Κοπή βασιλόπιτας των συμμαθητριών και αποφοίτων 1973 του 1ου και 2ου Γυμνασίου Θηλέων Βέροιας

Η όμορφη κι αγαπημένη παρέα των συμμαθητριών και αποφοίτων του έτους 1973  από το 1ο και 2ο  Γυμνάσιο Θηλέων Βέροιας , συναντηθήκαμε σήμερα  2 Φεβρουαρίου 2019 ημέρα Σάββατο και ώρα 15.00 μ.μ. στο πολυχώρο της Ελιάς  ,  με ζωντάνια και κέφι, για την κοπή της καθιερωμένης Πρωτοχρονιάτικης Πίτας των συμμαθητριών.

 Σχεδόν σαρανταπέντε χρόνια έχουν περάσει από την αποφοίτησή μας, κι όμως τούτη η παρέα με ένα μονάχα τηλεφώνημα, ένα μήνυμα (ακόμα και της τελευταίας στιγμής) συγκεντρωθήκαμε  και δηλώνουμε  απαρτία όπως  πάντα στις συναντήσεις έτσι και για την της βασιλόπιτας.

Στη συνάντηση παρευρέθηκαν 56 συμμαθήτριες μεταξύ των οποίων και κάποιες που μένουν στη Θεσσαλονίκη Νάουσα Κοζάνη και Βόλο . Μάλιστα  δυο συμμαθήτριες ήρθαν για πρώτη φορά ήρθε στη συνάντησή μας.
Παρούσες 
ΑΓΓΕΛΟΓΛΟΥ ΣΟΦΗ, ΑΔΑΜΟΠΟΎΛΟΥ ΣΟΦΙΑ,ΑΝΤΩΝΙΆΔΟΥ ΖΩΖΩ , ΑΧΤΣΉ ΕΥΑΓΓΕΛΊΑ,  ΒΑΣΙΛΕΙΆΔΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ, ΒΥΖΑ ΑΘΗΝΆ,  ΓΕΡΜΑΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ,  ΓΚΑΒΑΙΣΕ ΕΥΑΝΘΊΑ,  ΓΚΙΖΑΡΗ ΑΝΝΑ, ΔΕΤΣΚΑ ΟΥΡΑΝΊΑ , ΔΗΜΗΤΡΙΆΔΟΥ ΕΛΕΝΗ , ΔΙΝΑΛΗ ΦΩΦΩ, ΔΙΠΑΠΟΓΛΟΥ ΑΘΗΝΆ,  ΕΚΑΤΌ ΓΙΩΤΑ, ΕΥΘΥΜΟΓΛΟΥ ΟΛΓΑ, ΖΥΜΠΟΥΛΑ ΒΟΎΛΑ,  ΗΛΩΡΙΔΟΥ ΕΛΛΗ,  ΘΕΟΔΩΡΟΓΛΟΥ ΜΑΡΙΑ, ΘΕΟΔΩΡΌΠΟΥΛΟΥ ΔΈΣΠΟΙΝΑ,  ΚΑΜΑΛΗ ΔΈΣΠΟΙΝΑ,  ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑ ΤΑΣΟΎΛΑ,  ΚΟΝΤΟΓΕΩΡΓΟΥ ΘΩΜΑΗ, ΚΟΤΖΙΆ ΑΛΈΚΑ, ΚΟΥΙΚΟΓΛΟΥ ΣΜΑΡΟΥΛΑ, ΚΟΥΖΝΗ ΕΛΕΝΗ, ΚΙΡΑΜΑΡΑ ΑΝΝΑ, ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΎΛΟΥ ΜΑΡΊΑ, ΛΑΧΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΕΡΜΙΟΝΗ, ΛΟΎΚΑΡΗ ΕΛΕΝΗ, ΜΑΖΑΡΑΚΗ ΜΑΡΙΑΝΝΑ, ΜΑΡΓΑΡΊΤΗ ΜΑΡΊΑ, ΜΙΧΑΗΛΊΔΟΥ ΟΛΓΑ, ΜΠΑΛΤΖΗ ΕΛΈΝΗ,  ΜΠΑΤΣΑΡΑ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΜΠΟΥΤΣΗ ΜΑΡΙΑ, ΜΥΛΩΝΑ ΕΦΗ, ΝΤΟΝΤΗ ΤΆΝΙΑ,  ΠΑΛΑΣΗ ΝΙΝΑ, ΠΑΠΑΓΙΆΝΝΟΥΛΗ ΤΖΈΝΗ,  ΠΑΠΑΔΌΠΟΥΛΟΥ, ΛΙΤΣΑ,  ΠΙΣΤΟΦΙΔΟΥ ΛΟΥΊΖΑ,  ΠΟΛΥΜΕΡΗ ΑΦΡΟΔΊΤΗ,  ΣΑΒΒΌΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΟΎΛΑ,  ΣΑΜΑΡΑ ΑΘΗΝΑ,  ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΟΥ ΑΝΝΑ, ΣΟΥΛΙΩΤΗ ΑΘΗΝΑ, ΤΑΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΟΎΛΑ,  ΤΟΠΑΛΙΔΟΥ ΛΈΝΑ,  ΤΟΥΛΟΥΜΤΖΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ,  ΤΣΑΜΠΑΖΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, ΤΣΙΟΜΠΆΝΟΓΛΟΥ ΣΟΦΙΑ, ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ ΕΦΗ

