🌹Η Αμυγδαλιά και ο Βοριάς 🌹

 

Ο Γενάρης απόψε  μας αποχαιρετά αφήνοντας πίσω του πολλές  στιγμές Αλλοτε χαράς και άλλοτε λύπης.

Ας τον αποχαιρετίσουμε με αγάπη και ας ευχηθούμε όλοι του χρόνου να μαστε πάλι εδώ, γεροί αγαπημένοι και χαμογελαστοί  ..

Έρχεται ο Φλεβάρης και μαζί του φέρνει  την Ανοιξη και οι  όμορφες αμυγδαλιές θ' ανθίσουν ! 

Ο Φλεβάρης είναι ο μήνας πού δίνει στη  γη το πρώτο σκίρτημα για την  Άνοιξη, καθώς ανθίζουν οι αμυγδαλιές. 

 Σε πείσμα του υπόλοιπου σκηνικού του χειμώνα  πετάγονται κι ανθίζουν για να προϋπαντήσουν τον ξεσηκωμό που έρχεται, καθώς τα " μάτια" στα κλαδιά και των  άλλων δέντρων έχουν αρχίσει νά φουσκώνουν. 

Φλεβάρης κι αν φλεβίσει….θα φέρει ανθισμένες αμυγδαλιές και την άνοιξη

Οι παρακάτω στίχοι μου βασίζονται στο μύθο της Αμυγδαλιάς , της όμορφης κόρης που την είχε κλεισμένη η μάνα της σε πύργο για να μην τη βρει ο βοριάς το χειμώνα . Όμως αυτή τον αγάπησε και κάθε χειμώνα ντύνεται νυφούλα και βιάζεται να συναντήσει τον αγαπημένο της Βοριά !

🌹Η Αμυγδαλιά και ο Βοριάς 🌹

Αμυγδαλιά μες στη νυχτιά
σαν αστέρι φέγγεις .
Και στην βαρυχειμωνιά
ολάνθιστη  στέκεις.

Η μάνα σου από αγάπη 
σε πύργο σε κλειδώνει 
μην τύχει και σε βρει 
βοριάς και σε παγώνει.

Βοριάς πέρασε, θάμπωσε, 
απ' την ομορφιά σου. 
όμορφο παλικάρι γίνηκε 
για να' ρθει σιμά σου. 

Σε γάμο σε εζήτησε 
γυναίκα του να γίνεις, 
το παραθύρι άνοιξες
αγάπη να του δίνεις.

Την μάνα σου δεν άκουσες
μην τύχει και κρυώσεις
και στα λευκά ντύθηκες
 για να τον ανταμώσεις .

Την πόρτα σου άνοιξες,  
έτρεξες σιμά του .
Τρυφεά τον άγγιξες,
μες στην αγκαλιά του.

Η μοίρα όμως σε αδίκησε 
ήτανε άπονη, σκληρή
γιατί στη γη άφησες 
την τελευταία σου πνοή .

Ο Θεός  σε λυπήθηκε 
για την ανεμελιά σου
όμορφο δέντρο φύτεψε
κι έδωσε τ' όνομά σου !

ΕΛΈΝΗ