Κάθε βράδυ με τις σκέψεις μου αγκαλιά

 

Κάθε βράδυ,
το σκοτάδι γίνεται καμβάς·
πάνω του ζωγραφίζω τα όνειρα,
με χρώματα που δεν χωρά η μέρα.

Οι σκέψεις κυλούν σαν ποτάμι αργό
και παίρνουν μαζί τους τα βάρη,
αφήνοντας πίσω τους

μόνο μια αίσθηση ελαφριάς σιωπής.

Περπατώ σε δρόμους όπου 

ψιθυρίζουν οι μνήμες 

σαν θαμπά φώτα,
κι η ελπίδα ακουμπά 

στο παράθυρο, δίχως φωνή. 

Στην καρδιά φυτρώνει ένα μικρό φως,
τόσο απαλό που μοιάζει με ανάσα.
Δεν κραυγάζει, δεν απαιτεί·
απλώς υπάρχει, να  μου θυμίζει 

πως είμαι εδώ, 

στο θαύμα της στιγμής.

Και μέσα στη σιωπή,

ένα αχνό χαμόγελο ανθίζει·

σαν σπίθα που αρνείται να χαθεί.

Οι σκιές γίνονται δάσκαλοι,

οι πληγές ψιθυρίζουν

 ιστορίες δύναμης,

κι η νύχτα παύει να είναι βάρος·

γίνεται καταφύγιο.

Κάθε βράδυ, 

με τις σκέψεις μου αγκαλιά,
μαθαίνω να αγαπώ τη σιωπή,
γιατί μέσα της ανθίζει 

η πιο αληθινή μου φωνή, 

μαθαίνω να αφήνω,

μαθαίνω να κρατώ,

μαθαίνω να υπάρχω 

πιο αληθινά.

Και ξυπνάει η καρδιά ήσυχη 

Οδηγός Χαλάρωσης για το Βράδυ

1. Βρες τη θέση σου

Ξάπλωσε άνετα στο κρεβάτι ή κάθισε σε μια ήσυχη θέση. Κλείσε τα μάτια.

2. Αναπνοή

Πάρε μια βαθιά εισπνοή από τη μύτη, αργά.

Κράτησέ την για 2-3 δευτερόλεπτα.

Άφησε τον αέρα να βγει ήρεμα από το στόμα.

Επανάλαβε 5 φορές, νιώθοντας το στήθος και την κοιλιά να χαλαρώνουν.

3. Σώμα

Φέρε την προσοχή σου σταδιακά:

Στα πόδια → νιώσε το βάρος τους και άφησέ το.

Στους μηρούς και την κοιλιά → χαλάρωσε κάθε ένταση.

Στο στήθος και τους ώμους → φαντάσου ότι «λιώνουν» προς τα κάτω.

Στο πρόσωπο → χαλάρωσε το σαγόνι, άφησε τα βλέφαρα βαριά.

4. Οραματισμός

Φαντάσου ότι βρίσκεσαι σε ένα απαλό τοπίο — μια ακρογιαλιά το σούρουπο ή ένα ήσυχο δάσος. Νιώσε τη γαλήνη να σε τυλίγει.

5. Αφήσου

Αν έρθουν σκέψεις, μην τις κυνηγάς. Άφησέ τις να περνούν, σαν σύννεφα που γλιστρούν αργά στον ουρανό.

© Ελένη Λούκαρη Καλαϊτσίδου 

.