θυμίζουν ατίθασους εφήβους.

Αν εμείς παρατήσουμε τα όπλα,

 αν  εμείς παροπληστούμε από την ζωή, 

τί περιμένουμε αυτή να μας ανταποδώσει;

 Ζήσε μία εμπνευσμένη μέρα γεμάτη 

όμορφες στιγμές και νόημα. 

Κάνε κάθε στιγμή σού να αξίζει.

 Μην αφήνεις απλά τις μέρες σου να κυλούν και να προσπερνούν.

Ταξίδεψε, χόρεψε,τραγούδησε, γνώρισε ανθρώπους, γέλα με όλη σου την ψυχή, διάβασε ωραία βιβλία, κάνε έρωτα χωρίς αύριο.

Κάθε στιγμή που περνάει γίνεται παρελθόν και χάνεται.

Γέμισε τις βαλίτσες της ζωής σου με ό,τι σε  ΚΆΝΕΙ ΧΑΡΟΎΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΟ. 

Γερνάει αυτός και μόνο αυτός που  μένει στάσιμος και απομονωμένος και καρτερεί το τέλος του.

Στον πατερα μου

 Ας ήταν ενα βράδυ αγαληνό 

με το μπουζούκι σου εσύ  

με την κιθάρα μου και εγώ 

να τραγουδούσαμε μαζί.

Σαν τους παλιούς καιρούς  

να ρίχνουμε μια γυροβολιά 

σε  καρόδρομους παλιούς 

μαζί με όλη τη φτωχολογιά

Να ξεσηκωθούν τα γηρατειά 

να θυμηθούνε πάθη της ζωής  

να χορεύουν πάλι σαν παιδιά  

να διώχνουν πόνους της ψυχής 

Οπως καημούς  οι χορδές μας 

απ' την καρδιά ν' υφαίνουν

ποτύρια ξέχειλα τις ψυχές μας 

 με θύμησες  να  ευφραίνουν.

Τα πάθη της ζωής σου τα επικά  

με πόνο πάντα θα τα κοιτάω 

τα λογιάζομαι τώρα στερνά  

με τις συβουλες σου προχωράω.

Σε καθε γωνιά της καρδιάς  

μεγάλο κομμάτι εσύ κρατάς 

στιγμές αγάπης και γιατρειάς 

στα σωθικά μου κουβαλας.

Η μνήμη σου  είναι ζωντανή 

αξία ανεκτίμητη για μένα 

στην Σκέψη και στην ψυχή  

κρατάω αναμνήσεις με σένα!  

Τι είναι η Ποίηση;

 

Παγκόσμια ημέρα ποίησης 21 Μαρτίου!

Ήταν φθινόπωρο του 1997, όταν ο ποιητής Μιχαήλ Μήτρας πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι’ αυτό.

Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. 

Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους.

Η πρώτη Ημέρα Ποίησης

Γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.

Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. 

Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.

Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη, αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της.

**Τι είναι ποίηση;**

Παράδεισος όχι! Μη με ρωτάς.
Δεν ξέρω την απάντηση.
-Δοκίμασε κάτι άλλο 
 ,-Δώσε μου μια  οποιαδήποτε απάντηση.

Απλώς για να μου δώσεις μια ιδέα 
Ίσως
Η Ποίηση να είναι απλώς μια έναστρη νύχτα που μας κοιτάζει από ψηλά .
Ή είναι το σύνολο από τα υπόγεια ποτάμια των καθημερινών μας δακρύων και της γκρίνιας, της ευτυχίας και της θλίψης, της λύπης και της ευγνωμοσύνης..

Ίσως είναι
  η θέα ενός αδύνατου  κορμιού  που χάθηκε σε σκονισμένα χωράφια..
Ενα εκθαμβωτικό, άγνωστο χαμόγελο ενός νεογέννητου μωρού..

Ένας ήχος (η φωνή του Ωκεανού;) από την καρδιά ενός κοχυλιού..

Μια γριά ψυχή  που νιώθει μέσα της τελική αγωνία..

Η μυστική σιωπή ενός εραστή που φωτίζεται από το αχνό φως του δειλινού..

Ένας κυματισμός στο υφάλμυρο υγρό της Συνείδησης..

Τέλος πάντων: μια ατελείωτη στιγμή στη ζωή οποιουδήποτε,
Ίσως.
"Στιγμές Ζωής. Είναι η ζωή η ένδειξη; "
Μπορεί, αν ήξερα τι είναι η Ζωή.

Αυτό που έχω συνειδητοποιήσει, συνδυάζοντας την ποίηση και τη ζωή, είναι ότι πρέπει να προσθέσουμε το Σκοτάδι όταν προσπαθούμε να εκτιμήσουμε τι
είναι η Ζωή.
Σκοτάδι.. —
Λίγο, τουλάχιστον. Στην καρδιά της..Ε Λ.

Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου 

Τι είναι η ζωή ! Παράδεισος ή κολαση !

Καλό βράδυ και γαλήνιο ξημέρωμα φίλες και φίλοι μου αγαπημένοι για ένα καλύτερο αύριο γεμάτο υγεία αγάπη δύναμη ψυχής,  υπέροχες στιγμές και με την ελπίδα  χωρίς θλιβερές  ειδήσεις. 

🌏Τι είναι η ζωή ! Παράδεισος ή κολαση !🌏

Τι ακριβώς είναι η ζωή; 

Δεν είναι η αίθουσα αναμονής του Θεού 

για τον θάνατο ή για την αιώνια ζωή ή για  αιώνια κόλαση σύμφωνα με τις επιλογές 

που ήθελες να ζήσεις, όπως λεει η  η Αγία Γραφή .. 

 Γεννιέσαι σε αυτή την απλή ύπαρξη που ονομάζεται " ζωή"  χωρίς να γνωρίζεις

 ότι ο μόνος σκοπός της ύπαρξης σου,  

είναι να πεθάνεις. 

Ζεις τη ζωή σου σε μια πραγματικότητα

 που έχεις δημιουργήσεις εσύ, 

ενώ ο θάνατος κάθεται και σε περιμένει υπομονετικά.

 Γιατί αν ήξερες την ακριβή ώρα και την ημερομηνία σου, δεν θα είχες καμία ελπίδα, καμία επιθυμία και καμία ευτυχία. 

Θα ζούσες με φόβο, απόγνωση και ψυχικό εγκλωβισμό.

Πεθαίνεις, μαζεύονται..

Θρηνούν, μετά σκορπίζονται.. 

Τα κλάματα και οι κραυγές μιας μητέρας 

που χάνει το παιδί της, να σχίζεται στα δύο 

 είναι αφόρητα.

 Ο πατέρας σαν παιδί  ουρλιάζει 

και ξεχύνει την ψυχή του μπρος του, έχοντας στο νου εικόνες μαζί του και τώρα τι

 δεν  θα  το ξαναδεί ποτέ πια.

"Μην είσαι λυπημένος, γίνε δυνατός", λένε, "γιατί ο πόνος θα περάσει, ο χρόνος είναι γιατρός " . 

"Να είσαι δυνατός!" 

Πώς γίνεται αυτό, όταν δεν υπάρχει επιστροφή για αυτόν που έχει φύγει;

Τα σκούρα γυαλιά ηλίου κρύβουν τον φόβο και τα δάκρυα των γύρω σου, αλλά δεν κρύβεται αυτό που λαχταρούσες να είναι για πάντα κοντά σου. 

Η αθωότητα των παιδιών που μένουν  πίσω,  τα θωρακίζει με  πόνο και θλίψη...

Κι  αφού  αυτά γεράσουν, θα ερθει η ώρα τους να φύγουν . 

Καθώς λοιπόν το κερί λιώνει  κάτω από την εικόνα και η φλόγα του κυματίζει τον τελευταίο του αποχαιρετισμό, το ερώτημα παραμένει. . .

Παράδεισος ή κόλαση είναι η ζωή ;

Το πρωί μπορεί να βρίσκεσαι στον παράδεισο και μέχρι το βράδυ να βρίσκεσαι στην κόλαση.

