Στις 19 του Μάη η ψυχή μας δεν ξεχνά,
στα γόνατα με δάκρυα την μέρα θα τιμά!
Το αίμα σου που χύθηκε Πόντιε δοξασμένε,
εσύ περήφανε λαέ σκληρά βασανισμένε !
Στις 19 του Μάη γεμίζουν με θλίψη οι καρδιές μας,
φουντώνουν οι μνήμες και τρέμουν οι ψυχές μας,
τον αβάσταχτο του Πόντου ξεριζωμό δεν ξεχνούμε
και με γοερό λυγμό τον Πόντο μας θρηνούμε .
Βάρβαρος κι απάνθρωπος εχθρός που πάνω σου ορμήσαν,
ούτε νιάτα, ούτε γερατειά, ούτε μωρά ζωντανά αφήσαν.
Ήτανε τέτοια η σφαγή κι ο διωγμός τόσο μεγάλος,
που στον πλανήτη γη, δεν έγινε ποτέ του άλλος.
Φέρνει σε όλους την οδύνη του Πόντου η γενοκτονία,
ήταν ένα έγκλημα με αίμα το έγραψε η Ιστορία
Των χαμένων οι ψυχές που τόσο άδικα χαθήκαν,
ανάπαυση και δικαίωση ακόμα δεν την βρήκαν.
Πόντε μου τώρα πια είσαι η χαμένη μας πατρίδα,
σε μας θα μένεις στην ψυχή σαν ήλιου η αχτίδα!
Η μνήμη ανεξίτηλα θα μένει στην ψυχή μας,
σε όλους μας τους Πόντιους, σε όλη τη ζωή μας!
Ελένη Λούκαρη - Καλαϊτσίδη
