ΜΟΥ ΛΕΊΠΕΙ
Ήσουν άτομο πολύ σωστό, μια αδελφή ψυχή
με φρόντιζες, με αγαπούσες κάθε στιγμή
καθοδηγούσες την καρδιά και το μυαλό
μα "έφυγες" για μακρύ ταξίδι μακρινό !
Μου λείπει η ζεστή, τρυφερή σου η καρδιά
στο μυαλό μου ήσουν, μια λαχτάρα βαθιά
στη δική μου ψυχή μέσα η δική σου ψυχή
της καρδιάς σου ο χτύπος, μέσα μου να ηχεί .
Μου λείπουν στιγμές να μου λες να μην φοβάμαι
σφιχτά στα δυό σου χέρια, για να κοιμάμαι
Οι χαρούμενες νότες σου, σε τραγούδι λυπητερό
το θολό δάκρυ σου που γινόταν γέλιο δυνατό.
Μου λείπει πολύ το βλεμμα σου το τρυφερό
ν' ανάψει το κερί της ψυχής που είναι σβηστό
χωρίς εσένα στη ζωή μου, δεν προχωρώ
σε μονοπάτια δύσβατα, μόνο περπατώ.
Μου λείπει ο ήχος της γλυκιάς σου φωνής,
γλυκός τόνος μέσα στην πίκρα της ζωής
που 'λεγε ποιό το λάθος και ποιό το σωστό
να έχω πίστη και οδηγό πάντα τον Χριστό
Πες σε παρακαλώ χωρίς εσέ πώς να ζήσω
το δάκρυ της φυγή σου πώς να σβησω
Ελα ! φίλα με τα βραδια, μόνο αυτό ζητάω
βάλσαμο στην καρδιά μου, να μην πονάω.
Κι όταν οι ψυχές μας στο Φως συναντηθούν
την αιώνια αγάπη μας, πάλι θα μοιραστούν
να νιώθουν ολοκληρωμένες σαν μία ψυχή
να μην τις χωρίζει ουρανός, αστέρια, η γη!
No comments:
Post a Comment