Από τη μία μαυρίλα, στεναχώρια, άγχος, πόνος, αγωνία κι από την άλλη αλληλεγγύη, συμπόνια, ανθρωπιά, δύναμη ψυχής.

Είναι απίστευτο πώς μέσα από τις δυσκολίες, γεννιέται η ελπίδα..

Είναι η ίδια η ζωή που δεν σε αφήνει και σε σπρώχνει να συνεχίζεις ξεπερνώντας πολλές φορές τις δυνάμεις σου..

Κι όπως λέει  και η Βίκυ Μοσχολιού στο τραγούδι της 

“Εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ”,

Αυτά  σκέφτομαι καθημερινά  κι εγώ ακούγοντας τις θλιβερές  ειδήσεις..

 ΕΛΈΝΗ 

Ο ΘΛΙΜΜΕΝΟΣ ΚΥΚΝΟΣ , ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΠΗΛΙΩΤΗΣ

 

ΣΤΙΧΟΙ : ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΠΗΛΙΩΤΗΣ
ΒΙΝΤΕΟΚΛΊΠ: ΕΛΈΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΙΔΟΥ

Ο ΘΛΙΜΜΈΝΟΣ ΚΥΚΝΟΣ
Ένας κύκνος θλιμμένος,
σε μια λίμνη χλωμή,
στα φτερά λαβωμένος,
τι ζητάει να βρει;

Στα λευκά πούπουλά του,
η κρυμμένη πληγή,
ένας κύκνος στην λίμνη,
η χαμένη ζωή.

Με κοιτά λυπημένος,
με ρωτάει γιατί,
η παλιά του αγάπη,
έχει τώρα χαθεί.

Ένας κύκνος θλιμμένος,
σε μια λίμνη χλωμή,
στα λευκά του ντυμένος,
μοναξιά σκοτεινή.

Με κοιτά λυπημένος,
με ρωτάει γιατί,
τον κοιτώ μαγεμένος,
μια στιγμή πριν χαθεί.

ΦΑΡΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΟΛΑΧΑΚΗΣ

 

ΣΤΙΧΟΙ : ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΟΛΑΧΑΚΗΣ
ΕΡΜΗΝΕΊΑ- ΜΟΥΣΙΚΗ: ΣΙΜΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΊΔΗΣ
ΒΙΝΤΕΟΚΛΊΠ: ΕΛΈΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΙΔΟΥ
ΦΑΡΟΣ

Φορές που νιώθω μοναξιά ανάμεσα στο πλήθος
Βρίσκονται επιτήδειοι να μου μιλάν για ήθος

Εσύ όλο να κρύβεσαι στης σκέψης τις κουρτίνες
Ενώ εγώ σε καρτερώ για μέρες και για μήνες

Στο σήμερα συνήθισα μονάχος μου να μένω
Δίχως χαρά από το χθες να ΄χω να περιμένω

Σαν το καράβι που κινά με άλμπουρα σκισμένα
Και ψάχνει το λιμάνι  του να βρει απελπισμένα

Εχάθηκε το στίγμα μου  κι εχάλασε η πυξίδα
Χαμένος στο σκοτάδι μου φάρο στο τέλος είδα

ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !

 

ΣΤΊΧΟΙ: ΕΛΈΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ - ΚΑΛΑΙΤΣΙΔΟΥ

Χρόνια Πολλά και ευτυχισμένα   εύχομαι ψυχή μου  αγαπημένη 
η ζωή σου με υγεία  και χαρά  να' ναι πάντα στολισμένη!

Η  Παναγία κι ο Χριστός  δίπλα σου  πάντα  να Στέκουν
τα όνειρα που έχεις στην καρδιά  αληθινά να γένουν.

Όσοι αγαπάς και σ' αγαπούν να'ναι πάντα κοντά σου 
και όσα επιθυμεί η καρδούλα σου να γίνουνε δικά σου !

Τα χείλη σου πάντα να γελούν στην κάθε σου την σκέψη
και η αγάπη απ" την καρδιά σου ποτέ να μην στερέψει!

