Ρωτάς πως ξεχωριζεις τα "πρέπει" και τα "θέλω"

 

Όταν ένα "πρέπει" επισκιάζει το θέλω σου τι κάνεις; Όταν το "θέλω" σου υποχωρεί μπροστά στο πρέπει τι γίνεται;

Ένα μεγάλο δίλλημα που αντιμετωπίζουμε στη ζωή μας !!!

«Να κάνω αυτό που θέλω ή αυτό που πρέπει;».

Θέλεις να φας ένα γλυκό, αλλά δεν πρέπει. Θα παχύνεις.

Θέλεις όμως να μιλήσεις με κάποιον που έχεις πολύ καιρό να δεις τι κάνει και βασανίζεσαι και το σκέφτεσαι και το ξανασκέφτεσαι , έχεις όμως αξιοπρέπεια και εγωισμό και πράττεις ανάλογα. 

Είσαι εσύ ανάμεσα σε δύο δρόμους. Το πρέπει και το θέλω. Ποιος δρόμος όμως είναι πιο ισχυρός;

“Γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε με πολλά πρέπει που έρχονται από την οικογένεια, την κοινωνία, τις αξίες που διατηρούμε αλλά και τις αξίες που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε και βάζουμε σαν στόχο στη ζωή μας. Ωστόσο, πολλές φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα πρέπει που βάζουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας προκειμένου να στηρίξουμε την επιλογή μας, όπως για παράδειγμα: “θέλω να πετύχω επαγγελματικά, οπότε πρέπει να πειθαρχήσω για να ακολουθήσω τα στάδια που θα με οδηγήσουν στην επαγγελματική επιτυχία όπως εγώ την έχω ορίσει και την οραματίζομαι”

“Από την άλλη πλευρά τα θέλω είναι πολλές φορές είτε οι επιλογές μας είτε οι παρορμήσεις μας, που  κάποιες φορές αυτές  οι επιλογές μας έχουν κόστος. Αυτό συμβαίνει γιατί συχνά μαζί με κάθε επιλογή παίρνουμε κι ένα ρίσκο” 

“ Τα θέλω είναι οι επιθυμίες μας, τα όνειρά μας και τα πάθη μας. Μας προσφέρουν χαρά, ικανοποίηση και ανακούφιση που τα καταφέραμε, που έρχονται από παρόρμηση και συχνά έχουν να κάνουν με την παρούσα στιγμή και δεν αξιολογείται το μετά. Ένα τέτοιο παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η υπερκατανάλωση φαγητού που συχνά έρχεται να καλύψει κάποιο συναισθηματικό κενό κι αμέσως μετά  να μετανιώνουμε και  βαράμε το κεφάλι μας που δεν κάναμε αυτό που "έπρεπε"

 Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε χρόνο και φροντίδα στον εαυτό μας και διευκολυνόμαστε στη διαχείριση της καθημερινότητας.

“Είναι σημαντικό  να μπορούμε να λειτουργούμε με  τα θέλω , για να τα απολαμβάνουμε όμως χρειάζεται να έχουμε  αρχικά καλή σχέση με τον εαυτό μας. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν επιλέγεις απλώς αυτό που θέλεις, αλλά μπορείς και να το στηρίξεις. Όταν γνωρίζουμε καλά τον εαυτό μας , τα συναισθήματά μας, τις ανάγκες μας και τις αδυναμίες μας. Εμείς  οι ίδιοι βάζουμε τους στόχους στα   ΠΡΕΠΕΙ και τα  ΘΕΛΩ μας, που προσδιορίζονται από την προσωπικότητά μας έτσι όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μέσα από τα δικά μας βιώματα και τις δικές μας γνώσεις”.

Πριν λοιπόν κάνουμε το οτιδήποτε πρέπει να αναρωτιόμαστε : Θέλεις ή πρέπει; Θέλεις τώρα και μετά μπορεί να σου βγει σε κακό και να σε στεναχωρήσει ή θέλεις και θα σε κάνει να νιώσεις όμορφα γενικότερα; Πρέπει γιατί θα βγει κάτι καλό ή πρέπει γιατί νιώθεις κάποιου είδους ανασφάλεια.

Είναι σημαντικό να λειτουργούμε ακολουθώντας τα θέλω μας.  να παλεύουμε παραπάνω, κινούμε γη και ουρανό για να τα καταφέρουμε, γιατί θα  είμαστε καλά με τον εαυτό μας. Ίσως να απογοητευτούμε στο τέλος, αλλά μέσα από βιώματα και εμπειρίες θα γνωρίσουμε τον εαυτό μας και θα του  θέσουμε τα "πρέπει" και τα "θέλω"  που ταιριάζουν με τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά μας.

Αν είμαστε από εκείνους που ακολουθούμε τα πρέπει και μόνο, σίγουρα θα γνωρίζουμε καλά τι θα πει καταπίεση. 

Και στις δύο περιπτώσεις χρειάζεται “ζυγοστάθμιση”!

Κάνουμε αυτό που θέλουμε λοιπόν, γιατί μία ζωή την έχουμε, περιορίζοντας όμως τον αυθορμητισμό μας.

Μην ξεχνάμε ότι η υπερβολή δεν κάνει καλό σε τίποτα.

ΕΛΕΝΗ ΛΟΥΚΑΡΗ -ΚΑΛΑΙΤΣΪΔΟΥ