Αγνάντια απ΄ το παράθυρο

 

χρυσός ο ήλιος λάμπει. 

Η θάλασσα είναι γαλανή 

και μια βαρκούλα λάμνει. 

Όλο το βάρος του ουρανού, 

στην θάλασσα ακουμπάει. 

Σα να ΄ναι ερωτευμένος νιος 

κι οπού την αγαπάει. 

Μέσα από ροδοχρώματα 

πρόβαλε η αυγούλα. 

Κι ο αιθέρας γλυκοθώρητος

φυσά προς την ραχούλα.

Κι οι γλάροι ερωτεύονται.

Κι όλο χορούς κινάνε.

Πηγαίνουνε και έρχονται 

και όλο τραγουδάνε.

Χτίζει ο έρωτας φωλιές 

στα ανθισμένα  κλώνια.

Και τραγουδούν μελωδικά 

τα ερωτευμένα αηδόνια. 

Αργολυγάς χορευτικά  

θάλασσα τα νερά σου.

Και τραγουδά παθητικά

ο ναύτης την στεριά σου. 

© Θεοφανώ Θεοχάρη