Η τύχη πάντα να σε ακολουθεί στο κάθε σου βήμα
σαν ποτάμι να κυλάει σπιτικό  η ευτυχία και το χρήμα

Φτωχές  ίσως οι Ευχές  μα  απ' την καρδιά βγαλμένες
Να'ναι όλες σου οι μέρες γιορτινές και ευλογημένες!

ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ  ΧΡΟΝΙΑ ΦΩΤΕΙΝΆ ΧΡΌΝΙΑ ΕΥΛΟΓΗΜΈΝΑ!

ΤΗΝ ΑΓΆΠΗ ΜΟΥ
Ε.Λ.

ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ Η ΜΕΡΑ ! ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

 

ΣΤΊΧΟΙ: ΕΛΈΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ - ΚΑΛΑΙΤΣΙΔΟΥ

Μόλις ροδίσει η αυγή 
ο νους μου είναι σε 'σένα 
μια Καλημέρα να σου πει 
με λόγια αγαπημένα!

Να'ναι η μέρα φωτεινή 
πίκρα μην συναντήσεις  
Πάνω σε ρόδινο στρατί 
να την περπατήσεις 

Την Παναγιά και το Χριστό 
να 'χεις στο πλευρό σου 
Υγείας, αγάπης μερτικό 
πάντα στο σπιτικό σου

Όλου του κόσμου οι χαρές
να σε ακολουθούνε 
και με σκέψεις θετικές   
τα μάτια σου να γελούνε.

Τον εαυτό σου ν' αγαπάς 
πιότερο από το καθένα 
ό,τι ποθείς και λαχταράς
να έρθουν ένα ένα 

Άσε το μέλλον σου μακριά 
πίσω σου μην κοιτάξεις
πάρε το παρόν αγκαλιά  
την μοίρα σου ν' αλλάξεις 

Ό,τι σε πίκρανε πολύ 
 ανάμνηση να μείνει
γιατί η ζωή είναι μικρή 
έχει αρχή και λήξη.

Όποιος σε βοήθησε πολύ 
 να μην τον προδώσεις
 γιατί θα έρθει η στιγμή 
που θα το μετανιώσεις. 

Αυτό που έχεις στην καρδιά 
να δώσεις και να πάρεις 
μα μια ευαίσθητη καρδιά 
άδικα μην πικράνεις.

Αυτά που σου έχω πει
κράτα τα μες στην καρδιά σου
σε κρύο, ζέστη και βροχή
  να'ναι πάντα κοντά σου!

Καλημέρα όλη μέρα  
με αγάπη από μένα
που 'σαι  μόνιμη παρέα
σ' Ελλάδα και στα Ξένα !

Καλοτάξιδη η μέρα
με αγάπη Καλημέρα !
ΕΛΈΝΗ!

ΣΑΝ ΤΟ ΚΕΡΊ ΕΊΝΑΙ Η ΖΩΉ ΜΑΣ!

 

ΣΑΝ ΤΟ ΚΕΡΊ ΕΊΝΑΙ Η ΖΩΉ ΜΑΣ!

Σαν το κερί  είναι η ζωή μας.
Που καίει, φωτίζει, μα μικραίνει
με τον καιρό..

Πριν μας βρει το τέλος,
ας φωτίσουμε,
ας προσφέρουμε
όση ζεστασιά μπορούμε
στους γύρω μας.

Σκέψεις, λόγια, πράξεις.
Όλα παίζουν τον ρόλο τους,
ώστε η μικρή ζωή  μας,
να γίνει αιωνιότητα.

Σαν ένα κερί απλό,
έτσι ας καίμε.
Σαν μια απαλή φλόγα,
έτσι ας υπάρχουμε.
Σαν ένα ιλαρό φως,
έτσι ας ζούμε.

Μα πριν η φλόγα μας ακουμπήσει
το χώμα και σβήσει, ας ντύσουμε
την ζωή μας με πίστη, ελπίδα,
αισιοδοξία,  θετική σκέψη ,
καλοσύνη και πολύ αγάπη,
αστείρευτη, παντοτινή,
ένα κερί αναμμένο
για πάντα!

