Μια αφήγηση του διαδικτυακού φίλου Τάκη Κτενά που συμπορευόμαστε μαζί στην ομάδα " Ποίηση και Μελωδία " του κοινωνικού δικτύου Facebook
Ο Τάκης είναι πολύ ξεχωριστός υπέροχος άνθρωπος και πολυτάλαντος συγγραφέας, ποιητής, σκηνοθέτης. ηθοποιός . Η ερμηνεία του στο ρόλο "του ανθρωπάκου" του Δημήτρη Χορν, έχει αφήσει τις καλύτερες κριτικές.
Κάθε μέρα στο διαδίκτυο μοιράζεται μαζί μας και γεμίζει τη μοναξιά μας, με όμορφες δημοσιεύσεις. Μέσα από την υπέροχη γραφή του και την ευαίσθητη ψυχή του, εκφράζει με ταπεινότητα συναισθήματα αγνά, έντονα, αληθινά, με γνώμονα πάντα τις ηθικές αξίες της ζωής , την ανθρωπιά της, την αγάπη, τον έρωτα. Την ίδια τη ζωή. Η γραφή του είναι χρωματισμένη με μηνύματα αισιοδοξίας, μας δίνει δύναμη και μας ταξιδεύει σε ζηλευτά μονοπάτια της ψυχής και του νου.
Ένα από αυτά είναι το αφήγημά του " Δάσκαλε" σας το αφιερώνω ..
Δάσκαλε,
Τώρα που ανοίγουν τα σχολειά, να μάθεις τα παιδιά γράμματα. Να τους μάθεις την Άλφα Βήτα. Μα πιο πολύ να τους μάθεις για το Ήτα.
Για την Ήττα να τους πεις και να μην το βάζουν κάτω. Ποτέ δεν θάναι ηττημένοι, όσο είναι ενωμένοι.
Ποτέ δεν θα νικηθούν, αν την ήττα τους αυτοί οι ίδιοι πρώτα δεν παραδεχτούν. Αν την μπότα του κατακτητή δεν αποδεχτούν. Να τους πεις για τους προγόνους τους, τους παππούδες τους και τους παππούδες των παππούδων τους.
Να τους μάθεις γράμματα, αλλά πιο πολύ να τους μάθεις πράγματα. Όπως για παράδειγμα, πως να είναι ευτυχισμένοι. Να τους πεις ότι στην ζωή, αυτοί έχουν το πάνω χέρι. Αυτοί κάνουν πράξη τις επιλογές τους και κανένας άλλος για αυτούς. Κανείς δεν μπορεί να τους κάνει κακό, αν αυτοί δεν το επιτρέψουν. Κανείς δεν θα ανέβει στον σβέρκο τους, αν αυτοί δεν σκύψουν. Κανείς δεν θα χορέψει για αυτούς, αν αυτοί οι ίδιοι δεν χορέψουν. Τα βήματα είναι δικά τους, όσο και αν τους τα δείχνουν οι άλλοι.
Δάσκαλε, να τους μάθεις γράμματα αλλά πιο πολύ να τους μάθεις την λέξη <<Ευτυχία>>.
Όσο και αν χρειαστεί. Να επιμείνεις. Να τους θυμίσεις ότι η Ζωή είναι μία και δεν ξαναγυρνάει. Να τους μάθεις ότι οι στιγμές είναι μεγάλες, όσο και αν φαίνονται μικρές. Δεν υπάρχουν μικρές "στιγμές", εμείς είμαστε μικροί. Μεγάλες γίνονται αυτές, όταν γινόμαστε εμείς μεγάλοι. Εξάλλου αυτό δεν είναι η ζωή? Στιγμές!
Εσύ τι λες Δάσκαλε; Εγώ δεν ξέρω απ' αυτά. Δεν ξέρω και πολλά. Ο δικός μου δάσκαλος με έμαθε γράμματα, πράξεις (διαίρεση, πολλαπλασιασμό, πρόσθεση, αφαίρεση),αλλά δεν με έμαθε ότι είμαι Ένας και Μοναδικός. Δεν με έμαθε να πιστεύω στον εαυτό μου. Δεν με έμαθε ότι μπορώ να κάνω τα πάντα. Δεν μου είπε ότι δεν υπάρχει <<Δεν μπορώ>>,αλλά <<Δεν θέλω>>.Και άμα θέλω, όλα τα μπορώ!
