16 Οκτωβρίου - Απελευθέρωση της Βέροιας , Βέροια λεβεντομάνα

 16 Οκτωβρίου - Απελευθέρωση της Βέροιας , 

Στην καρδιά του φθινοπώρου,
όταν τα φύλλα παίρνουν το χρώμα της μνήμης, 
η Βέροια ανασαίνει ξανά ελεύθερη.
Ο ήλιος ανατέλλει αλλιώς εκείνη τη μέρα —
όχι μόνο πάνω απ’ τα βουνά,
μα μέσα στις ψυχές των ανθρώπων.

Οι καμπάνες  χτυπούν χαρμόσυνα 

 κι αναγγέλλουν την επιστροφή

 της αξιοπρέπειας.
Κι οι δρόμοι, που κάποτε ποτίστηκαν με φόβο,
γεμίζουν βήματα παιδιών και τραγούδια.

Η πόλη ντύνεται στα χρώματα της ελευθερίας.
Λευκό, σαν την ελπίδα που ποτέ δεν πέθανε,
Γαλάζιο, σαν τον ουρανό που ξανά έγινε δικός της.

Στις αυλές, οι γιαγιάδες διηγούνται
πώς το πρωί εκείνο, του Οκτώβρη,
οι καρδιές χτυπούσαν σαν τύμπανα χαράς.
Κι οι προσευχές των αιώνων
ανέβαιναν μαζί με τον καπνό των κεριών,
ευχαριστώντας την  Παναγία που η  γη άντεξε.

Γιατί η ελευθερία δεν είναι δώρο, 
είναι ανάσα, είναι ρίζα, είναι όνειρο που κρατά.
Κι η Βέροια, η αρχόντισσα του Βερμίου, η λεβεντομάνα 
την 16η του Οκτώβρη
ξαναβρήκε τη φωνή της και μας καλεί να την γιορτάσουμε με δόξα και τιμή ! 

Χρόνια πολλά Και Λευτερα Βέροια 

❤️Βέροια λεβεντομανα❤️

Βέροια μου  ξακουστή,
πόλη μου λεβεντομάνα!
Στης λευτεριάς τα χνάρια πας,
περήφανη  όπως πάντα-

Πέρασαν μέσα απ’ τα στενά
οι Έλληνες λεβέντες,
σείστηκαν τα τείχη απ’ τις χαρές
σώπασαν οι μιναρέδες !

Ζήτω, ζήτω, η Βέροια!
Ζήτω η ελευθερία!
Δεκαέξ’ Οκτώβρη λάμπει φως,
στην ένδοξη Μακεδονία !

Ήρθαν οι στρατιώτες μας,
με ψυχή και με ανδρεία!
η πόλη  άναψε κεριά
σε κάθε εκκλησία

Σημαίες σκίζουν τον αγέρα,
τραγούδια αντηχούνε
κι απ’ του Τριπόταμου τα νερά,
ευχές ξεσπούν και ζούνε!

Ζήτω, ζήτω, η Βέροια!
Ζήτω η ελευθερία !
Δεκάξ’ Οκτώβρη λάμπει φως,
στην ένδοξη Μακεδονία!

© Ελένη Λούκαρη - Καλαϊτσίδου