Και τότε,
όταν η φλόγα μας θα σβήσει
μέσα στο χώμα,
θα γεννάται
κάπου άλλου…!!
Ε.Λ.

Το όνειρο

 Το όνειρο

Απ' το παράθυρο λίγο φως στο δωμάτιο μπαίνει 

Άραγε είναι ηλιαχτίδα ή τ' άστρο  που φέγγει;

Τα όνειρά μου ένα, ένα " Σήκω, βιάσου" φωνάζουν  

μα τα μάτια μου κλείνουν τον Μορφέα κοιτάζουν.

Στη ζωή σου τι είναι απ' τον όνειρο πιο μεγάλο 

πες μου για σένα τί τέλος πάντων  να βάλω.

Με χίλιους τρόπους προσπάθησες τη ζωή ν' αλλάξεις 

την μάνα δεν άκουσες, που είπε πίσω μην κοιτάξεις.

Έντυσες με μαύρα όνειρα τώρα την καρδιά σου 

γιατί η Πατρίδα είναι χίλια μίλια μακριά σου. 

Τον καημό κάνε πέρα, μην σου στήνει παγίδες

άσε τ' όνειρο οδηγό για το δρόμο, που δεν είδες.

Τ' ουρανού το πλάτωμα,  κάντο όλο  δικό σου 

κι αν δεν μπορείς να το φτάσεις, στις μύτες υψώσου.

Τη βροχή που σ' έλουσε με κρύο αγέρι 

γέφυρα κάντο, για να φτάσεις ένα αστέρι.

 Ο κήπος σου με άνθη  την άνοιξη θα φυτρώσει  

αν το όνειρό σου αφήσεις, με φως να τελειώσει.

Κράτα το όνειρο σφιχτά μέσα στην αγκαλιά σου  

κάντο νότες, να χαϊδεύει απαλά την καρδιά σου!

Τα τραγούδια μου χαρίζω

 

Τα τραγούδια μου χαρίζω 

Νύχτα μέρα μοναχός  

ταξιδεύω νοερώς

με το νου και την καρδιά 

της ψυχής μου τα φτερά.

Στο ταξίδι της ζωής 

έτσι πάντα θα με δεις 

τραγούδια να συνθέτω 

με φθόγγους που υφαίνω

Στην καρδιά και στην ψυχή 

μια ορχήστρα κατοικεί .

Στου μυαλού μου ιαχή

κάθε στίχος και στροφή 

Τα τραγούδια μου χαρίζω 

την αγάπη σας ν' αξίζω  

συντροφιά παντοτινή 

σε ετούτη τη ζωή

Κάθε βράδυ ν' αντηχούν  

στα σοκάκια που σιωπούν  

στ' ουρανού τις ξαστεριές

 στ' απείρου τις στεριές!

ΜΗΝ Μ' ΑΦΗΝΕΙΣ , ΜΗΝ Μ' ΑΦΗΝΕΙΣ

 ΜΗΝ Μ' ΑΦΗΝΕΙΣ , ΜΗΝ Μ' ΑΦΗΝΕΙΣ 

Ήταν όνειρο της νύχτας, το δικό μας το φιλί 

ήταν ψεύτικα τα λόγια κι ο έρωτας μου πουλί  

πριν να κτίσει τη φωλιά του, στους  ωραίους σου ανθούς 

ήρθε απ' τον ουρανό μια λάμψη, μου 'ρίξε κεραυνούς.

Μην μ' αφήνεις, μην μ' αφήνεις ούτε μια στιγμή 

μην προλάβουν και με πνίξουν οι  αναστεναγμοί

Σ' αγαπώ, τί να το κρύψω, αγγελέ μου σ' αγαπώ 

το φωνάζω στ' αστέρια, που θα φτάσω όταν σε δω.  

Στην πνοή σου θ᾿ αναπνέει η δική μου η πνοή 

και στον ίσκιο σου, θα είναι το βλέμμα μου μαζί 

Με τα δάκρυα μου τώρα φτιάχνω ολάκερο ωκεανό  

εκεί στα βαθη του να πέσω, να πνιγώ.

