Τι είναι η Ποίηση;

 

Παγκόσμια ημέρα ποίησης 21 Μαρτίου!

Ήταν φθινόπωρο του 1997, όταν ο ποιητής Μιχαήλ Μήτρας πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι’ αυτό.

Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων. 

Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους.

Η πρώτη Ημέρα Ποίησης

Γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.

Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. 

Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.

Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.

Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη, αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της.

**Τι είναι ποίηση;**

Παράδεισος όχι! Μη με ρωτάς.
Δεν ξέρω την απάντηση.
-Δοκίμασε κάτι άλλο 
 ,-Δώσε μου μια  οποιαδήποτε απάντηση.

Απλώς για να μου δώσεις μια ιδέα 
Ίσως
Η Ποίηση να είναι απλώς μια έναστρη νύχτα που μας κοιτάζει από ψηλά .
Ή είναι το σύνολο από τα υπόγεια ποτάμια των καθημερινών μας δακρύων και της γκρίνιας, της ευτυχίας και της θλίψης, της λύπης και της ευγνωμοσύνης..

Ίσως είναι
  η θέα ενός αδύνατου  κορμιού  που χάθηκε σε σκονισμένα χωράφια..
Ενα εκθαμβωτικό, άγνωστο χαμόγελο ενός νεογέννητου μωρού..

Ένας ήχος (η φωνή του Ωκεανού;) από την καρδιά ενός κοχυλιού..

Μια γριά ψυχή  που νιώθει μέσα της τελική αγωνία..

Η μυστική σιωπή ενός εραστή που φωτίζεται από το αχνό φως του δειλινού..

Ένας κυματισμός στο υφάλμυρο υγρό της Συνείδησης..

Τέλος πάντων: μια ατελείωτη στιγμή στη ζωή οποιουδήποτε,
Ίσως.
"Στιγμές Ζωής. Είναι η ζωή η ένδειξη; "
Μπορεί, αν ήξερα τι είναι η Ζωή.

Αυτό που έχω συνειδητοποιήσει, συνδυάζοντας την ποίηση και τη ζωή, είναι ότι πρέπει να προσθέσουμε το Σκοτάδι όταν προσπαθούμε να εκτιμήσουμε τι
είναι η Ζωή.
Σκοτάδι.. —
Λίγο, τουλάχιστον. Στην καρδιά της..Ε Λ.

Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου