Το φιλί σου απόηχος καρδιάς,
φτωχός είμαι και αλήτης,
σε ίσκιο με πήρε ο ύπνος, καρυδιάς
και με ξύπνησε θολός αποσπερίτης..
Έλα με πάθος λίκνισε στου ονείρου μου τον ίσκιο,
κάθισε αντίκρυ μου με τα γλυκά σου χείλη,
που τρέμουν μόνο στου έρωτα τον πόθο και μίλησε μου,
πες μου πάλι την όμορφη κι ατελείωτη ιστορία,
σφίξε με εκείνο το ευγενικό σου αγκάλιασμα και φίλησε με.
Θέλω αγάπη μου με τα γλυκά σου φιλιά να ξυπνήσω,
στοργικά μέσα στην ζεστή μου αγκαλιά να σε κρατήσω,
της καυτής σου ανάσας την φωτιά απ' τα χείλη να σβήσω
και του έρωτα την πεθυμιά μου στο κορμί σου ν' αφήσω.
Μα σαν έρθει ο ύπνος και το φιλί σου αργήσει να φανεί,
έλα στου ονείρου μου με τα χρυσόπλεχτα σου χάδια,
θα ρίξει πάλι φως η βροχούλα η πρωινή
και με φιλιά θα ζωγραφίσει του έρωτα σημάδια.
ΕΛΈΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ- ΚΑΛΑΪΤΣΊΔΟΥ
No comments:
Post a Comment