Τότε κάνε μου τη χάρη ερωτόγλωσσο μου πουλί 

εκεί στον τάφο να μου δώσεις, του έρωτα μας το φιλί 

κι όταν ανάμεσα στα αστέρια θα βρεθώ  

να δακρύζουν τα δυό σου μάτια, θέλω να δω.

ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ

 

ΜΟΥ ΛΕΊΠΕΙ

Ήσουν άτομο πολύ σωστό, μια αδελφή ψυχή  

με φρόντιζες, με αγαπούσες κάθε στιγμή 

καθοδηγούσες την καρδιά  και το μυαλό  

μα "έφυγες" για μακρύ ταξίδι μακρινό ! 

Μου λείπει η ζεστή, τρυφερή σου η καρδιά 

 στο μυαλό μου ήσουν, μια λαχτάρα βαθιά

στη δική μου ψυχή μέσα η δική σου ψυχή 

της καρδιάς σου ο χτύπος, μέσα μου να ηχεί .

Μου λείπουν στιγμές να μου λες να μην φοβάμαι

σφιχτά  στα δυό σου χέρια, για να  κοιμάμαι    

Οι χαρούμενες νότες σου, σε τραγούδι λυπητερό  

το  θολό δάκρυ σου που γινόταν γέλιο δυνατό.

Μου λείπει πολύ το βλεμμα σου το τρυφερό 

ν' ανάψει το κερί της ψυχής  που είναι σβηστό

χωρίς εσένα στη ζωή μου, δεν προχωρώ 

σε μονοπάτια δύσβατα,  μόνο περπατώ. 

Μου λείπει ο ήχος της γλυκιάς σου  φωνής,

γλυκός  τόνος  μέσα στην  πίκρα της ζωής 

που  'λεγε ποιό  το λάθος και ποιό το  σωστό  

να έχω πίστη  και οδηγό πάντα  τον Χριστό 

Πες σε παρακαλώ χωρίς εσέ πώς να ζήσω  

το δάκρυ  της φυγή σου πώς να σβησω 

Ελα ! φίλα με τα βραδια, μόνο αυτό ζητάω

βάλσαμο στην καρδιά μου, να μην  πονάω. 

Κι όταν οι ψυχές μας στο Φως συναντηθούν

την αιώνια αγάπη μας, πάλι θα μοιραστούν

να νιώθουν ολοκληρωμένες σαν μία ψυχή  

να μην τις χωρίζει ουρανός, αστέρια, η γη!

Το παράπονο

 ΤΟ ΠΑΡΆΠΟΝΟ 

Απόψε πίκρα την καρδιά μου πνίγει 

 μια μαχαιριά, τα σωθικά μου σκίζει 

Ένα παράπονο έχω εδώ και καιρό  

στον κόρφο μου το κρατάω κρυφό.

Η σκέψη μου σε άβυσσο με ρίχνει 

 το παράπονο, σε διχτυ την τυλίγει 

απ'τα μάτια τα δάκρυα μου κυλούν 

τα στήθια μου με λυγμό βογγούν.

Τσιγάρο στρίβω, στα χείλη ακουμπώ 

μ' ένα ποτύρι κρασί, σιγοτραγουδώ.  

Χιλιοι στίχοι μου'ρχονται στο μυαλό  

ψάχνω να βρω τον πιο τεριαστό.

Μάλλον είναι της μοίρας μου γραφτό

 μια ζωή τα λάθη άλλων να κουβαλώ

 σε κάθε βήμα μου πίκρα να συναντώ

απ' τις κακίες πάθη να κληρονομώ.  

Το τσιγάρο στα χέρια μου σαν σβήνει,

ας κάψει το παράπονο, που με πνίγει

κι αν η φλόγα του δεν είναι αρκετή  

 τότε με τα δάκρυά μου ας σβηστεί...Ε.Λ.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΈΡΑ ΤΗΣ ΛΈΞΗΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ

 

 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΈΡΑ ΤΗΣ ΛΈΞΗΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ 

Το να πεις" ευχαριστώ" μπορεί είναι μια  πιο δύσκολες λέξεις που ανταλλάσσουν οι φίλοι. 

