Το όνειρο
Απ' το παράθυρο λίγο φως στο δωμάτιο μπαίνει
Άραγε είναι ηλιαχτίδα ή τ' άστρο που φέγγει;
Τα όνειρά μου ένα, ένα " Σήκω, βιάσου" φωνάζουν
μα τα μάτια μου κλείνουν τον Μορφέα κοιτάζουν.
Στη ζωή σου τι είναι απ' τον όνειρο πιο μεγάλο
πες μου για σένα τί τέλος πάντων να βάλω.
Με χίλιους τρόπους προσπάθησες τη ζωή ν' αλλάξεις
την μάνα δεν άκουσες, που είπε πίσω μην κοιτάξεις.
Έντυσες με μαύρα όνειρα τώρα την καρδιά σου
γιατί η Πατρίδα είναι χίλια μίλια μακριά σου.
Τον καημό κάνε πέρα, μην σου στήνει παγίδες
άσε τ' όνειρο οδηγό για το δρόμο, που δεν είδες.
Τ' ουρανού το πλάτωμα, κάντο όλο δικό σου
κι αν δεν μπορείς να το φτάσεις, στις μύτες υψώσου.
Τη βροχή που σ' έλουσε με κρύο αγέρι
γέφυρα κάντο, για να φτάσεις ένα αστέρι.
Ο κήπος σου με άνθη την άνοιξη θα φυτρώσει
αν το όνειρό σου αφήσεις, με φως να τελειώσει.
Κράτα το όνειρο σφιχτά μέσα στην αγκαλιά σου
κάντο νότες, να χαϊδεύει απαλά την καρδιά σου!
No comments:
Post a Comment