Η Ελένη Μπαλτζή πήρε το λόγο: 

Γλυκιές μου συμμαθήτριες σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ που ανταποκριθήκατε στο κάλεσμά μας !!

Η χαρά που πήραμε σήμερα δεν περιγράφεται......Σας ευχαριστώ όλες και ιδιαίτερα εσάς που ήρθατε από μακριά Αχτσή Λίτσα, Βύζα Αθηνά θεδωρογλου Μαίρη , Κοτζιά Αλέκα και ενώσαμε τη χαρά μας... Να είμαστε όλες καλά με υγεία και να ανταμώνουμε.. είναι πολύ δυνατό το συναίσθημα που νιώθουμε σε κάθε μας συνάντηση.

Η όμορφη αυτή παρέα μας ξεκίνησε με μια εκδρομή που διοργανώσαμε μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 14-10-2017 με 16 παρούσες συμμαθήτριες,  πηγαίνοντας εκδρομή στην  Άρτα και Γιάννενα .

    Από τότε έχουμε κάνει αρκετές συναντήσεις,… πάμε για τον  καφέ της ξεγνοιασιάς κάθε Τετάρτη, (που το ανακοινώνω και επίσημα όλες μπορούμε να συναντιόμαστε τις Τετάρτες τα πρωινά για καφέ όσες βρίσκονται στη Βέροια εννοείται). Κόψαμε τη  βασιλόπιτας στις  28-1-2018

     Γιορτάσαμε τα γενέθλια της Σμαρούλας Κουικόγλου και της Μαίρης Κυριακοπούλου, τη γιορτή της Μαρίας  Μαργαρίτη, τα γενέθλια της Ερμιόνης Λαχανοπούλου, τον αποχαιρετισμό της Μάρθας Παπαδοπούλου και τη γιορτή της Σοφίας Τσιομπάνογλου..

      Πήγαμε εκδρομή στο Βόλο  όπου συναντήσαμε την Όλγα  Ευθύμογλου και Λίνα Χατζησάββα που μένουν εκεί και τη Θεοδώρα Μεκερέ που είχε έρθει για να μας συναντήσει από την Αθήνα, πήγαμε,  εκδρομή στη  Καβάλα  κι εκεί μας περίμενε και  συναντήσαμε την Άννα την  Τσαμήτρου.  Πήγαμε εκδρομή στη Λάρισα .Και κάθε φορά η παρέα μας όλο και πιο πολύ μεγάλωνε και σε κάθε αποχωρισμό όλες υποσχόμασταν ότι θα ξαναβρεθούμε.Η φιλία και η αγάπη που νιώθουμε μεταξύ μας  είχαν ως αποτέλεσμα, να ανταμώσουμε μετά από 45 χρόνια στις 24 Νοεμβρίου 2018 69 συμμαθήτριες  για να θυμηθούμε αξέχαστες και όμορφες στιγμές που ζήσαμε σαν μαθήτριες. Δεν φοβηθήκαμε το χρόνο, τη φθορά του, γιατί αυτή  την αναπληρώνει η αγάπη που είχαμε και έχουμε μεταξύ μας,  στο τότε ζευγαράκι μας,  στην τότε παιδική μας φίλη από το δημοτικό, στη κολλητή μας.