Μας αρέσει να βλέπουμε τους εαυτούς μας ως ανεξάρτητους και ότι δεν χρειαζόμαστε υποστήριξη από κανέναν.

Μα έρχονται στιγμές που νιώθεις  μεγάλη ευγνωμοσύνη...

 γιατί ήσουν προτεραιότητα στην σκέψη του

που αντί να δηλώσει ότι ήταν πολύ απασχολημένος ή απλώς ότι το ξέχασε, έτρεξε να σε βοηθήσει, άνοιξε την αγκαλιά του να κουρνιάσεις  μεσα της κι ένα δάκρυ του να αισθανθείς στον ώμο σου 

χωρίς να αναρωτηθείς  πώς θα μπορούσε

 να βοηθήσει

 κι αν είχε τόσα άλλα πράγματα να κάνει...

ΚΑΙ Τότε νιώθεις την ανάγκη..

👭ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ! 👭

Ένα ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ , φίλοι μου που είστε  δίπλα μου την κάθε μέρα  

Είστε πηγή αγάπης, χαράς, ελπίδας, έμπνευσης κι αισιοδοξίας 

Όσο κι αν  η ζωή  είναι σκληρή κι οι ουρανοί  πιο γκρίζοι,

η καλοσύνη σας φως Ανατολής, αστέρι καθοδηγητής, πέλαγος ευτυχίας! 

Στις πιο σκοτεινές ώρες πάντα δίπλα μου σαν αστέρια  φωτεινά.

μες στις προκλήσεις κι αντιξοότητες της ζωής, μαζί μου παντοτινά

Τις λύπες μου κάνετε χαρές, τους φόβους μου να κατευνάζουν.

 και τους παλμούς μου της καρδιάς με την ΑΓΆΠΗ σας, ν' ανεβάζουν.

Για όλα όσα κάνετε, ευγνωμοσύνη φίλοι μου   σας χρωτάω  

και το Θεό γονυπετής  με  μια μικρή προσευχή παρακαλάω 

Κύριε 

Ευλογησε αυτές τις καρδιές  που έμαθαν μόνο ανιδιοτελή αγάπη να δίνουν 

με ΥΓΕΊΑ, ΑΓΆΠΗ  ΧΑΡΑ και ΕΥΤΥΧΙΑ, ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ να ζήσουν

Κύριε,  δώσε τους ότι λαχταράει και ποθεί η καρδιά τους 

κάλυψέ τις ανάγκες τους, πάντα γεμάτα να'ναι τα σπιτικά τους .

Σκέπασε  τους  με την αγία Σου Αγάπη από κάθε θλίψη και αναστεναγμό .

Γράψε το όνομά τους στον παράδεισο μαζί με την Παναγία και τον Χριστό!

Σας ευχαριστώ που είστε φίλοι μου και σας ευγνωμονώ!

ΜΟΝΑΞΙΑ

 

❤ΜΟΝΑΞΙΆ ❤

Μοναξιά  δεν είναι μόνο,  στη ζωή να είσαι  μόνος 

 είναι η  πίκρα της ζωής και της ψυχής  ο πόνος

 για την ύπαρξή σου, ποτέ να μην νοιάζεται κανείς

 ούτε ξένος, ούτε φίλος, ούτε και ο συγγενής.

Την απουσία σου να μην αναζητάει κανείς 

να μην σε σκέφτεται, να μην ρωτάει  αν ζεις.

Σ' άδειο σπίτι, να μην έχεις αγκαλιά να μοιραστείς

 με καρδιά χωρίς αγάπη, ούτε να ονειρευτείς.

Μέσα σε χίλιους ανθρώπους, να'σαι ο ξένος εσύ. 

Μες σε χίλια όνειρα, η ελπίδα να μην φανεί.

Σε χίλια συναισθήματα να υπερτερεί ό πόνος

όλα να τα κατακαίει της ψυχής σου ο φθόνος.

