Η όμορφη κοπελια

 Εκείνα τα χρόνια τα παλιά 

σ' ένα βασίλειο πολύ μακριά 

δίπλα σε μια θάλασσα πλατιά 

ζούσε μια όμορφη κοπελιά 

Ήμουν παιδί και εκείνη παιδί 

μ' αγαπηθήκαμε πάρα πολύ, 

η αγάπη μας στη γη μοναδική , 

την ποθήσαν αγγέλοι φτερωτοί.

Ήρθαν μια μέρα και την κλείσαν, 

σε ένα τάφο παγερό, στον ουρανό, 

όλα τα άστρα από λύπη εσβήσαν 

τ' όνειρο εχάθη, δεν βγήκε αληθινό . 

Μα το φεγγάρι κάθε βράδυ σαν κοιτώ 

ψάχνω εσένα κοπελιά μου να σε δω

να σου πω αστέρι μου πόσο σ' αγαπώ

 γύρνα πίσω, για  να ξαναγεννηθώ