Το Έλεός Σου Κύριε

Την νύχτα η ψυχή μου αρμενίζει σε πέλαγα βαθειά, 
πελώρια κύματα κι άνεμος σαν θεριό με σφυροκοπά, 

με κυριεύει η κακία, στο μυαλό μου νιώθω  σκοτεινιά 
λυγάει, ματώνει, η ψυχή μου Εσένα Κύριε αναζητά ! 

Απλώνω τα χέρια μου στον ουρανό με δέος  κοιτώ,
ψάχνω μέσα στ' αστέρια, την Μορφή σου, να δω,
να νιώσω το χάδι Σου στης καρδιάς μου την πληγή,
να φωτίσουν  διάπλατα και  οι δικοί μου  ουρανοί.

Η θύμησή σου Κύριε, ζωντανεύει τη δική μου ψυχή, 

σαν αύρα απαλή, την κατακλύζει η Δική σου Πνοή 
ν' ακουμπήσει θέλει  στην αγκαλιά Σου να ζεσταθεί,
με το Άγιο βλέμμα σου από τα δεινά της να λυτρωθεί. 

Γι αυτό με δάκρυα από Σε την γλυκύτητα Σου ζητώ, 

φώτισε το νου μου και βγάλε, με τη Χάρη  Σου, το κακό 

Στείλε στην ψυχή μου μια  αχτίδα του Θείου  Ελέους σου 

λύτρωσε την από καθε τι που είναι αντίθετο στην Αγιότητά Σου.

Με το πρόσωπό Σου που φωτίζει την ηλιαχτίδα το πρωί, 
με την  ζεστή Ματιά Σου που ζεσταίνει την κάθε ψυχή, 

νιώθω το Θαύμα της ζωή,  στην κάθε μου στιγμή,

δύναμη, αγάπη κι όνειρα από Σε Κύριε ν' αντλώ για τη ζωή 

ΕΛΕΝΗ