Είναι ο χρόνος της ζωής που δεν έχεις μοιραστεί  

για τον πόνο του άλλου ποτέ δεν έχεις νοιαστεί.  

Οι ψεύτικες υποσχέσεις κάποιων για να εργασθείς

να μην έχεις  φαγητό κι ούτε πού να κοιμηθείς

 Είναι ο χρόνος περισυλλογής κι απολογισμού

 ο πόνος της απώλειας και του αποχωρισμού.

Η σχέση δυό ξένων που ζουν στο ίδιο  σπίτι μαζί

η απόσταση μ' αγαπημένους, που ζουν  σ' άλλη γη ! 

https://youtu.be/hYNC8iCzcQM?si=dNTf1iVdtzszncuF

Helen Kalaitsidou

ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΆΣ ΤΑ ΧΙΌΝΙΑ

 

ΣΤΙΧΟΙ - ΒΊΝΤΕΟ: ΕΛΈΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΙΔΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΉ: ΜΟΝΑΞΙΆ (ΟΡΧΗΣΤΡΙΚΟ)
ΔΗΜΉΤΡΗΣ ΠΟΛΥΧΡΌΝΗΣ

ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΆΣ ΤΑ ΧΙΌΝΙΑ

Τα  νιάτα μας κυλήσαν σαν νερό 
μα η αγάπη μας αντέχει για καιρό 
ας ζούμε ο ένας απ' τον άλλο μακριά 
με ρυτίδες  και χιόνια στα μαλλιά 

Θα λιώσουν της μοναξιάς τα χιόνια    
απόμακρα βουνά για τόσα χρόνια 
τα δάκρυα σαν πέφτουν στις κορφές  
που χύναμε μόνοι  μέρες πολλές 

Αυτά τα δάκρυα θέλω να δω ξανά 
σαν γέρνω στη δική σου αγκαλιά  
κι ο Ήλιος τα χιόνια σαν χρυσώνει 
τον πάγο στις  καρδιές να λιώνει.

Τα δάκρυά σου πάλι να μου χαρίσεις 
σαν δάκρυα χαράς να τα δωρίσεις
να μην κυλήσουν ποτέ ξανά
γιατί θα 'μαστε μαζί παντοτινά.

Η αγάπη μας είν' ακόμη πιο μεγάλη 
 απ' του γλυκού κρασιού τη ζάλη 
 μα την πλήγωσε μια μοίρα κακιά  
που δεν έβλεπε δυό ψυχές σαν μιά!

ΑΝΑΡΩΤΉΘΗΚΑ

Αναρωτήθηκα τα μάτια μας αν ποτέ  συναντηθήκαν 

τα μονοπάτια που διανύσαμε αν ποτέ διασταυρωθήκαν

Φοβάμαι πώς η ελπίδα να γυρίσεις πίσω έχει χαθεί

μέρος της καρδιάς μου, κομμάτι της δικής σου κρατεί. 

Αναρωτήθηκα αν είχες την αγάπη, σαν  λαχτάρα βαθιά

μα συ έστεισες οδοφράγματα  να με κρατάς μακριά

Ο καιρός κυλάει γοργά,  αλλά εσύ πίσω δεν γυρνάς  

μάταια ψάχνω την αιτία που έπαψες να μ' αγαπάς.

Αναρωτήθηκα αν ήσουν το δώρο που υποσχέθηκε ο Θεός 

η μεγαλύτερη αγάπη που γνώρισα, έρωτας παντοτεινός 

μα εσύ επέλεξες να ζήσεις σ' άλλες ξένες αγκαλιές 

με ψεύτικους έρωτες που σκορπούν φτηνές καρδιές.  

Αναρωτήθηκα γιατί η ζωή να'ναι άστατη, σκληρή 

που παρασέρνει τις καρδιές, σε ταξίδι δίχως επιστροφή 

γιατί η αναζήτηση της αγάπης να'ναι  μάταιη, ακριβή ;

γιατί τον έλεγχό της πάντα να παίρνουν,  οι περισπασμοί; 

Helen Kalaitsidou