Δάσκαλε, να μάθεις τα παιδιά νάναι περήφανα. Να τους πεις ότι η περηφάνια είναι ίδιον της φυλής μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει νάναι αλαζόνες, εγωϊστές και φανφαρόνοι. Ταπεινοί να είναι, αυτό να τους διδάξεις. Την ταπεινότητα.
Ταπεινός όμως δεν σημαίνει να σκύβω το κεφάλι. Ούτε να κάνω επικύψεις στους ισχυρούς. Ταπεινός σημαίνει ότι είμαι τόσο δυνατός που σκύβω μόνο στον Θεό. Υποκλίνομαι μόνο σ' Αυτόν και στο Σύμπαν που με γέννησε. Και Το ευχαριστώ. Ευγνώμων να είναι να του μάθεις Δάσκαλε, να λέει ευχαριστώ. Για την κάθε στιγμή, για το κάθε λεπτό. Για την κάθε μέρα που ανοίγει τα μάτια του, γιατί ο Θεός του το επέτρεψε. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, ούτε και η ζωή. Ο Θεός του επέτρεψε να ζει!
Δάσκαλε, να μάθεις τα παιδιά γράμματα. Αλλά πιο πολύ να τα μάθεις να διαβάζουν πίσω από αυτά, πίσω από τις λέξεις. Γιατί εκεί κρύβονται όλες οι παγίδες και οι Λύκοι οι Κακοί. Εκεί όμως μπορούν να ανακαλύψουν και μαργαριτάρια, αστέρια φωτεινά και ήλιους και φεγγάρια. Γιατί ο Δρόμος του Ήλιου,-μα και του Φεγγαριού ο Δρόμος-,από εκεί περνάει. Όπως περνάει και μέσα απ' την καρδιά.
Καρδιά να τους μάθεις να έχουν Δάσκαλε. Καρδιά και Ψυχή. Λείπει απ' τις μέρες μας πολύ.Να αγαπάνε να τους πεις και ας πονάνε. Ο πόνος είναι δάσκαλος και αυτός. Ο πόνος πρέπει να μοιράζεται για να γλυκαίνει. Έτσι μικραίνει ο πόνος, με την μοιρασιά . Ενώ η Αγάπη έτσι μεγαλώνει, πολλαπλασιάζεται. Όταν μοιράζεις αγάπη, μεγαλώνει αυτή και πολλαπλασιάζεται χωρίς να το καταλάβεις. Ομορφαίνει τον Κόσμο μας και αυτόν που την δίνει. Ομορφαίνει μετά και αυτόν που την παίρνει. Έχεις δει πόσο όμορφα είναι τα μωρά; Σε μια αγκαλιά...
Μια αγκαλιά να γίνει η γη! Αυτό να τους πεις. Χαμόγελο μεγάλο να δώσουνε, για να χαμογελούν και οι άλλοι. Γιατί το χαμόγελο είναι μεταδοτικό. Μια αγκαλιά να γίνουν όλοι, μια αγκαλιά για να χαμογελάσει η γη. Και ο ουρανός μαζί. Και οι άγγελοι που τους κοιτάνε. Γιατί υπάρχουν άγγελοι να τους πεις! Μην το ξεχάσεις Δάσκαλε. Να τους το πεις. Υπάρχουν άγγελοι στην γη. Αυτοί. Αυτοί είναι οι άγγελοι στην γη. Εμείς.
Δάσκαλε, μην ξεχάσεις. Τον προορισμό μην χάσεις. Ιθάκες υπάρχουνε πολλές, Οδυσσέες ψάχνουμε. Μια Οδύσσεια η ζωή!
ΤΑΚΗΣ ΚΤΕΝΑΣ
Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς για τη διάθεση του περιεχομένου αυτή της δημοσίευσης ." Τάκη , Καλωσόρισες στη ζωή μας "!!
Η ζωή είναι ένα ταξίδι ...
Οι καλύτερες στάσεις είναι οι ξεχωριστοί άνθρωποι!!