Φυσικά ήταν και κάποιες άλλες να έρθουν σήμερα που μας λείπουν πολύ και στενοχωριόμαστε που δε είναι μαζί μας, αλλά λόγω της επιδημίας γρίππης δεν μπόρεσαν να έρθουν , η Καλογήρου Άρτεμις, η Καμπράνη Μαίρη, η Μαρκαντάρα Αννα, η Στογιάννου Βέττα και η Κουτμηρίδου Ανθούλα και η Εφραιμιδου Εύα που αρρώστησε τελευταία στιγμή και μάλιστα πλήρωσε και τη μερίδα της .
Τις ευχόμαστε περαστικά και γρήγορη ανάρρωση!!

Επίσης στέλνουν τις ευχές τους η Μάρθα Παπαδοπούλου από το Κάιρο, η Λιούσα Μαριάνθη από Βοστόνη και η Αγαθή Καρανάσιου από τη Ν. Υόρκη και μας εύχονται Καλή Χρονιά και να περάσουμε όμορφα..

Ακόμη όταν συναντιόμαστε στον καφέ της ξενοιασιάς της Τετάρτης, χαιρόμαστε την παρέα.

Και θέλω να γίνει το σλόγκαν μας και να το νιώθουμε «δεν είναι καμία πλέον μόνη.. έχουμε τις συμμαθήτριες μας, νοιαζόμαστε η μια για την άλλη περνάμε καλά μαζί κι ότι χρειαστεί συντρέχουμε»

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου και να περάσουμε όμορφα

Στη συνάντηση δεν έλειψαν τα γέλια, οι θερμοί εναγκαλισμοί, οι αναμνήσεις και το κλίμα συγκίνησης. Επίσης μας ευχήθηκε με βιντεοκλήση στο viber η Λιούσα Μαριάνθη από Βοστόνη

Ξαναγυρίσαμε λοιπόν το χρόνο πίσω, αναμετρηθήκαμε μαζί του και αναδειχθήκαμε νικήτριες έχοντας ως όπλα τη δύναμη της αγάπης μας, τη ζωντάνια μας, την αισιοδοξία μας, τη μαχητικότητά μας, την υπομονή και την επιμονή μας. Οι μόνες ρυτίδες που μας άφησε ο αντίπαλός μας χρόνος είναι αυτές του χαμόγελού μας!! Και μας αρέσουν!

Πιστεύω ότι ήταν άλλη μία πετυχημένη συνάντηση .

Η Σμαρούλα Κουικόγλου πήρε το λόγο πριν να κόψουμε τη Βασιλόπιτα και μας είπε για το έθιμο της Κοπής της βασιλόπιτας.

Κατά την ορθόδοξη παράδοση, η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβηκε πριν από 1500 χρόνια περίπου, στην πόλη Καισάρεια της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία.

Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια.

Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός - τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να τη λεηλατήσει.

Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία. Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη.

Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχεια, δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον άρπαγα στρατηγό. Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη ότι μπορεί να τον σκοτώσει.

Οι χριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά είχαν και του τα πρόσφεραν, ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό στρατηγό να σωθούν. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης.

Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.

Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε όμως, ο δεσπότης της ο Μέγας Βασίλειος, βρέθηκε σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ότι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας.

Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της. Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι, η βασιλόπιτα. Έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί. Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου.

 

Το φλουρί της πίτας το κέρδισε η τυχερή της ημέρας η γλυκιά μας συμμαθήτρια Γκαβαϊσέ Εύα!

Νάσαι γερή Εύα μου και του χρόνου με υγεία!!

Το δώρο ήταν ένα χειροποίητο κόσμημα από τα χεράκια των συμμαθητριών μας Δέτσκα Ουρανίας και Αγγέλογλου Σόφης.

Όπως ήταν φυσικό ρίξαμε και τα τσιφτετέλια μας

Χρόνια πολλά αγαπημένες μου ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ !! 
Εύχομαι η νέα Χρονιά να μας φέρει ακόμη πιο όμορφες στιγμές που θα θυμόμαστε  σ΄ όλη μας τη ζωή!
 Υγεία, αγάπη, χαμόγελο και δύναμη να είναι γεμάτη κάθε μας στιγμή!!
Φιλιά Πολλά!
Να είμαστε γερές να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε!!
Και του χρόνου με υγεία!!