Χωρίς εσένα τώρα πως θα ζήσω;
Πώς αγάπη μου να σε λησμονήσω;
Πώς τη ζωή μου να προχωρήσω ;
Παρηγοριά από πού να ζητήσω ;
Για σένα καρδούλα μου πονάω,
γύρνα πίσω, μόνο αυτό ζητάω!
Για σένα πίνω, καπνίζω και μεθάω
και τώρα πες μου που να πάω;
Εσύ με γιάτρευες, όταν πονούσα,
με τη δύναμη σου, δεν λυγούσα.
Με το χαμόγελό σου, ξυπνούσα .
Χωρίς την ανάσα σου, δεν ζούσα!
Η μοίρα μου όμως, δεν με σταματάει,
σε βουνά και κάμπους, μακριά με πάει,
σε άγνωστο τόπο, που με κατατρομάζει
και η καρδιά από το κλάμα σπαράζει.
Στους σκοτεινούς δρόμους τριγυρνάω
με βλέμμα θλιμμένο, τον ουρανό κοιτάω,
για σένα όλο τον κόσμο θα συγχωρήσω
το κάστρο της κακίας θα γκρεμίσω.
Τη ζωή μου θα 'δίνα να επιστρέψεις,
άνθη στην καρδιά μου να φυτέψεις.
Την καρδιά σου μόνο να πιστέψεις,
άλλη αγάπη από μένα μην γυρέψεις.
Όμως θα μείνω εδώ να σε περιμένω,
με ένα τριαντάφυλλο ανθισμένο.
Εσένα θα σκέφτομαι σε όλη τη ζωή,
μόνο εσένα αγάπη μου μοναδική!
ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ
ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ
